Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Υπάρχουν στιγμές
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130332 Τραγούδια, 269362 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Υπάρχουν στιγμές
 Σ’ ευχαριστώ για το κουράγιο και την δύναμη σου να με αντέχεις τόσα χρόνια...
 
[I]Υπάρχουν στιγμές
που το πρόσωπο από τον βούρκο δεν βγαίνει
κι όσο κι αν προσπαθεί κανείς να πάρει ανάσα,
τόσο ένα πόδι πατάει όλο και πιο γερά από πάνω

Υπάρχουν στιγμές
που ο αέρας που χρειάζεται κανείς να ζήσει, σώνεται
κι όσο κι αν προσπαθεί κανείς να ανοίξει το στόμα,
τόσο πιο βαθιά χώνεται η σακούλα μέσα του

Υπάρχουν στιγμές
που τα δάκρυα δεν είναι ικανά να σβήσουν της φλόγες της καρδιάς
κι όσο κι αν προσπαθεί κανείς να τις πνίξει
τόσο αυτές δυναμώνουν και κατακαίνε τα πάντα

Υπάρχουν στιγμές
που μαζί με την δύση του ηλίου δύουν και οι τελευταίες ελπίδες
κι όσο κι αν προσπαθεί κανείς να επιζήσει την νύχτα
τόσο πιο μεγάλη και τρομαχτική αυτή γίνεται

Υπάρχουν στιγμές
που τα νοήματα και οι στόχοι χάνονται
κι όσο κι αν προσπαθεί κανείς να τα βρει
τόσο πιο πολύ χάνεται ο ίδιος

Και μετά...
υπάρχουν οι στιγμές
που σαν το χέρι μου κρατάς, δεν μ’ ενδιαφέρει που βρίσκομαι
που σαν μ’ αγάπη με φιλάς, το οξυγόνο μου γίνεσαι
που σαν το δάκρυ μου ρουφάς, κάθε πυρκαγιά σβήνεται
που σαν την νύχτα μ’ αγαπάς, οι μέρες δεν θέλω να έρχονται
που σαν μαζί μου προχωράς, οι δρόμοι που χάθηκαν, φαίνονται[/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Χρονοντούλαπο
      Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

True Dimension
 
Γεωργία Μαυρονύχη-Μάλτα
12-02-2013 @ 15:45
Πάρα πολύ ωραίο!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Μαυρομαντηλού
12-02-2013 @ 19:36
Και μετά...
υπάρχουν οι στιγμές
που σαν το χέρι μου κρατάς, δεν μ’ ενδιαφέρει που βρίσκομαι
που σαν μ’ αγάπη με φιλάς, το οξυγόνο μου γίνεσαι
που σαν το δάκρυ μου ρουφάς, κάθε πυρκαγιά σβήνεται
που σαν την νύχτα μ’ αγαπάς, οι μέρες δεν θέλω να έρχονται
που σαν μαζί μου προχωράς, οι δρόμοι που χάθηκαν, φαίνονται
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΝΑΔΙΡ.
ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΑΤΟΜΟ, ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΜΑΣ, ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΘΕΟΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::love.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο