Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131373 Τραγούδια, 269594 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ελλάδα
 "Θεέ μου ποσό παράξενοι ειν’ οι δικοί μας τόποι θλιμμένα τα τραγούδια μας μα γελαστοί ανθρώποι" Δ.Α.
 
Μια ζωγραφιά γεμίζει το μυαλό μου
Σαν ανασαίνω τη γαλάζια σου πνοή
Φυλακισμένος μες στα όρια του δρόμου
Βαδίζοντας στην ίδια διαδρομή

Κάπου ξεχάστηκες και έμεινες ξοπίσω
Μα μ' ένα βλέμμα σου αλλάζεις το καιρό
Όμορφες λέξεις προσπαθώ να σου χαρίσω
Σε συλλογιέμαι και τι είν' όμορφο ξεχνώ

Λευκές καμάρες κι ένας ήλιος μερακλής
Κερνάει τη θάλασσα με κύμα ο αγέρας
Μες στα σοκάκια μοναχή ψυχορραγείς
Μα λάμπεις στην ηχώ μιας καλημέρας

Φτερουγίζεις και σκορπάς τον ουρανό
αγέρωχη κόρη που περίφαν' αρμενίζει
Μια πολιτεία ξεχασμένη στο βυθό
Την αρχοντιά σου ο καιρός την ακονίζει

Σε νιώθω πάντα στις αυγής, τις πρώτες ηλιαχτίδες
Και στην γλυκιά σιωπή, του μεσημεριού
Τα δειλινά με χρώματα, ντύνουν τις ελπίδες
Και τις νυχτιές η πιο όμορφη, είσαι του χορού



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Μενω μόνος μου στο μόνο που μου μένει
 
KANLIS GEORGIOS
26-07-2005
Ήλιος μερακλής.....! Μου άρεσε πολύ Κωσταντίνε.
annaΤi
26-07-2005
...δεν μπορεί, εσύ κάπου με ξέρεις.... :-P :-))) Όμορφο, Κωνσταντίνε!!
Αγνή
26-07-2005
Ο μερακλής σου ο ήλιος και το απίθανο σχόλιο...
Τσάνα Ευαγγελία
29-07-2005
ένα κέρασμα απο εμένα ...Το αξίζεις!
sofilia
28-12-2010 @ 11:01
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο