Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131305 Τραγούδια, 269579 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το μόνο φως, εσύ
 Για αυτήν που με αντέχει τόσο χρόνια...μια χαραμάδα φως στη σκοτεινιά μου.
 
Στην πόλη που γεννήθηκα μια Κυριακή του Οκτώβρη
Τα όνειρα αντέχουνε μονάχα μια στιγμή
Από μικρός, σχεδόν νεκρός, δεν έζησα ακόμη
Το μόνο που αγάπησα στον κόσμο είσαι συ

Τα μέρη που βαδίσαμε με δυο σφιγμένα χέρια
Χαμένα ηλιογέρματα μιας άλλης εποχής
γερνά αλλιώς ο ουρανός χωρίς φωτιά στ’ αστέρια
και γίνεται το σύννεφο της άχρωμης ζωής

Περνά ο καιρός και χάνεται χωρίς να μας μιλήσει
Κουράστηκα να φέρομαι σαν να μαι ζωντανός
Η μοίρα μου ορκίστηκε συγγνώμη να ζητήσει
Μα πάλι μες στο τίποτα βαδίζω μοναχός

Στην πόλη που με γέννησε χωρίς να με ρωτήσει
Δεν άντεξες και χάθηκες πριν έρθει το πρωί
Ο ήλιος της ξεχάστηκε μέσα στα δυο σου χέρια
Και τώρα μες την νύχτα μου, το μόνο φως εσύ..



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 24
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Η πόλη
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Με τους γιακάδες σηκωμένους και με το βλέμμα χαμηλα
 
Ρουμπινη
01-09-2010 @ 12:24
φοβερό...μπράβο σου!!! ::up.::
Sofitsa
01-09-2010 @ 12:24
Πανέμορφο!!! ::up.:: ::theos.:: ::theos.::
αντικλείδι
01-09-2010 @ 12:25
αχ Γιώργη , πολύ ωραίο και με αίσθημα ...
μα είσαι αυτόφωτος !!! (Ζυγός η Σκορπιός ?)
θα στοιχημάτιζα Ζυγός (έχω τους λόγους μου) ... ::wink.::
monajia
01-09-2010 @ 12:26
Τα μέρη που βαδίσαμε με δυο σφιγμένα χέρια
Χαμένα ηλιογέρματα μιας άλλης εποχής
γερνά αλλιώς ο ουρανός χωρίς φωτιά στ’ αστέρια
και γίνεται το σύννεφο της άχρωμης ζωής

ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ...... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
φλοισβος
01-09-2010 @ 12:26
Σκορπίος Πελαγία μου.....
αντικλείδι
01-09-2010 @ 12:31
είσαι πολύ ανοιχτό άτομο , για Σκορπιός !!!
όσο μπόρεσα να αισθανθώ το άρωμα σου ...
χαίρομαι .........
elsa98
01-09-2010 @ 12:31
Στην πόλη που με γέννησε χωρίς να με ρωτήσει
Δεν άντεξες και χάθηκες πριν έρθει το πρωί
Ο ήλιος της ξεχάστηκε μέσα στα δυο σου χέρια
Και τώρα μες την νύχτα μου, το μόνο φως εσύ..


Υπέροχο ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
yiannistellidis
01-09-2010 @ 12:37
Και τώρα μες την νύχτα μου, το μόνο φως εσύ..
::up.:: ::theos.::
Pavlos Melas
01-09-2010 @ 12:42
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΓΙΩΡΓΟ!!!!
στίχος
01-09-2010 @ 12:48

Πολύ όμορφο!!!!!!!!!!!!!!
poetryf
01-09-2010 @ 12:56
υπέροχο....και εξαιρετική αφιέρωση ::yes.::
Αριάδνη Μεσογείτη
02-09-2010 @ 01:13
Στην πόλη που με γέννησε χωρίς να με ρωτήσει
Δεν άντεξες και χάθηκες πριν έρθει το πρωί
Ο ήλιος της ξεχάστηκε μέσα στα δυο σου χέρια
Και τώρα μες την νύχτα μου, το μόνο φως εσύ..

Πραγματικά πολύ ωραίο, όλο από την αρχή μέχρι το υπέροχο τέλος...
Αγνή
02-09-2010 @ 01:17
χαχα η Αθάνα εις διπλούν ::down.::

υπέροχο Γιώργο ::up.::
La Petite
02-09-2010 @ 01:41
Τυχεροί όσοι έχουν κάποιον να τους αντέχει... ::blush.:: ::angel.::
μηχανοδηγος
02-09-2010 @ 02:37
Πάντως εμένα μ΄ αρέσει....!!!!!!!!!!
::angel.:: ::blush.:: ::up.::
artemis dimitriou
02-09-2010 @ 04:24
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Helene52
02-09-2010 @ 04:38
Τα λόγια είναι περιττά ....
Καλό μεσημέρι Γιώργο και ένας υπέροχος Σεπτέμβρη , ένα πανέμορφο Φθινόπωρο σε σας να φέρει
::theos.:: ::yes.:: ::hug.::
ierapostolos
02-09-2010 @ 08:34
::up.:: ::up.:: ::up.::
nerzack
02-09-2010 @ 10:49
απίστευτο! μπράβο σου!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
viki72
02-09-2010 @ 12:42
Ο ήλιος της ξεχάστηκε μέσα στα δυο σου χέρια
και τώρα μες τη νύχτα μου, το μόνο φως,εσύ.
Πανέμορφο!
φραγκοσυριανος
02-09-2010 @ 12:44
Τα μέρη που βαδίσαμε με δυο σφιγμένα χέρια
Χαμένα ηλιογέρματα μιας άλλης εποχής
γερνά αλλιώς ο ουρανός χωρίς φωτιά στ’ αστέρια
και γίνεται το σύννεφο της άχρωμης ζωής
::up.:: ::up.:: ::up.::
giannis0911
02-09-2010 @ 12:45
Γιώργο σ ευχαριστώ φίλε γιά τα καλά σου λόγια ...

Κι εσύ γράφεις το ίδιο υπέροχα ...

Να είσαι πάντα καλά ...
Φερεκύδης
02-09-2010 @ 12:53
Περνά ο καιρός και χάνεται χωρίς να μας μιλήσει
Κουράστηκα να φέρομαι σαν να μαι ζωντανός
Η μοίρα μου ορκίστηκε συγγνώμη να ζητήσει
Μα πάλι μες στο τίποτα βαδίζω μοναχός

Στην πόλη που με γέννησε χωρίς να με ρωτήσει
Δεν άντεξες και χάθηκες πριν έρθει το πρωί
Ο ήλιος της ξεχάστηκε μέσα στα δυο σου χέρια
Και τώρα μες την νύχτα μου, το μόνο φως εσύ..

::up.:: ::theos.:: ::up.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
08-01-2011 @ 17:30
Στην πόλη που με γέννησε χωρίς να με ρωτήσει
Δεν άντεξες και χάθηκες πριν έρθει το πρωί
Ο ήλιος της ξεχάστηκε μέσα στα δυο σου χέρια
Και τώρα μες την νύχτα μου, το μόνο φως εσύ..

Της αξίζει μια τέτοια δημιουργία
::theos.:: ::theos.:: ::kiss.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο