| |
[I][B][align=center]
Ήρθε εκείνο το απόγευμα του Σαββάτου, όπου το ένα συννεφάκι διαδεχόταν το άλλο στον ουρανό
παντού σιωπή!
εγώ ζαλισμένος απ’ το κρυολόγημα και τον πυρετό, εσύ είχες το στομάχι σου
τι άλλο να πει κανείς όταν όλα έχουν κάνει τον κύκλο τους, άπειρες φορές στο παρελθόν και το αποτέλεσμα εύλογο και οι καυγάδες μέσα στο αυτοκίνητο προβλεπόμενοι. Μια καραμέλα τσάρλεστον το αποτέλεσμα, με μπόλικη ζάχαρη
σιρόπια, φιλιά, αγκαλιές και την επόμενη τραγική στιγμή ένα χαστούκι κι ένα αυτοσχέδιο καραβάκι στο χαρτί για να πηγαίνει την αγάπη μας περίπατο
και να φανταστείς κυλούσαν όλα ήρεμα μέσα στη μέρα
αν εξαιρέσεις τα δάκρυα που έσταζαν τα μάτια σου στο κορμί μου
την αγκαλιά, αν εξαιρέσεις, που ήσουν χωμένη μέσα της για παρηγόρια
εσύ την έσπασες την αλυσίδα κι έφυγες
και το ποδήλατό σου τρέχει δίχως όρια, δίχως ταχύτητες και φρένα
χωρίς φώτα, γιατί τα μάτια μου τα έχασες
και το κορμί μου, και τα χείλη μου, το χάδι μου, μα περισσότερο απ’ όλα την καρδιά που χάρισα απλόχερα στα πόδια σου κι εσύ την κλώτσησες
κι ενώ το αεράκι φυσούσε όταν βράδιαζε απ’ τ’ ανοιχτό παράθυρο και οι καπνοί του τσιγάρου έπνιγαν την κατάσταση μεταξύ μας, τα περιθώρια στένευαν επικίνδυνα.
«Επικίνδυνος» τι λέξη κι αυτή, έτσι με έλεγε κι η μάνα σου...
«σημασία έχει ποια χέρια θα σ’ αγκαλιάσουν και θα κάνουν το δέρμα σου να δακρύσει»* όχι τα μάτια σου. Και το ανατρίχιασα το κορμί σου, με όλη τη σημασία της λέξεως
αλλά δεν ξέρεις κι ούτε μπορείς να φανταστείς πως ήμουν από εκείνη τη μέρα
άρρωστος, αγιάτρευτος κι απαρηγόρητος νεκρός, με φάρμακα και χάπια στο κεφάλι και τα σπλάχνα μου...
δεν είδες τα δάκρυά μου, ούτε τους σπαραγμούς μου άκουσες να σε καλούν στ’ αυτιά σου να πονέσεις. Τίποτα!
ούτε καν τον ήχο της φωνής μου απ’ το τηλέφωνο δεν άκουσες που σε καλούσα απεγνωσμένα πίσω στην αγκαλιά μου
να λοιπόν γιατί σ’ αγάπησα, επειδή έκλαψα για σένα όσες φορές κι αν σ’ έχανα
κι όσο πιο δυνατός είναι ο πόνος των δακρύων, τόσο πιο πολύ αγαπάς
γιατί ο ψυχικός ο πόνος, μάτια μου, αυτός μας κάνει ν’ αγαπάμε...
γεια σου τώρα, καλά να περνάς!
*οι στίχοι της Αλκυόνης Παπαδάκη
Σάββατο 28 Αυγούστου
γιώργος_κ[/align][/B][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
