| |
Καθίζησης προτροπές...
μεταμορφωμένες μορφές...
αντανακλούν στις νύχτας το σκοτάδι...
κρυμμένος σ' ένα βαγόνι...
παροπλισμένο στου χρόνου το γρανάζι...
χαρτογραφώ λέξεις ξεχασμένες...
δίνοντας ένα φιλί ζωής...
στα φθαρμένα ινία...
μια στάλας φως ν' αγγίξω...
καλπάζοντας σε μονοπάτι κρυφτώ...
έναν κόκκο ανάσας να ρουφήξω...
δυναμώνοντας τον ισχνό καιρό...
εξαπλώνοντας μέσα σου την δίψα...
ξε-κρεμώντας απ' τον τοίχο ένα σταυρό...
προσ-ευχές με αγγέλων μελωδίες...
ξεκληρίζοντας ότι σου στέρησαν ...
στο ποιό μακρινό μονοπάτι ενός πόθου...
ένα αέρινο φιλί να σου δώσω...
κι ύστερα...
ν' αφεθώ στης ζωής σου την λεωφόρο...
με στολίδια από ηδονές ενός στόλου...
που θα σκορπίσω μέσα σου σαν φυλαχτό...
μην το ξεχάσεις...
Ψυχή μου στου έρωτά σου το κουβάρι θα τυλιχτώ...
μην...
θα σε βρω...
στο κρυφό μας χάραμα...
εκεί θα σου δοθώ...
***
Στέλιος Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
