| |
Μια Μήδεια του Σήμερα..
Γυναίκα του φεγγαριού,
αστραφτερή φιγούρα του ορίζοντα
Χαμένη ύπαρξη του ονείρου
Φωνή αγγέλου
Ψυχή μωρού παιδιού
Ζωή χαμένη, πικραμένη αίσθηση
Εσύ ω εσύ
Ημίθεα, σπλάχνο θεού και θνητού
Καταραμένη ελπίδα
Πως ζεις;
Σε ποιον θεό πιστεύεις;
Και ποιαν ανάσα κλέβεις;
Εσύ ..
Κόρη και μάνα
Ιστορία και μέλλον
Μια Μήδεια του σήμερα
Σφάζεις τα παιδιά σου
Για τον χαμένο έρωτά σου..
Για τον χαμένο έρωτά σου...
Γυναίκα πλάσμα θηλυκό
Πλάσμα της φύσης
Πλανώδια αγάπη
Τη μια ξηρή και την άλλη ανθισμένη
Τη μια λυγερή και την άλλη καμένη
Πως ζεις;
Σε ποιον θεό πιστεύεις;
Και ποιαν ανάσα κλέβεις;
Κλαδί που σπάει η κραυγή σου
Ουρλιαχτό τραυματισμένης λύκαινας
Οργή της θεάς Δήμητρας
Βιασμένη σάρκα
Αστείρευτη πληγή..
Γιατί ζεις;
Για ποιον αναπνέεις;
Και για ποιον θεό γίνεσαι θυσία;
Πως να μας ακούσεις;
Χρόνια οι ήχοι μας σου γίνανε ξένοι
Και πως να μας μιλήσεις;
Χρόνια τα ανείπωτα τα λόγια σου έμειναν σκέψη.
Γυναίκα του χθες
Γυναίκα του μέλλοντος
Γκρίζα σκιά του σήμερα.
Μια σύγχρονη του τόπου μου Μήδεια...
Σηκώνεις το μαχαίρι...
Τα κεφάλια μας στα χέρια σου...
Και η πληγή όλο τρέχει......_
ΕΥ-ΔΟΚΙΑ
7-9-2010
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
