Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Θάνατος
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129975 Τραγούδια, 269278 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Θάνατος
 
Είμαι μικρός μπρος την κοινότητα
εκείνου του συνόλου που κάτοικοι
είναι μονάχα οι ποιητές και όλα
εκείνα τα πρόσωπα του διαβόλου
που γνώριζαν ήττες σε νύχτες με
θάρρος βαπτισμένες.

Έλαμψαν πρόσωπα και πένες
απόκοσμων ψυχών,χάθηκαν μέρες
με τον ήλιο των νεκρών.

Και όλοι ναυάγιζαν στον πιο πικρό
καημό με λέξεις,σκέψεις και θαρρώ
πράξεις ατέλειωτων ταξιδευτών.

Μικρά χωριά σχημάτιζαν καθώς
πεθαίναν νέοι καλώντας τους η
μοναξιά σε γιορτές θανάτων θαυμαστών.

Γιορτή σαν είχε εκείνος,ο κοινός
και περίεργος φίλος μας και τ'όνομα του,
θάνατος.

Γιορτή η άφιξη κάθε νέου προσώπου
και χαραγμένου με μοίρα άτρωτη
η με μοίρα απλά φανταστική,

οι υπηρέτες άγγελοι,προσκεκλημένοι
οι νεκροί.

Μοιάζουν φαντάσματα και κάπως
πικραμένοι,φόβος στων ζωντανών
τα μάτια μονάχα αν η παρουσία γίνεται
αντιληπτή.

Μοιάζω μικρός μπρος την κοινότητα
εκείνου του συνόλου που παίρνει
πνοή σε ένα τόπο ζωντανό και το όνομα του,
θάνατος
και είναι μεριά απλά πραγματική εκείνη
όπου κάθεται και φίλους διαλέγει απο
μακριά η συγκατάλειψη και η αποχώρηση.

Η ζωή ντύνεται με τα κουρέλια της
παντοτινής απουσίας σαν ξεγυμνώνει
την ομορφιά τους και σαν κουρέλια
περπατούν,σαν ποιήματα,αθάνατα
ανάμεσα στους αθάνατους.

Οι νεκροί ζούν παντοτινά στο πλάι μας
και το όνομα τους,
θάνατος.





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Αδαμόπουλος Ανδρέας
 
boofox
12-09-2010 @ 07:22
Η ζωή ντύνεται με τα κουρέλια της
παντονής απουσίας σαν ξεγυμνώνει
την ομορφιά τους και σαν κουρέλια
περπατούν,σαν ποιήματα,αθάνατα
ανάμεσα στους αθάνατους.
τέλειο!!!!
στίχος
12-09-2010 @ 07:43

και επίσης,τα κουρέλια τραγουδούν ακόμα
Πολύ πολύ καλό !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
idroxoos
12-09-2010 @ 08:18
Αν θες να πας στον έρωτα
άκουσε τη καρδιά σου
αν θες να πας στη σιγουριά
άκου τη λογική
αν θες να πας για τη χαρά
κοίταξε ένα παιδί
αν θες να πας στο άγνωστο
ψάξε μες στη ψυχή σου
αν θες να πας στο αύριο
καβάλα τα όνειρα σου
αν θες να πας όπου αγαπάς
κλείσε τα βλέφαρα σου
αν θες να βρεις τη λευτεριά
κάψε μια φυλακή
αν θες ταξίδι που έχασες
σκέψου μια ευχή
αν θες να πας στα σύννεφα
γίνε και συ βροχή
αν θες να πας απέναντι
λύσε τα δάκρυα σου
η βάρκα που σε πάει εκεί
ο άλλος σου εαυτός
αν θες να πας στο θάνατο
μη πας θα ρθεί αυτός..............

.idroxoos
monajia
12-09-2010 @ 09:33
ΔΥΝΑΤΟ................ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ.......
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
φλοισβος
12-09-2010 @ 09:42
Εξαιρετικό!!!!
Ναταλία...
13-09-2010 @ 02:15
Δυνατό ::yes.:: ::theos.:: ::up.::
elpidakwstopoulou
13-09-2010 @ 02:52
δυνατό μέσα στις αλήθειες του !!!!!!!!!!!!!! ::up.::
Music_and_coffee
13-09-2010 @ 15:20
Η σύλληψη και η δημιουργία σου μοναδική. Ο θάνατος σπάνια είναι ευχάριστη σκέψη και καθένας κάνει την προσωπική του ειρήνη με το αναπόφευκτο. Πάντως ο θάνατος μπορεί να περιμένει.
Νυχτολούλουδο.!!!
14-09-2010 @ 05:33
Οι νεκροί ζούν παντοτινά κάπου
ανάμεσα σε εμάς και το όνομα τους,
θάνατος.

::up.:: ::up.::
Tessi
03-04-2012 @ 17:20
οι υπηρέτες άγγελοι,προσκεκλημένοι
οι νεκροί.

Μοιάζουν φαντάσματα και κάπως
πικραμένοι,φόβος στων ζωντανών
τα μάτια μονάχα αν η παρουσία γίνεται
αντιληπτή.....Η ζωή ντύνεται με τα κουρέλια της
παντοτινής απουσίας σαν ξεγυμνώνει
την ομορφιά τους και σαν κουρέλια
περπατούν,σαν ποιήματα,αθάνατα
ανάμεσα στους αθάνατους.
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ο Γέροντας
03-04-2012 @ 19:35
Οι νεκροί ζούν παντοτινά στο πλάι μας
και το όνομα τους,
θάνατος. ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο