Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αιτιατή Πορεία
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130610 Τραγούδια, 269430 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αιτιατή Πορεία
 Πορεία, Θεσσαλονίκη Σάββατο 11/09/2010
 
[font=Lucida Sans Unicode][color=black]
Ήταν απόγευμα, νωρίς, έντεκα του Σεπτέμβρη
που μόνος κατηφόρισα προς την οχλοβοή
ο κόσμος μέσα μου ο παλιός... τον νέο να εφεύρει...
κι έτσι συνχνωτιζόμενος ατέρμονα να ζει!

Είχε ‘να γκρίζο ουρανό μ’ αστέρια χελιδόνια,
όνειρα που μου γνέφανε καθώς τα προσπερνούσα...
κ’ ήταν το βήμα μου ταχύ για να προφτάσω χρόνια...
αφού οι καθρέφτες γύρω μου... λέγανε πως γερνούσα.

Διπλές λωρίδες πάτησα κι αφύλακτες διαβάσεις
και της καρδιάς τα τύμπανα ξεκίνησαν χορό
τα μανιφέστα της ζωής πατούσες πριν διαβάσεις
μα αισθάνθηκα για μια στιγμή πάλι ν’ ανθοφορώ...!

«Τίποτα δεν πάει χαμένο... στη χαμένη σου ζωή...»
αιτιατή παραίνεση στο Νου της διαδήλωσης...
χροιά ανεπανέκφραστη του Μάνου η πνοή...
μετέτρεψε τα βάρη μου... σ’ αισθήματα εξαΰλωσης...

Και να! γνώριμα πρόσωπα, πολλά κι αγαπημένα
πρωτόγνωρη συμμετοχή! χαρά κι απαντοχή
λευτέρωσαν -μικροαστοί- τα χρόνια τ’ αλωμένα
και της ζωής οσφραίνονται... μιαν άλλη εκδοχή.

Κάθε σκηνή... ξεχωριστή... κι όλες μαζί το ένα!
τα όνειρα του καθενός... τα ψήγματα... οι οάσεις...
τα βάφτιζες αθάνατα...! κι ας μοιάζαν τετριμμένα
σα κυνηγούσες τις στιγμές... και τις φωτοσκιάσεις...

Κι ύστερα ήπιαμε μαζί... παίξαμε τους μεγάλους!
ευφυολογίες... με ρακί... και πάλι: «στην υγειά μας!»
κι απορημένους έβλεπα, τουρίστες θαρρώ Γάλλους
να μας κοιτούν να πίνουμε... από τα «δανεικά» μας!

Αλλά εμείς απτόητοι... θνητοί... ψυχή και σώμα
δείξαμε πως αντέχουμε θέατρο... κι αγκαλιές...
έλα και φίλα με ζωή! μ’ ένα φιλί στο στόμα
και γήτευσέ με -αθάνατο!- με «δανεικές»... στιγμές...
[/font] [/color]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 20
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
monajia
13-09-2010 @ 14:04
Κάθε σκηνή... ξεχωριστή... κι όλες μαζί το ένα!
τα όνειρα του καθενός... τα ψήγματα... οι οάσεις...
τα βάφτιζες αθάνατα...! κι ας μοιάζαν τετριμμένα
σα κυνηγούσες τις στιγμές... και τις φωτοσκιάσεις...

ΥΠΕΡΟΧΗ ΓΡΑΦΗ....ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Nikos Krideras
13-09-2010 @ 14:08
έλα και φίλα με ζωή! μ’ ένα φιλί στο στόμα
και γήτευσέ με -αθάνατο!- με «δανεικές»... στιγμές... ::up.:: ::up.:: ::up.::
sofiagera
13-09-2010 @ 14:16
Αλλά εμείς απτόητοι... θνητοί... ψυχή και σώμα
δείξαμε πως αντέχουμε θέατρο... κι αγκαλιές...
έλα και φίλα με ζωή! μ’ ένα φιλί στο στόμα
και γήτευσέ με -αθάνατο!- με «δανεικές»... στιγμές... ::theos.:: ::rock.:: ::theos.::

Όλο είναι εξαιρετικό!!!!Ξεχειλίζει από το χτες που νοσταλγούμε, το τώρα που τολμούμε κι΄όπου μας πάει το ποτάμι..
AETΟΣ
13-09-2010 @ 14:17
::up.:: ::yes.:: ::up.::
Γιάννης Ποταμιάνος
13-09-2010 @ 14:22
λευτέρωσαν -μικροαστοί- τα χρόνια τ’ αλωμένα
και της ζωής οσφραίνονται... μιαν άλλη εκδοχή.

Πολύ ωραίο Χρήστο
Καλό βράδυ
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
**Ηώς**
13-09-2010 @ 14:23
και της καρδιάς τα τύμπανα ξεκίνησαν χορό
τα μανιφέστα της ζωής πατούσες πριν διαβάσεις
μα αισθάνθηκα για μια στιγμή πάλι ν’ ανθοφορώ...!

http://www.youtube.com/watch?v=CRQ_epwTsbc&feature=related ::yes.:: ::hug.:: ::theos.::
elsa98
13-09-2010 @ 14:35
Αλλά εμείς απτόητοι... θνητοί... ψυχή και σώμα
δείξαμε πως αντέχουμε θέατρο... κι αγκαλιές...
έλα και φίλα με ζωή! μ’ ένα φιλί στο στόμα
και γήτευσέ με -αθάνατο!- με «δανεικές»... στιγμές...

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΚατεριναΘεωνα
13-09-2010 @ 15:23
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Celestia
13-09-2010 @ 16:16
::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
αντικλείδι
13-09-2010 @ 18:05
Διάβασα κι άλλα δικά σας ...
Να μας γράφετε πιο συχνά ...
Είστε δυνατός παίχτης !!!

Καλό σας ξημέρωμα .............
στίχος
13-09-2010 @ 18:57

Γεμίσαμε ζωή διαβάζοντάς σας,Χρήστο !!!!!!!!!!!!!!!!!!
kantadoros
13-09-2010 @ 21:49
Να που υπάρχεις! ::smile.::
μηχανοδηγος
13-09-2010 @ 23:42
Καλά που υπάρχεις......!!!!
::angel.:: ::blush.:: ::theos.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
14-09-2010 @ 01:43
δείξαμε πως αντέχουμε θέατρο... κι αγκαλιές...
φλοισβος
14-09-2010 @ 02:53
Εκπληκτικό θέμα!!!! Απίστευτη γραφή!!! Εκπληκτική απόδοση!!!
peiraiotissa
14-09-2010 @ 04:39
Αλλά εμείς απτόητοι... θνητοί... ψυχή και σώμα
δείξαμε πως αντέχουμε θέατρο... κι αγκαλιές...
έλα και φίλα με ζωή! μ’ ένα φιλί στο στόμα
και γήτευσέ με -αθάνατο!- με «δανεικές»... στιγμές...

Μπράβο σου ...άγνωστε και προβληματισμένε φίλε μου Σαλονικιέ!!!!!!!!! ::hug.:: ::rock.::
idroxoos
14-09-2010 @ 08:53
έλα και φίλα με ζωή! μ’ ένα φιλί στο στόμα
και γήτευσέ με -αθάνατο!- με «δανεικές»... στιγμές

υπέροχο!!!!!!!! ::up.:: ::up.::
petrwnas
14-09-2010 @ 10:34
Χρηστο τι να πω !!μονο καλησπερα!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
prince philip
19-09-2010 @ 14:42
Διπλές λωρίδες πάτησα κι αφύλακτες διαβάσεις
και της καρδιάς τα τύμπανα ξεκίνησαν χορό
τα μανιφέστα της ζωής πατούσες πριν διαβάσεις
μα αισθάνθηκα για μια στιγμή πάλι ν’ ανθοφορώ...!

καταπληκτικο ::yes.:: ::yes.:: ::up.::
Μαυρομαντηλού
08-09-2012 @ 19:14
Αλλά εμείς απτόητοι... θνητοί... ψυχή και σώμα
δείξαμε πως αντέχουμε θέατρο... κι αγκαλιές...
έλα και φίλα με ζωή! μ’ ένα φιλί στο στόμα
και γήτευσέ με -αθάνατο!- με «δανεικές»... στιγμές...
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Μήπως αυτές οι δανεικές στιγμές δεν ακριβώς δανεικές αλλά είναι χάρισμα?????????? μήπως είναι οι στιγμές που κάποιος άλλος μας χαρίζει?????? τότε δεν είναι δανεικές. είναι δικές μας.

::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: πολύ καλό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο