| |
[I]Φόρεσα τα ρούχα που με κάνουν ανένδοτο, μα παρατήρησα οτι,
ούτε καν σωστά να τα κουμπώσω δεν μπόρεσα... και πληγώθηκα πάλι!
Έβαλα ένα πλατύ χαμόγελο και βγήκα να κάψω καρδιές, μα δεν έγινε πάλι τίποτα!
Την ίδια ώρα ειχες βγεί και σύ και τα μάτια μου ξανακόλλησαν πάνω σου...[/I]
............................................................................................................................................................
Έφυγα απογοητευμένος χτυπώντας τα
χαλίκια στο δρόμο με τις μύτες των παπουτσιών.
Δεν ήταν δυνατόν!
-Ατυχία, σκέφτηκα στην αρχή, μα δεν σκοτείνιασε με μιας το μυαλό μου.
-Παρεξήγηση, προσπάθησα να πείσω τον εαυτό μου, μα αυτός δεν αντέδρασε όπως περίμενα!
-Ναι! Σταμάτησα να περπατάω, μαζί με το τελευταίο βότσαλο που κλώτσησα.
-ΚΑΤΑΡΑ, ψέλλισα...
ΔΕΜΕΡΤΖΗΣ Γεωργίου ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
αΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ "ΠΕΡΙΦΗΜΗΣ ΕΣΠΕΡΑΣ ΕΙΜΑΡΜΕΝΗ" Copyright® 2010
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
