Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Τα Σύννεφα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130524 Τραγούδια, 269401 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τα Σύννεφα
 http://kanellia.wordpress.com
 
Αυτή την στιγμή βρίσκομαι πάνω από τα σύννεφα...
Πόσο θα ήθελα να αγγίξω έστω κι ένα, τόσο πουπουλένια που φαίνονται...
Θα 'θελα να μπορούσα να τρέξω ανάμεσά τους κι εκείνα να με αγκαλιάζουν...

Είχα γράψει κάποτε ένα κείμενο, Όνειρα λέγεται, και σου έλεγα πως θα συναντηθούμε στο συννεφάκι μας...

Πού είσαι αγάπη μου; Σε έψαξα στην γη και τώρα στον ουρανό, μα ακόμα να φανείς...

Έτσι το φαντάζομαι, να είμαστε αγκαλιά πάνω σ' ένα πουπουλένιο σύννεφο...
Ξέρω πως δεν πλησιάζει καν την πραγματικότητα αυτό που λέω μα έτσι θα ένιωθα αν ερχόσουν...

Εντάξει, το ομολογώ, έπαψα να σε ψάχνω εδώ και καιρό αλλά να, σκέφτηκα πως μιας και είμαι εδώ πάνω να κοιτάξω να σε βρω...
Μα δεν είσαι ούτε εδώ μεγάλη μου αγάπη...
Δεν ξέρω τι περίμενα, δεν ξέρω καν αν περίμενα κάτι...
Απλά είδα τα σύννεφα και μελαγχόλησα λιγάκι...

Μα δεν έχει ουσία πλέον, έτσι κι αλλιώς έχασαν το σχήμα τους, όλα είναι μια ευθεία πια...
Χάθηκαν μαζί με τα όνειρά μου να σε βρω....

[align=right][B][I]Just Me...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

And it was written up in the book of life...
 
monajia
14-09-2010 @ 14:04
ΟΜΟΡΦΟ ...ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ.....
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
sofiagera
14-09-2010 @ 14:37
Πολύ ωραίο!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Ανατολικός
14-09-2010 @ 14:53
με τις προλαλήσασες ... αν και το βλέπω να πέφτει σταδιακά ... το πρώτο μέρος , το πιο γλυκό , μου άρεσε περισσότερο ... κρίση αισιοδοξίας ; τί να πω...

::up.::
dante537
14-09-2010 @ 14:54
όσο αλλάζουν τα σύνεφα σχήμα έτσι αλλάζει και η ζωή ::hug.::
Just Me!
14-09-2010 @ 14:55
Απλά βγήκαν και οι δύο πτυχές του εαυτού μου σε αυτό το κείμενο... Και η αισιόδοξη και η απαισιόδοξη...
Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλιά σας... ::wink.:: ::hug.:: ::rol.::
στίχος
14-09-2010 @ 16:04

Είσαι πάντα ξεχωριστή και αγγίζεις χορδές !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Celestia
14-09-2010 @ 17:55
πολυ ωραιο!!!!!

::up.:: ::up.:: ::up.::
sharon
14-09-2010 @ 22:07
Κάτι μου λέει
Πολύ καλό
idroxoos
14-09-2010 @ 23:25
όμορφο!!!!!!!!! ::smile.:: ::hug.::
φλοισβος
15-09-2010 @ 00:00
Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον "στίχο".. Είσαι πραγματικά ξεχωριστή και να μείνεις έτσι..
Music_and_coffee
16-09-2010 @ 17:52
Ως άλλος ένας λάτρης και παρατηρητής των σύννεφων και των διαθέσεών τους, βρήκα υπέροχο το κείμενό σου. Είναι γνώρισμα της ψυχής του ανθρώπου να θέλει να πετά ψηλά, όπως τα σύννεφα. Μας μοιάζουν τόσο, άλλοτε ανάλαφρα και λευκα, άλλοτε σκοτεινά, βαριά και φορτωμένα δάκρυα και κεραυνούς... Τα σύννεφα κάνουν κύκλους. Ψάξε και θα βρεις και το δικό σου! Την καλημέρα μου!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο