Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μαύρη Πέτρα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130603 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μαύρη Πέτρα
 ...όταν γράφω αποτυπώνω στο χαρτί μικρούς θανάτους...(Γ.Ζ.)
 

Μαύρη Πέτρα


Μόνος κι ολόγιομος γραμμές να προχωρά
Μια μαύρη πέτρα είχε πάντα στο λαιμό του
Τη βάφτισε με το νερό να συγχωρά
Όσα ο βορράς κρίματα μέτρησε του νότου

Παλιό τον έβγαλε σαράκι στ’ ανοιχτά
Παιδί αμούστακο με δυο σκισμένα μάτια
Κι απά στους κόμπους που τον έδεναν σφιχτά
Αίμα ξερό από τις μνήμες και τ’ αλάτια

Ποτέ δεν είχε έναν καιρό ή μια φορά
Είχε χωρέσει κι η ζωή σε δυο ψιχάλες
Θα την κεράσω πάλι εγώ τη συμφορά
Μέχρι του Άδη να κατέβει όλες τις σκάλες

Πάντα ξημέρωνε ένας ήλιος βιαστικά
Που όλο γελούσε με τις μοίρες των ανθρώπων
Περαστικά κι εσύ κι εγώ περαστικά
Με μια κλωστή δεμένοι σ’ άρματα ασκόπων

Μια νύχτα γύρεψε στων άστρων τις πλαγιές
Κάτι μισόλογα απ’ της μάνας του τα χείλια
Βρήκε δυο στήθια και τα γέμισε πληγές
Κι άσπρα του κούρσεψαν την κεφαλή του μίλια

Πήρε να πίνει αγκαλιά με το θυμό
Και καταριόταν το θεό του πλώρα - πρύμα
Χωρίς φωνή τού ‘πε στερνό πατερημό
Και το κορμί του πετροβόλησε στο κύμα






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...σκέτη νούμερο...(της μητρός μου)
 
monajia
20-09-2010 @ 03:55
Πάντα ξημέρωνε ένας ήλιος βιαστικά
Που όλο γελούσε με τις μοίρες των ανθρώπων
Περαστικά κι εσύ κι εγώ περαστικά
Με μια κλωστή δεμένοι σ’ άρματα ασκόπων

KATAPLHKTIKO OLO.....................MPRABO..................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
prince philip
20-09-2010 @ 04:10
ονειρεμενο Εφακι ::hug.:: ::theos.:: ::theos.::
στίχος
20-09-2010 @ 04:57

Έξοχο...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
φλοισβος
20-09-2010 @ 05:41
Πανέμορφο!!!!! Η γραφή σου και οι εικόνες μου φέρανε στο μυαλό Έλληνες ποιητές από άλλες εποχές με δημιουργίες που με έχουν σημαδέψει..
idroxoos
20-09-2010 @ 06:01
Πανέμορφο...!!!! ::yes.:: ::hug.::
malkon64
20-09-2010 @ 07:07
Θαυμάσιο - Εξαίσιο ...... !!!!!!!!!!!!!!!

::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
oneiropola
20-09-2010 @ 07:10
Μια νύχτα γύρεψε στων άστρων τις πλαγιές
Κάτι μισόλογα απ’ της μάνας του τα χείλια
Βρήκε δυο στήθια και τα γέμισε πληγές
Κι άσπρα του κούρσεψαν την κεφαλή του μίλια

Εξαιρετικο !!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
Ιχνηλάτης
20-09-2010 @ 07:47
Απ` τα καλύτερα που διάβασα δω μέσα!!!!!
(Ευτυχώς!!!!)
poetryf
20-09-2010 @ 10:26
μου θύμισες ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια....

http://www.youtube.com/watch?v=k21S7Kw-SZQ

πάντα γράφεις....όταν γράφεις ::yes.::

σμουατς ::kiss.::

Υ.Γ. "μικρούς θανάτους" ε; θα ξέρεις τι εννοούν όταν το λένε αυτό οι Γάλλοι :))))
rock sugar
20-09-2010 @ 10:52
μάιστα ::naugh.::
μικρό κι αγαπησιάρικο.
Αλντεμπαράν
20-09-2010 @ 12:34
μαυρη πετρα ξεμαυρη και απο τον ηλιο ξεμαυροτερη; ::huh.::
Αλντεμπαράν
20-09-2010 @ 12:40
ειναι υπεροχο
Κακτίνα
21-09-2010 @ 00:07
...Περαστικά κι εσύ κι εγώ περαστικά...
φιλιά
barboutsala
21-09-2010 @ 00:55
να ζήσουμε να σε θυμόμαστε, ρε κοπελιά
Aνδρέας Lark
02-01-2011 @ 11:26
Ποιητικό ψυχολογικό άλλοθι...μαζί με θαλασσογραφία!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο