Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131306 Τραγούδια, 269580 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μια τιμονιά
 (σε αυτούς που γίναν Άγγελοι με τέτοια …τιμονιά…)
 
Μιά τιμονιά σε ανάγκασε αλλού να πορευτείς
κι ένα κλεμμένο όνειρο ν’ αναδυθεί στο μέλλον,
νωρίς-νωρίς, κι απρόσμενα στα ξένα ν’ ανοιχτείς
στις γειτονιές της άβυσσου, στις χώρες των Αγγέλων

Καρφώθη το αναπάντεχο στης πίκρας τη ρωγμή
με μια γκαζιά λημέριασαν οι χρόνοι που ποθούσες
κι ως να βρεθείς στο άγνωστο, σκέφτηκες προς στιγμή
να ‘σαι ο Ερωτόκριτος, να ‘ρθούν οι Αρεθούσες.

Στων συντριμμιών το αφόρητο, λουλούδιαζε ο καιρός
μα λασπουριά ξεχείλισε, στων ουρανών το ρέμα,
κι ενώ αγώνα έκανες να μη βρεθείς λερός
προδόθης απ’ τα φρένα σου…πλημμύρισες στο αίμα…

Σαν κάποιος να είπε: «χάνεται»…χωρίς να ξέρεις ποιος,
λίγο απ’ το χτες σου πρόφτασες, το αχόρταγο φιλί της,
άγρια που σε δάγκωσε της μοίρας ο σκορπιός
και « μήνυσες» πως δεν θαρθείς, ξανά μες στην αυλή της.

Μόνος πια στο φορείο σου…βαδίζεις αναιδής…
στης Περσεφόνης τ’ άδυτα τη νύχτα να φορέσεις,
άνοιξε το ένα μάτι σου, για λίγο να με δεις,
και βγάλε μου εισιτήριο της διπλανής σου θέσης

Μια τιμονιά σε ανάγκασε, τον «μαύρο θησαυρό»
να βρεις, κι ανοίγεις τα πανιά τη σκοτεινιά ν’ αλώσεις,
μα ανάβω το λυχνάρι μου, κι έρχομαι να σε βρω
στον δρόμο σου ως τον Κέρβερο, μονάχος να μη νοιώσεις!!!!

27.09.2010





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΛΑΧΕΣΙΣ
28-09-2010 @ 15:15
εντάξει δε τη γλιτώνω απόψε...να προλάβω να πιω ένα κρασί...
Μια τιμονιά σε ανάγκασε, τον «μαύρο θησαυρό»
να βρεις, κι ανοίγεις τα πανιά τη σκοτεινιά ν’ αλώσεις...
poetryf
28-09-2010 @ 15:31
"Μόνος πια στο φορείο σου…βαδίζεις αναιδής…
στης Περσεφόνης τ’ άδυτα τη νύχτα να φορέσεις,
άνοιξε το ένα μάτι σου, για λίγο να με δεις,
και βγάλε μου εισιτήριο της διπλανής σου θέσης"

Τα ρέστα μου !!! ::theos.::
Υπέροχος....
στίχος
28-09-2010 @ 20:31
iviko μου, τι κλείσιμο...!!!!!!!!!!!!!!!!!!! δεν σχολιάζω,δεν είναι για σχολιασμό...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
sofiagera
28-09-2010 @ 22:17
Μόνος πια στο φορείο σου…βαδίζεις αναιδής…
στης Περσεφόνης τ’ άδυτα τη νύχτα να φορέσεις,
άνοιξε το ένα μάτι σου, για λίγο να με δεις,
και βγάλε μου εισιτήριο της διπλανής σου θέσης
::theos.:: Λεπτή η κλωστή......ανάμεσα στο εδώ και στο εκεί...
monajia
28-09-2010 @ 22:35
Μια τιμονιά σε ανάγκασε, τον «μαύρο θησαυρό»
να βρεις, κι ανοίγεις τα πανιά τη σκοτεινιά ν’ αλώσεις,
μα ανάβω το λυχνάρι μου, κι έρχομαι να σε βρω
στον δρόμο σου ως τον Κέρβερο, μονάχος να μη νοιώσεις!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
αντικλείδι
28-09-2010 @ 22:50
οι λέξεις είναι "τόμπολα"
στην μαύρη σου σακούλα
τις αναδεύεις, τις κουνάς
τις ρίχνεις στον καμβά σου ...

δεν σπαταλάς ελάχιστη
τις παίζεις τις γλεντάς
κι όλοι με στόμα ανοιχτό
μπρος στο δημιούργημα σου !!!

να`σαι πάντα υγιής κι ολόγιομος εμπνεύσεις
να δίνεις απ`το υστέρημα σε όσους σ`αγαπάνε
δεν ζήτησες ουδέποτε ξένους καρπούς να δρέψεις
γι αυτό και την "αξία" σου , όλοι την προσκυνάνε !!!
μηχανοδηγος
29-09-2010 @ 00:39
http://www.youtube.com/watch?v=dA9WsUvqHbk
::angel.:: ::blush.:: ::angel.::
oneiropola
29-09-2010 @ 00:40
Μια τιμονιά σε ανάγκασε, τον «μαύρο θησαυρό»
να βρεις, κι ανοίγεις τα πανιά τη σκοτεινιά ν’ αλώσεις,
μα ανάβω το λυχνάρι μου, κι έρχομαι να σε βρω
στον δρόμο σου ως τον Κέρβερο, μονάχος να μη νοιώσεις!!!!


::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
iokasth
29-09-2010 @ 01:23
Θαναση μου αυτό με συγνινησε, αυτό μου θυμησε πολλά και πρόσφατα...
στο εχω ξαναγραψει, τα ποιήματά σου δυσκολα τα σχολιαζονται.!!!
Ειναι ανωτερα καθε σχολιασμου!!
ΝεφΕλλη

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο