Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: ο Φιμωμενος
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ο Φιμωμενος
 
Διασημος...
κανεις ομως δεν ηξερε το προσωπο του
Τα εργα του ηταν γνωστα παντου
στο Παλαιοδικτυο
Του ειχε αφαιρεθει η παρουσια
με κομψο τροπο...
Οχι!... Δεν τον φυλακισαν...
τον εκρυβαν απο τα ματια του κοσμου
τα μελη της Συντεχνιας των Γραμματικων...
Δεν του επετρεπαν να εκφραστει αναρμοστα
μια και ηταν αθυροστομος για τα δεδομενα της εποχης
28ος αιωνας.
Κρατουσαν τα εργα του σε ομηρια...
Ο ΑΠΙΚΑ...(Αγνος Πλανητικος Ιερεας και Αρχων )
ο απολυτος Αρχων της Βρησκειας
δεν επετρεπε καμμια παρεκλιση απο τις εντολες
που αφησε ο Jesuson...o Υιος του Υιου του Θεου
οπως αποκαλυψαν αιωνες πριν...
μετα την Γ' Παγκοσμια Ανακατανομη
οι Νεοχριστιανοι του Βουδαλλαχ
Η ποιηση λογοκρινοταν , ιδιαιτερα οι ελαφρων ηθων στιχοι
μια και ηταν αποδειξη της παρουσιας του Andijesus
στην σκεψη και στην ψυχη
Μα ο Βραχνος Προφητης
ειχε διαβασει παλαιοποιηση στο Δικτυο
μπαινοντας κρυφα απο τους επιτηρητες του
Δεν μπορουσε να μην γραψει στους αδελφους του
για την ομορφια που γνωρισε απο τους προγονους του
εγραψε και το εστειλε στο Δικτυο...

[I]"Στην εκκλησιά των στίχων"

...Εβγαίναμε τη νύχτα αλαφροπάτητοι,
ίσκιοι,ένα με τους ίσκιους των τοίχων,
κεράκι της δραχμής να πά' ν' ανάψουμε,
στη σκοτεινή την εκκλησιά των στίχων!!!

Εκεί,όπου παπάς δεν ελειτούργαγε
κι οι άγιοι ήταν φευγάτοι απ' τις εικόνες,
ένα μυστήριο φώς,γλυκά στραφτάλιζε,
σαν άστρο σε παλιούς ερειπιώνες!
......................
..Κι έτσι, ήταν μπορετό να ειδείς που βγαίνανε,
αργά μέσ' απ' της εκκλησιάς τις κρύπτες,
οι άγιοι της φυλής οι Ποιητάρηδες,
της Ρωμιοσύνης οι Μεγάλοι Μύστες.

Ο Σολωμός κι ο Κάλβος 'μπρός στον νάρθηκα,
ο κυρ-Αλέξανδρος γονατισμένος,
ο Σικελιανός ψηλά στον άμβωνα,
στο τέμπλο ο Παλαμάς σιμά ορθωμένος...

Κι αφήναν' τη φωνή τους τη στεντόρεια,
ως πανω στο στερέωμα ν'ανέβει
κι ημέρευαν τα μέσα μας τα χάσματα
κι ανθίζανε τα γύρω μας ερέβη!!!

Κι αλαφρωμένοι νιώθαμε το χάραμα,
ότι είχαμε του Στίχου πιει τ'αψέντι(!)
κι έτσι γλυκά"πιωμένοι"ελησμονούσαμε
τον Σκοτεινό τον Κάτω τον Αφέντη...

.......Εμείς που της δραχμής κεράκια ανάβαμε,
στη σκοτεινή την εκκλησιά των στίχων,
στην κάμαρη ως το χάραμα καπνίζοντας
με τους Ποιητές στην άκρη των ονύχων...[/I]


Μεταφραστηκε αυτοματα σε ολες τις εναπομειναντες γλωσσες
Η Ακαδημια των Απανταχου Ελληνων τον βραβευσε
κανοντας τον μελος της Συντεχνιας των Γραμματικων
Τι τιμη!

Αρχισε να γραφει αστεια ποιηματα
μα πισω τους κρυβοταν ενας αγερας
ενα αρωμα κοροιδιας της ιδιας της Βρησκειας...
και της πλανητικης Ταξης.
Ολα τα εργα του "δεσμευτηκαν"...
Αφηνε συχνα κειμενα...ποιηση...τραγουδια
που σκοπο ειχαν να αφυπνισουν ...
ποτε δυο φορες απο το ιδιο μερος
και ποτε με το ιδιο ψευδωνυμο...
μια και ηξερε οτι η Α.Α (αντιφασιστικη αστυνομια)
ηταν ενα βημα πισω του...
Τον εστειλαν για επιμορφωση στο Αγιο Ορος
στους Πλανητικους Ιερεις
μα βρηκε την ευκαιρια και εστειλε παλι το ιχνος του στο Δικτυο

[I]Στενάζει η γάτα στ' άρβυλο

Γενάρης του ογδόντα οχτώ. . .
Μονή Σταυρονικήτα...
Του ΄φερε η μάνα απ' το χωριό,
τυρόγαλο και πίτα . . .
.....................................
(Πήγε απ' τα βράχια μ' άκατο
και νίκησε το άβατο...)
.......................................
Ψωμί, μετάνοιες, τεριρέμ
κι ένα ποτήρι γάλα...
Ψηλά απ' το ράφι, στα FM
ουρλιάζει η Μαντουβάλα . . .

Βάλανος καλογερική
πνιγμένη μες στη βρώμα ,
δυό χρόνια στ' άπλυτο βρακί,
χαρά δεν είδε ακόμα.
...........................................
Μα, 'κείνη η γάτα στη γωνιά,
που 'χει το μάτι μπλάβο,
κουτσή, σακάτισσα κυρά,
δώδεκα χρόνων βάβω,

με το κορμί τ' ασκητικό,
-νότιο απ' την αλισάχνη-
ευλογημένη απ' το Θεό,
ποντίκια να μην ψάχνει,

σαν την αρχόντισσα περνά,
με βλέμμα τάχα αθώο....
....Τέσσερα μάτια-μια φωτιά,
καλόγερος και ζώο !
...................................
Και νά : ζερβά απ' το καφετί
σκεβρό προσκυνητάρι,
σάρκα γατιού κι ανθρωπινή,
γίνονται ένα κουβάρι.
..........................................
Μαρκούτσι καλογερικό.
Γαλή ξελιγωμένη.
Ψηλή λαμπάδα - ίδιο βουνό,
στον Έρωτα ταμένη !
...........................................
Στενάζει η γάτα στ' άρβυλο,
στου μοναχού τη δίνη.
Αφρόγαλο στον τράχηλο,
το σπέρμα αυτός αφήνει :

βιταμινούχο μ' άμυλο,
νέκταρ ! Κι αυτή το πίνει !
Λευκό, παχύρευστο, άσπιλο!
Χρόνων ζωή τής δίνει !!!!!!!!
..........................................
Στενάζει η γάτα στ' άρβυλο . . .[/I]

Ο ΑΠΙΚΑ ζητησε να δικαστει
να οδηγηθει στις Πλανητικες φυλακες του Ουρανου
κατα την μεταφορα του στο Αστροδρομιο
χρησιμοποιησε τον ψηφιακο μετατροπεα φωνης
κι εστειλε το τελευταιο πονημα του σε ολο τον πλανητη...
Κανεις Ψευδοδικηγορος δεν ανελαβε την υπερασπιση του
μετα απο εντολη του Ψευδαρχων
Οι Ψευδοδιδασκαλοι ζητησαν την Βρησκειακη τιμωρια του
και την Πλανητικη Ταξην
Μοναχα ενας Πλανητικος Ιερεας
υπεραμυνθηκε την ανθρωπινη φυση του...
Ηταν ο ιδιος που του ειχε μαθει να ξεχωριζει
την Βρησκεια απο τον κληρο της.
Στο Δικτυο ολοι πια γνωριζαν την γραφη του
Ηξεραν οτι ο Βραχνος Προφητης
τους θυμιζει οτι ειχαν πια ξεχασει...
Το Αστροπλοιο των Αγγελομορφων
επιασε το σημα του...μεταφραστηκε
και παραδοθηκε στον κυβερνητη
Η μεταλλαξη ανθρωποειδων και εντομων
ηταν ενα δωρο της Μητερας Φυσης...
Ανθρωποι με φτερα και στομα εντομου
μα με ανεπτυγμενες τις εγκεφαλικες λειτουργιες
κατα 71.75% περισσοτερο απο τον μεσο Γηινο...
Ο κυβερνητης γελασε διαβαζοντας το
-Ειναι ωρα για την τριτη επαφη...ειπε
Οι ανθρωποι επιτελους αποκτησαν αυτο που τους ελειπε
Πορεια προς τον πλανητη...στο σημειο της πηγης του...
Κανεις δεν τους εμποδισε...να προσγειωθουν...
ουτε η Α.Α...
ζητησαν να τον γνωρισουν
Τον οδηγησαν φιμωμενο μπροστα τους
μια και εβριζε αισχρα τους Αρχοντες και την Συντεχνια
Ο ΑΠΙΚΑ ο ιδιος τον παρεδωσε στους Αγγελομορφους
για να ειναι σιγουρος οτι θα φυγει μαζι τους
η θα οδηγηθει στις φυλακες...
Μπορουσε πια να γραφει οτι ηθελε
ο πολιτισμος τους το επετρεπε...
Ενιωσε ατοφια χαρα...και λυπη μαζι...
μια και για τους Κρυοπλαστους
θα'ναι για παντα Φιμωμενος...
-Μαζι μας θα γραψεις οτι σου δοθηκε
Μπηκε στο κρυογονικο κουκουλι
και ταυτοχρονα τιμηθηκε με το παρασημο
Αγαπης του Υιου του Υιου ...
Ενιωσε την Ελευθερια να θεριευει μεσα του
-Να χεσω τον Jesuson σας!!! φωναξε
κι αυτη...κρυα... σιγα σιγα τον κοιμιζε....
τον "φιμωσε"


Σημ. (Μονοκομματο )
ποιηση Βραχνος Προφητης
αφιερωμενο στον Αγγελο Π.και στα φιλαρακια...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 5
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κανεις δεν ξερει εντελως,τι ειναι εκεινο που του δοθηκε να γραψει ( Μπορχες)
 
monajia
30-09-2010 @ 12:57
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
στίχος
30-09-2010 @ 13:50
Θα σε διαβάσω αύριο,στο υπόσχομαι,γιατί τώρα δεν είμαι στα καλύτερά μου και θα σε αδικήσω....................................................................................
Ειρήνη.Δ.
30-09-2010 @ 13:58
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ειρήνη.Δ.
30-09-2010 @ 13:59
Από τα φιλαράκια

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
δηθενιά
30-09-2010 @ 14:05
kai xoris tis tziritzatzoules ti diki mou periptosi kapos ti boithise ::angel.::
Ηypocrisy
30-09-2010 @ 14:14

οπως ηξεραν πως κανεις δεν γλιτωνει...
απο την Ομορφια..... θεια επαναληψη !
arpistre
30-09-2010 @ 14:27
::smile.::
ωραίο, γιόγγι!!
Tranquillity
30-09-2010 @ 15:40
Χαμογελώ.
Όχι ανέμελα και εγωιστικά?
Καταλαβαίνεις.
karpox
02-10-2010 @ 10:20
::smile.::

http://www.youtube.com/watch?v=fS-H3FIh12E
Αστρογιογγι
02-11-2010 @ 01:03
http://www.youtube.com/watch?v=aB0qYeaAQjw&feature=email

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο