Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Από βραδυς σε ψάχνανε
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Από βραδυς σε ψάχνανε
 Γ.Μ. 14-9-2010 ΕΤΩΝ 31.
 
Από βραδυς σε ψάχνανε
δεν είχε και φεγγάρι
στη φαντασία φτιάχνανε
της νύχτας το κουβάρι

Με φίλους του θα μέθυσε
σε δρόμο δίχως φώτα
μη σας τρομάζουν τα κλειδιά
τα ξέχασε στην πόρτα
Με την παρέα θαμπλέξε
τ όμορφο τούτο βράδυ
η σε αγκαλιές ομορφονιάς
τον μάγεψε το χάδι.

Και εκεί,με το ξημέρωμα
π αργά το φως δακρύζει
στης νύχτας το λευτέρωμα
που ο ήλιος φτερουγίζει

Εκεί φτερούγισες και συ
σε ένα κλαρί πλεγμένο
βρήκαν της νιότης το σκοινί
και σένα κρεμασμένο.
τριάντα χρόνια σούφταναν
κι είπες ζωή κοιμήσου
μ όνειρα πιά μη με κερνάς
δεν θάμαι εδώ μαζί σου.

Τι σ έκανε ν απαρνηθείς
της μάνας σου τη γέννα
τις νύχτες τ άδη να γευτείς
δεν τόπες σε κανένα.

Ο κόσμος έλεγε πολλά
του έρωτα ο μύθος
είναι μιά αιτία που κυλά
στα λόγια τους συνήθως

Αλλα στα βάθη της ψυχής
κανείς ποτέ δεν μπήκε
χάνεις μιά στάλα της βροχής?
κι αν ναι.Ποιός να τη βρήκε?



ΗΤΑΝ ΤΡΙΤΟΣ ΜΟΥ ΞΑΔΕΛΦΟΣ ΕΙΧΑ ΜΕΡΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΩ.(τον βρήκαν κρεμασμένο ξημέρωμα
του τίμιου σταύρου)ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ.





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 24
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
mytilinia
03-10-2010 @ 14:31
Kατερίνα μου...υπέροχο...πάρα πολύ όμορφο....μα λυπάμαι που έγινε αληθινά κάτι τέτοιο...πάντα να τον θυμάσαι... ::blush.::
Music_and_coffee
03-10-2010 @ 14:44
Κι εγώ λυπάμαι Κατερίνα... κάθε φορά που ένας νέος άνθρωπος δε βρίσκει το λόγο να συνεχίσει να ζει. Να είστε καλά να τον θυμάστε. Μπράβο σου για τους όμορφους στίχους που του αφιέρωσες!
sakti
03-10-2010 @ 16:38
θλιμμένα...ομορφο!!!!!
Celestia
03-10-2010 @ 17:42
Εκεί φτερούγισες και συ
σε ένα κλαρί πλεγμένο
βρήκαν της νιότης το σκοινί
και σένα κρεμασμένο.
τριάντα χρόνια σούφταναν
κι είπες ζωή κοιμήσου
μ όνειρα πιά μη με κερνάς
δεν θάμαι εδώ μαζί σου.

Πανεμορφο μεσα στη θλιψη του!!!!!!

::hug.:: ::theos.:: ::theos.::
Kostas Houston
03-10-2010 @ 18:57
Τι σ έκανε ν απαρνηθείς
της μάνας σου τη γέννα
τις νύχτες τ άδη να γευτείς
δεν τόπες σε κανένα.

φοβερή αυτή η στροφή. Πολύ κρίμα να χάνεται έτσι μια ζωή
iraklisv
03-10-2010 @ 19:27
Όπως το διάλεξε!
Καλό του ταξίδι.
monajia
03-10-2010 @ 21:50
Εκεί φτερούγισες και συ
σε ένα κλαρί πλεγμένο
βρήκαν της νιότης το σκοινί
και σένα κρεμασμένο.
τριάντα χρόνια σούφταναν
κι είπες ζωή κοιμήσου
μ όνειρα πιά μη με κερνάς
δεν θάμαι εδώ μαζί σου.

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ.................
oneiropola
03-10-2010 @ 23:26
Φοβερο !!!! ::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
την καλημερα μου Κατερινακι!!!
galanidoy
03-10-2010 @ 23:33
.................
ΜΝΗΜΩΝ
04-10-2010 @ 00:28
Στην θλίψη σου σιωπηλά προσφέρω την ευχή μου
νάβρει γαλήνη η ψυχή μαζί κι ειρήν' αντάμα
του ξάδερφού σου κει ψηλά μαζί κι η προσευχή μου
να 'χει καινούργια πια αρχή χωρίς πόνο και κλάμα.....

Καλό Παράδεισο Κατερίνα μου στον εξάδελφό σου κι είθε να βρει εκεί ότι εδώ δεν μπόρεσε να βρει......
DimitrisPratsos
04-10-2010 @ 00:58
κατερινα παρα πολυ ωραιο σαν στιχος μπραβο
::up.:: ::up.:: ::up.::
Sofitsa
04-10-2010 @ 02:35
Λυπάμαι...
::theos.:: ::hug.::
Ναταλία...
04-10-2010 @ 03:06
Αλλα στα βάθη της ψυχής
κανείς ποτέ δεν μπήκε
χάνεις μιά στάλα της βροχής?
κι αν ναι.Ποιός να τη βρήκε?

Φοβερό ! ::yes.:: ::angel.:: ::hug.::
στίχος
04-10-2010 @ 03:23
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
peiraiotissa
04-10-2010 @ 03:54
Τι σ έκανε ν απαρνηθείς
της μάνας σου τη γέννα.....

....τί όμορφη φράση για να δηλώσεις θάνατο!!!!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.::
idroxoos
04-10-2010 @ 05:05
::no.:: ::no.:: ::no.::
Helene52
04-10-2010 @ 06:09
..... ::no.:: ::cry.:: ::angel.:: ::hug.::
elsa98
04-10-2010 @ 06:46
::sad.:: ::sad.:: Κατερίνα μου εδω δε χωράνε λόγια.

Ένα μόνο..............υποκλίνομαι στη δύναμη της ψυχής σου

για αυτό το αφιέρωμα ::theos.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
04-10-2010 @ 07:27
.........................................
petrwnas
04-10-2010 @ 07:58
Καλησπερα..................................
heardline
04-10-2010 @ 08:13
Με συγκίνησες πολύ !!!!!!!!!!!!!!!!!!


.....................................................................
smaragdenia
04-10-2010 @ 09:30
Αλλα στα βάθη της ψυχής
κανείς ποτέ δεν μπήκε
χάνεις μιά στάλα της βροχής?
κι αν ναι.Ποιός να τη βρήκε?


Αβυσος η ψυχή του ανθρώπου!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
04-10-2010 @ 10:49
Αλλα στα βάθη της ψυχής
κανείς ποτέ δεν μπήκε.........κανείς δεν μπαίνει στην ψυχή μας γιατί δεν προσπαθεί.........καταπληκτικό Κατερινιώ !!!! ας είναι καλά η ψυχούλα του.... ::hug.::
TAS
04-10-2010 @ 12:17
Τι σ έκανε ν απαρνηθείς
της μάνας σου τη γέννα

αυτό...μόνο . .

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο