stixoi.info: Λιμνοθάλασσα

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	131289 Τραγούδια, 269579 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Λιμνοθάλασσα

[B][I][/align]Έφτανε το νερό ως το σπίτι
μιά κουπαστή ήταν το μπαλκόνι.

Μα κοίτα
σε μια ολόλευκη περπατάω γαίτα
-Προσοχή μη μου πέσεις.
-Του Τom Jones λαδί ήταν σακάκι
που σε σκέπασε μη μου κρυώσεις.
-Μη ποτέ σου κορίτσι πληγώσεις.
-Μη προδώσεις.

Σα να σφίξανε λίγο τα χρόνια
μια θηλιά στο λαιμό.
-Να ανασάνω?
ή το τρόπο να βρω να πεθάνω?
-Μα γιά κάτσε
και θαρρώ το'χεις κάνει.

Σε μιά ολόλευκη περπατάω γαίτα
τρία βήματα απ΄άκρη σε άκρη
απ'τη πλώρη ως τη πρύμνη.
Θάλασσα ήταν που έγινε λίμνη.

Μεσολόγγι.
Και μικρή Βενετία.
Και αν τραγούδια έχω κάνει
και αν άλλα θα κάνω
μέσ'σε κήπο ηρώων δε θα΄ μαι.
Μόνο
μήπως έρθω και λείπεις φοβάμαι
......γιά πιό πάνω.

Εδώ κείτεται ο γιός σου.
Μάνα
Στις καμάρες επάνω.
Μία μέσα μιά έξω.
Και απ΄τη Πύλη
Κάθε ελεύθερος άνθρωπος......
Τα δεσμά μου δε σπάνε
με πονάνε.

Ήρθε ο Άστιγξ και πάλι.
Και ο λόρδος.
Καρτερία.
Όπως το΄πες....
Περιμένω και φεύγουν τα πλοία.

Μα γιά κοίτα
σε μιά ολόλευκη περπατάω γαίτα
τρία βήματα απ'άκρη σε άκρη.
-Να προσέξεις
στο νερό μη μου πέσεις.

Σα ποδήλατο μαύρο του εξήντα
Απ'τη μούτιλη μαύρος
στα τηγάνια στο αλάτι.
Καβαλάρης
κάποιο Αύγουστο στην Αγία Αγάθη.

Ένας δρόμος.
Κλεισούρα
Ο καλόγερος μόνος
και παντού η Φροσύνη.
Δύο βήματα μόνο
μακριά απ'το σπίτι.
Ξέρω πως δε το αντέχεις
μα και εμένα μου λείπει.

Μα γιά κοίτα
σε μιά ολόλευκη μέσα
περπατάω γαίτα
μες τη λίμνη
Και τη νύχτα στα ιβάρια
σα ψυχές τα φανάρια.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 14 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Σε κάθε στίχο μου υπάρχει ένας ψύλλος

στίχος 08-10-2010 @ 19:20	Πολύ συγκινητικό και με αφαιρετική απόδοση !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
monajia 08-10-2010 @ 23:41	ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΕΥΓΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1 ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
oneiropola 09-10-2010 @ 00:13	Ένας δρόμος. Κλεισούρα Ο καλόγερος μόνος και παντού η Φροσύνη. Δύο βήματα μόνο μακριά απ'το σπίτι. Ξέρω πως δε το αντέχεις μα και εμένα μου λείπει. Καταπληκτικο !!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
φλοισβος 09-10-2010 @ 01:46	Εκπληκτικό πραγματικά!!!! Υποκλίνομαι!!
Ναταλία... 09-10-2010 @ 02:35	Καταπληκτικο ::yes.:: ::up.:: ::up.::
karpox 09-10-2010 @ 05:47	ας μιλησουν τα τραγουδια..... http://www.youtube.com/watch?v=UDphJDicNAo ::wink.::
curious 09-10-2010 @ 07:19	Αριστουργημα !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Γραφε παντα ετσι .
Brunhilda 09-10-2010 @ 07:26	::naugh.::
Celestia 09-10-2010 @ 08:11	Τελειο!!!!!!! ::theos.:: ::theos.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ 09-10-2010 @ 08:30	Βrunhilda χαίρομαι που επιτέλους μου απευθύνεσαι σε πρώτο πρόσωπο.Ηάποψή σου σεβαστή. Καλό απόγευμα. Σε όλους σας (και ακόμη καλύτερο βράδυ).
Helene52 09-10-2010 @ 08:32	Καταπληκτικό !!!!!!!!!!! Καλησπέρα Γιάννη και καλό ΣΒΚ ::theos.:: ::yes.:: ::hug.::
heardline 09-10-2010 @ 13:07	Ποιητική τελειότης, άξιος !!!!!!!!!!!!!!
χωρικός 09-10-2010 @ 14:38	μπράβο Γιάννη!
Aνδρέας Lark 26-10-2010 @ 14:46	Είναι το πρώτο σου που διαβάζω. Τι να πω; Δεν ξέρω...Είναι διαφορετικό. Θα μου πεις όλων των άλλων είναι ίδια; Όχι βέβαια...αλλά αυτό είναι πολύ ελληνικό (όχι αρχαιοελληνικό ή δημώδες ή λόγιο)...θυμίζει Ελλάδα του '50 και μετά...η μάνα...το παιδί...οι προτροπές...αυτά που δεν έγιναν...αυτά πού έφεραν απογοήτευση... Όλες οι αγωνίες δοσμένες απλά...με ύφος νατουραλιστικό...λιτό...ποιητικό (δεν είναι καταφανή τα νοήματα) Αισθάνθηκα όπως όταν διάβαζα Φακίνου, Θέμελη, Γαλανάκη...όταν γράφουν για μια λίγο παλιότερη Ελλάδα κωδικοποιημένη στο DNA μας και 'μεις την ψάχνουμε τεμαχισμένη στα επιμέρους γονίδια (μυθολογία, αρχαία ιστορία,...)

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο