| |
| | Μωυσής επεισ 3 |  | | |
επεις 3
«Είμαι η Μαριάμ ,η αδελφή του,να φωνάξω τη μάνα μας να το βυζάξει?» είπε χωρίς τον παραμικρό φόβο, μπροστά στην εμβρόντητη πριντζηπέσα.Εκείνη αφού χρειάστηκε κομματάκι χρόνο για να συνέλθει, μάζεψε την περούκα της από κάτω και την ρώτησε.«Δεν έχει όνομα τούτο το νιάνιαρο Μαριάμ?»«Δεν προλάβαμε, γίνανε όλα πολύ φάστ» απάντησε εκείνη χαμηλώνοντας το κεφάλι.Η Ταραμή τότε χτύπησε με χαρά τα χέρια της και υψώνοντας στη συνέχεια το μποχαροφασκιωμένο βρέφος πάνω απ το κεφάλι της,κραύγασε ,«θα τον ονοματίσω Μωυσή,αφού τον ψαρέψαμε απ το νερό»Στη συνέχεια φώναξε τις σκλάβες της, να το ξεσκατίσουνε και να το τυλίξουνε όπως τις μούμιες σε καινούργιες φασκιές.«Σύρε τώρα και φώναξε τη μάνα σου να το βυζάξει» είπε στην Μαριάμ, που είχε πέσει στα γόνατα και έκλαιγε γοερά από τη χαρά της.Δεν άργησε να καταφθάσει η Ιωχαβέδ με τα μαστάρια κρεμασμένα απ όξω,ώστε να μη χάσει λεπτό το γεννητούρι της για το άρμεγμα του.«Άντε βρε σκασμένο, τέλειωνε ανάθεμα με»,φώναζε ,καθώς ο Μωυσής,δεν έλεγε να σταματήσει το βύζαγμα.
Εν τω μεταξύ ο κουνιστός και λυγιστός Χαμίν γέμιζε συνεχώς γαβάθες με γάλα καμήλας, ώστε η μάνα του να βγάζει ασταμάτητα γάλα για το βρέφος.Αυτή η διαδικασία κράτησε μέχρι που το μωρό έβγαλε τα σκυλόδοντα και έδειχνε κανιβαλικές τάσεις.Τότε αφού το γυρίσανε σε ριζάλευρο και σουπίτσες,μετα ψαχνού από κοτόπουλο και κρέας βοδινό, υποχρέωσαν τη μάνα του ,να του μάθει τα πρώτα του γράμματα, απ το Φοινικικό αλφάβητο.
«Άλεφ» τι πάει να πεί μικρό μου?» ρώτησε κάποια στιγμή τον κανακάρη της, που εκείνη την στιγμή ήτανε απορροφημένος με το σκάλισμα της γαμψής μύτης του.«Βόδι,σαν εσένα» της απάντησε εκείνος γιομάτος τσαντίλα ,αρχίζοντας να την ξεμαλλιάζει.«Μάλλον ο μικρός προτιμά το δικό μας αλφάβητο, παρά το δικό σας» τσίριξε η πριντζηπέσα ,δίνοντας να καταλάβει στην Ιωχαβέδ, πως δεν θα είχε πλέον θέση στη ζωή του Μωυσή.
Συνεχίζεται
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | η τέχνη δεν μπαίνει κάτω απο κομματικές παντιέρες ,συνθήματα και δογματισμούς.Ανηκει σε όλους ! | | | |
|
Aνδρέας Lark
11-10-2010 @ 10:04 | Δεν νομίζω οι Ισραηλίτες-σημίτες να είχαν σχέση με το φοινικικό αλφάβητο.
Το κείμενο, αν και δεν έχω διαβάσει τ' άλλα επεισόδια και δεν θα τα διαβάσω, είναι πολύ ευχάριστο, έχεις χιούμορ και διάθεση σατιρική, περιγραφική δεινότητα, δομημένο λόγο, ε...και μια μάλλον καλά χειριζόμενη διάθεση αθυροστομίας και αίρεσης.
Η τέχνη φυσικά και δεν δέχεται δογματισμούς, δεν θα υπήρχε διαφορετικά.
Δεν ξέρω όμως πώς μπορεί να βοηθήσει τους κακοποιημένους, τους βιασμένους, τους απατημένους, τους καταδικασμένους σε φυλακές από ψευδορκία, τους ψυχολογικά άρρωστους (κάποιοι από τη θέωση του μυαλού τους), τους εγκαταλειμμένους γονείς στα ιδρύματα. Βέβαια μπορούν όλοι αυτοί να κάνουν τα βιώματά τους τέχνη...γιατί συνήθως κάτι έχουμε (που λέει μια φίλη μου ηθοποιός) και θέλουμε να το εκφράσουμε. | | marakoskevasmata
12-10-2010 @ 14:08 | μέσα απο αυτη την παρωδία,θα διακρινεις την διαχρονικοτητα καποιων καταστασεων που μας ταλανίζουν | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
