Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Στην ομίχλη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130660 Τραγούδια, 269442 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στην ομίχλη
 
[align=center]Στην ομίχλη

Οι μοίρες πέρασαν μια μέρα του χιονιά
ευχές μοιράσανε μα λειώσανε σαν χιόνι
βήματα αργά χέρια που μείναν αδειανά
στο πουθενά γλιστρά η ζωή χωρίς τιμόνι.

Πέφτει σαν ξίφος απ’ τα μάτια η οργή
φαρμακερό φυτρώνει γύρω σου βοτάνι
σπασμένο ρόδι πατημένο, κατά γης
γράφει αντίο κατακόκκινο μελάνι.

Φορώ κατάσαρκα την πρώτη αγκαλιά
πέπλο που σκέπαζε με θέρμη το κορμί μου
σκισμένο τώρα μου παγώνει την καρδιά
φυσάει αέρας και τρυπάει την ζωή μου.

Μες την ομίχλη φτερουγίζουν στα τυφλά
ελπίδες μάταια ψάχνουν διέξοδο να βγούνε
όσα αγαπούσα μένουν γκρίζα και θολά
σφιγμένα χείλη που δεν έχουν τι να πούνε.

Μα η αλήθεια παραμένει ζωντανή
κι ας αναπνέει μες του άδικου τη σκόνη
θα ‘ρθει ο ήλιος λαμπερός ένα πρωί
να μας λυτρώσει απ’ του άδικου τ’ αφιόνι.

Κα Τερίνη.
14.10.10[/align]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Μονόλογοι
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Με της ψυχής το φως, ποτέ δε σκοτεινιάζω!
 
στίχος
14-10-2010 @ 03:03
Ο ρυθμός τέλειος,το περιεχόμενο εκπληκτικό...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::love.::
monajia
14-10-2010 @ 03:12
Μα η αλήθεια παραμένει ζωντανή
κι ας αναπνέει μες του άδικου τη σκόνη
θα ‘ρθει ο ήλιος λαμπερός ένα πρωί
να μας λυτρώσει απ’ του άδικου τ’ αφιόνι.

YΠΕΡΟΧΟ.........ΟΛΟ...........

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
yiannistellidis
14-10-2010 @ 03:31
::up.:: ::up.:: ::up.::
αντικλείδι
14-10-2010 @ 04:18
ΕΥΓΕ , ΥΠΕΡΟΧΟ , Συγχαρητήρια ΚαΤερίνη !!!!!!!!!!!!!! ::love.:: ::hug.::
sharon
14-10-2010 @ 04:36
Οι μοίρες πέρασαν μια μέρα του χιονιά
ευχές μοιράσανε μα λειώσανε σαν χιόνι
βήματα αργά χέρια που μείναν αδειανά
στο πουθενά γλιστρά η ζωή χωρίς τιμόνι.

Τέλειο μπράβο σου
smaragdenia
14-10-2010 @ 07:49
Μα η αλήθεια παραμένει ζωντανή
κι ας αναπνέει μες του άδικου τη σκόνη
θα ‘ρθει ο ήλιος λαμπερός ένα πρωί
να μας λυτρώσει απ’ του άδικου τ’ αφιόνι.


Πολύ καλογραμμένο,, υπέροχο!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο