| |
Η πολη πολιορκημενη , σαν καθε πολη που πολιορκειται ,
ολομοναχη και φοβισμενη , στην κορυφη του λοφου ,
στεκει αγωνιωντας , την μοιρα της και περιμενει .
Μοιρα , που η ιστορια των ανθρωπων υφαινει και εξυφαινει .
Εγκλωβισμενη μεσα στις διαστασεις , της ιδιας της ,
της σαρκας , της πετρινης και της ακινητης , μα παντα ακοιμητης .
Μεσα στους αιωνες σφυρηλατημενη , οριοθετημενη .
Ορια ζωντανα , που χερια ανθρωπων επεκτεινουν ,
κυματα-αναγκες , που ζωντανευουν και γιγαντωνουν .
Ανοιξη , ποσο ομορφη και ποσο καταραμενη ,
ξεχαστηκες μεσα στα χρωματα και στις ευωδιες ,
και αφησες την νικη στους πολιορκητες .
Ομορφη εποχη του χρονου , ενω εσυ καθρεφτιζοσουν ,
στα γαλανα νερα της λιμνης με ναρκισσισμο ,
- εμπρος στα καλλη σου εκστασιαζοσουν - .
Εκεινοι-καλοι , υπακουοι στρατιωτες --- ισχυροι διεκδικητες---
εσπερναν θανατο και φωτιες .
Μεσα στα συντριμματα , αραγε οι πρωτοι ,
ηλιοφανερωτοι βλαστοι , στους νεους εξουσιαστες ,
εποικιστες , το πρασινο το χρωμα τους ,
θα ξετυλιγουν κι ολο ζωντανια θ 'απλωνουν .
Χωρις ενδοιασμους να ξαναγεννηθει ζωη .
Τα τειχη τα γκρεμισμενα , αχρηστα πια
--- απωλειας μεγαλης , οιωνοι ---
απο τις ιαχες της μαχης ανεμοδαρμενα ,
την ηττα μας , την πικρη θα μαρτυρουν απεγνωσμενα.
Μεχρι σε καποια ανοιξη μακρινη , πιο βαθια ,
στο χωμα θα κρυφτουν , θα ενταφιασθουν απομακροι και σιωπηλοι ,
τειχη και οιωνοι .
Κι ολα τα γεγονοτα , ομορφα και ασχημα καμωμενα ,
θα λησμονηθουν .
Η μηπως εχουν γεννησει ηδη , ανεξιτηλη ιστορια ;
Κι ειναι ενα προς ενα , ολα απο χερι αγγελικο ,
καπου σημειωμενα .
Καινουριοι οι εποικοι , καινουριες και οι γλωσσες ,
μονο ο χρονος αντεχει τελικα κι ολα τα προσπερνα .
Αδιαμφισβητητος ηγητορας και ισχυρος εξουσιαστης ,
ακαταβλητος πολεμαρχος και θαλερος στρατιωτης .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
