| |
| | Αφιέρωμα στα Διάφανα Κρίνα 2 |  | | | Παίρνω τη σκυτάλη από το καταπληκτικό κολάζ τίτλων του Μολυβένιου Στρατιώτη | | |
[font=Palatino Linotype][color=black][B]Ο βαθύς λυρισμός, η ατέρμονη ποιητική διάθεση σε στίχο, μουσική και φωνή, ο υπέροχος συνδυασμός: πόνος-συντριβή-λύτρωση, είναι αυτός που μας αγγίζει τόσα χρόνια από τα Διάφανα Κρίνα. Τι κι αν έγινε η απώλεια συνήθειά μας;
Μερικοί σκόρπιοι στίχοι:
...Λυπάμαι που δεν έγινα μια θάλασσα για σένα
πολλούς θανάτους έζησα μα σαν κι αυτό κανένα...
...Πες μου τι ψάχνουμε σ’ αυτή τη συμφορά όλα λιγόστεψαν κανείς δεν έχει μείνει
Κι η αγάπη μας ένα μικρό δελφίνι που ξεμακραίνει λαβωμένο στ’ ανοιχτά
στυφή αρμύρα πάει να πιεί και πίκρα των κυμάτων
και κουβαλάει στη ράχη του στιγμές μικρών θανάτων...
...Αφού στο φως λουζόμουν κάποτε μαζί της τώρα που της ζωής το σούρουπο πλησιάζει
σε μια σπηλιά που να θυμίζει το κορμί της θ' αποσυρθώ και θ' αγαπήσω το σκοτάδι...
...Και θα 'ρθουν σαν απόκοσμα φαντάσματα που αλαφιασμένα θα ζητάνε την τροφή τους
κι εγώ καθώς θα τρέμω στα χαλάσματα θα τα ταΐζω την αλλόκοτη αμοιβή τους...
...Στεκόμαστε γυμνοί απ' όνειρα κάτω απ' τα μαύρα σύννεφα
απόγονοι του τίποτα πελάτες της σιωπής
έχουμε τσέπες αδειανές και στην καρδιά δυο μνήματα
μια άδεια μποτίλια δίπλα στο κρεβάτι είναι ο μόνος μας συγγενής.
Κορόνα γράμματα ποντάρουμε το θάνατό μας
την ίδια κλίση παίρνουμε φλερτάροντας γκρεμούς
κι όταν δε θα 'χουμε πια τίποτα δικό μας ο έρωτας θα μας τσακίσει
και θα μας κάνει αληθινούς.
Θα μ' αγαπάς, θα μ' αγαπάς μα δε θα φτάνει
άγονη βροχή θα πέφτει πάνω μου το χάδι σου
και εγώ σαν γέρικο σκυλί μες το λιμάνι θα πεθαίνω στο πλάι σου...
...Δεν κόβεται στα δύο η ζωή, είναι ήλιος και βροχή μαζί...
...ένα σφαγείο να προσφέρω την αλήθεια μου
και μια στεριά για να ξεβράσω τα όνειρα μου...
...πάνω σε ό,τι με κάνει κι υποφέρω γελώντας πέφτω σαν σκισμένος χαρταετός...
...Κι αν τόσα χρόνια περπατήσαμε μαζί τον τελευταίο δρόμο θα τον κάνω μόνος
θα 'χω στην χούφτα μου μια μπούκλα σου χρυσή
και μια ραγισματιά στα χείλη μου απ' τον πόνο...
...Σαλεύεις πίσω από πεύκα σιωπηλά προφίλ θανάτου σ' ένα όνειρο από χιόνι
εκεί που βρίσκεσαι κανένας δε μιλά μόνο φαντάσματα που κλαίνε μεσ' τη σκόνη...
...Σε λίγο η πίκρα θα σκίσει τα χείλη θα γίνουμε εχθροί οι καλύτεροι φίλοι
κι εμείς σκυθρωπά θα απαγγέλλουμε στίχους μιας άθλιας γενιάς, ενός άοσμου πλήθους...
...Ήταν τα χρόνια μας πληγές σε κουρασμένες φτέρνες
φωνές που αντήχησαν νεκρές μέσα σε άδειες στέρνες
δίχως να τους αποκριθεί η ηχώ έστω μιας απάτης
κάτι σαράβαλες καρδιές στο τσίρκο της αγάπης...
...Κυριακή των Βαΐων ανοιξιάτικο βράδυ
σου στέλνω για τη γιορτή σου καρτ ποστάλ απ' τον Άδη...
...Θυμάμαι μια νύχτα που 'χες πει :"έχεις σταυρώσει κόσμο εσύ , θα μείνεις ξένος"
και σε κοιτούσα σαν παιδί που κάποιος του πε το γιατί φυσάει αγέρας στη ζωή του αγριεμένος...
...Το ήξερε πως θα συμβεί μια μέρα εκείνη η ρωγμή που κουβαλούσε
πληγή που έβραζε, σιωπή που αιμορραγούσε, θα τον θρυμμάτιζε για πάντα πέρα ως πέρα...
...Και εγώ που πάντα ήθελα μέσα σου να ζήσω, σφαδάζω κάτω από έναν ξένο αστερισμό
ήρθα εδώ για να υποφέρω, ν' αγαπήσω και να χαθώ...
...Άραγε θα θυμάται κάποιος τ' όνομά μας, της ζωής μας τα εξαίσια φεγγάρια
Τα πάθη μας, τις λύπες, τα δεινά μας, άραγε υπήρξαμε ποτέ στα όνειρα μας;...[/B][/color][/font]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 14
Στα αγαπημένα: 4
| | | | | | | |
| | Γλύφω το οξύ απ' τις ρωγμές των χειλιών σου... | | | |
|
ΤΕΛΛΟΣ
17-10-2010 @ 05:08 | Το σχήμα Διάφανα Κρίνα αποτελείται από τους Παντελή Ροδόστογλου (μπάσο), Θάνο Ανεστόπουλο (φωνή), Νίκο Μπάρδη (κιθάρα, τρομπέτα, φωνή), Κυριάκο Τσουκαλά (κιθάρα), Παναγιώτη Μπερλή (πιάνο, όργανο, φωνή), Τάσο Μαχά (τύμπανα) και Κώστα Βαμβούκα (ήχος). Διακρίνονται για την ευαισθησία των στίχων τους, που προσδίδει ένα γενικότερο ρομαντικό χαρακτήρα στον ηλεκτρικό τους ήχο. Το όνομα του συγκροτήματος βγήκε από ένα στίχο που είχαν γράψει παλιότερα: “Είναι τόσο κρίμα για τα άσπρα διάφανα κρίνα να είναι τόσο χλωμά” και η επιλογή του έγινε, αρχικά, χωρίς ιδιαίτερη σκέψη. Με το χρόνο όμως πήρε άρωμα και υπόσταση καθώς αποκαλύφθηκε οτι αντιπροσώπευε τον ψυχισμό αυτής της ξεκάθαρης και αγνής παρέας και έγινε σύμβολο της προσπάθειάς τους να είναι αυτό που δηλώνει το πρώτο συνθετικό -διάφανοι και προσπελάσιμοι. Αλλωστε η έννοια του διαπερατού, της διαφάνιας και η δυνατότητα να βλέπει κανείς ξεκάθαρα μέσα από τις καταστάσεις είχε πάντα μεγάλη σημασία για τους ίδιους. Ως προς το δεύτερο συνθετικό, “το κρίνο εκφράζει και συμβολίζει την αγνότητα. Το περνάμε όχι ως το νεκρολούλουδο, αλλά ως την αγνότητα στις σχέσεις των ανθρώπων. Είναι πράγματα που μας ενδιαφέρουν, πρώτα να είμαστε άνθρωποι, να επικοινωνούμε”. Τα Κρίνα απέκτησαν δισκογραφική υπόσταση τον Ιανουάριο του 1994 με την ηχογράφηση του 7ιντσου “Λιώνοντας Μόνος / Κάτω απ’ το Ηφαίστειο” (το οποίο κυκλοφόρησε σε πολύ περιορισμένο αριθμό αντιτύπων), ενώ την ίδια χρονιά τους συναντάμε στην συλλογή της Wipe Out “Το Μαγικό Βοτάνι” με το τραγούδι “Μουχλαλούδα: Η Μπαλάντα της Φωτιάς”, αφιερωμένο στην Κατερίνα Γώγου. Το κυρίαρχο σύμβολο αυτών των τριών πρώτων δειγμάτων της δουλειάς τους είναι κι αυτό που η διαφάνεια του συγκροτήματος αφήνει να φανεί: η ελπίδα μιας φλόγας μέσα στο (μουσικό) σκοτάδι! Το 1996 κυκλοφορεί από την Wipe Out σε διπλό LP και σε CD η πρώτη ολοκληρωμένη τους δουλειά με τον τίτλο “Έγινε η Απώλεια Συνήθειά μας”. Το αμέσως επόμενο δισκογραφικό τους βήμα γίνεται την άνοιξη του 1998, έχει τον τίτλο “Κάτι Σαράβαλες Καρδιές”. Τα Κρίνα είναι πλέον έξι καθώς έχει ενσωματωθεί στο σχήμα και ο Παναγιώτης Μπερλής, ο οποίος είχε ήδη ‘συνταξιδέψει’ με το συγκρότημα με το πιάνο του στον προηγούμενό τους δίσκο. Λίγες μέρες αργότερα δίνουν την πρώτη τους συναυλία στο ΡΟΔΟΝ με προσωπικά τους έξοδα, η οποία στέφεται με απόλυτη επιτυχία. Ακολουθούν δύο συναυλιακώς πολύ δραστήρια χρόνια μέσα στα οποία οι πιστοί τους οπαδοί έχουν την τύχη (και την ατυχία) να πάρουν από πολύ νωρίς δείγματα του μελλοντικού (αριστουργηματικού) δίσκου τους. Το “Η Αγάπη Είναι ένας Σκύλος απ’ την Κόλαση” άρχισε να στοιχειώνει βασανιστικά το μυαλό μας ήδη από τον Οκτώβριο του 1998, από την συναυλία τους στο CAMEL CLUB. Από εκεί και ύστερα, κάθε νέα συναυλία προσθέτει και ένα νέο, οδυνηρά τέλειο κομμάτι στην εικόνα της επόμενης δουλειάς τους που… ήρθε αργά! 11 Μαρτίου 2000 στο ΡΟΔΟΝ, στη συναυλία των Κρίνων με τους Closer και Eνδελέχεια ανακαλύπτουμε οτι τα Κρίνα είναι πάλι πέντε. Λίγες μέρες αργότερα ανακοινώνονται τα σχετικά περί του “διαζυγίου” τους με τον Παναγιώτη Μπερλή αλλά και με την Wipe Out. Το συγκρότημα προχωράει πλέον ανεξάρτητο και, επιλέγοντας τον δύσκολο δρόμο, δημιουργεί την δική του ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία (THIS IS MY VOICE RECORDS) από την οποία κυκλοφορεί το single “Είναι που Όλα Ήρθαν Αργά” που διατίθεται αρχικά σε βινυλιακή μορφή στις συναυλίες τους στο ΑΝ CLUB, 21- 22- 23 Απριλίου και λίγο αργότερα σε CD single. Το φθινόπωρο του 2000 κυκλοφορεί η καινούρια τους δουλειά με ένα τίτλο που βάζει φωτιά σε όλες τις αισθήσεις: “Ευωδιάζουν Αγριοκέρασα οι Σιωπές” . Τον Δεκέμβριο του 2000, τα Κρίνα επισφραγίζουν μια ιδιαίτερα δημιουργική χρονιά με την συμμετοχή τους στο CD - αφιέρωμα στον Παύλο Σιδηρόπουλο “Στον Π.” με το τραγούδι “Θάνατος”.
Στα τέλη του 2002 τα Κρίνα γράφουν την μουσική για ένα θεατρικό έργο, το “Δεσποινίς Τζούλια”, ένα soundtrack που περιέχει περίπου 40 λεπτά μουσικής και ένα τραγούδι με στίχους,το “Δις Τζούλια”.Δυστυχώς όμως, δεν βγαίνει ποτέ στις προθήκες των δισκοπωλείων.
Το 2002 κλείνει με ένα τριήμερο στον Αέρα, και ο Θάνος Ανεστόπουλος κλείνει τις συναυλίες με την φράση “Εμείς θα τα ξαναπούμε σε μιαν άλλη ζωή”, φουντώνοντας τις φήμες περί διάλυσης του γκρουπ. Ακολουθεί ένας άεργος χειμώνας, στην διάρκεια του οποίου τα Κρίνα “τα βάζουν με τον εαυτό τους”,και επιστρέφουν πρώτα με μια συμμετοχή σε ένα φιλανθρωπικό live στο Gagarin, και ενάμιση μήνα μετά με μια τεράστια συναυλία στον ίδιο χώρο, όπου παρουσιάζουν, μεταξύ άλλων, 9 καινούρια κομμάτια σε ένα πρόγραμμα διάρκειας 3 ωρών και 45 λεπτών!!!
Ο δίσκος ηχογραφείται σε δυο μέρη [τον Ιούνιο τα όργανα στην Αθήνα και τον Σεπτέμβριο τα φωνητικά στην Θεσσσαλονίκη] και κυκλοφορεί, και πάλι από την this is my voice, και πάλι σε βινύλιο, τις πρώτες μέρες του Δεκεμβρίου του 2003 με τίτλο “‘Ο,τι απόμεινε απ’ την ευτυχία”. Μέσα σε μια εβδομάδα πωλούνται 6.000 αντίτυπα, ενώ ο δίσκος εξαντλείται εν ριπή οφθαλμού, χωρίς καν να έχουν φτάσει οι διαφημιστικές κόπιες στους δημοσιογράφους. Τέλη Γενάρη τα Κρίνα ξεκινούν μια μίνι περιοδεία σε Πάτρα, Θεσσαλονίκη, Ξάνθη, Πτολεμαίδα, Γιάννενα και Κύπρο για την παρουσίαση του δίσκου, η οποία κλείνει με ένα διήμερο στον Αέρα.
To 2005 κυκλοφορούνε τον ορχηστικό δίσκο “Ο γύρος της μέρας σε 80 κόσμους”.
Νοέμβρη του 2008 κυκλοφορούν και την τελευταία δισκογραφική τους δουλειά με τίτλο "Κι η αγάπη πάλι θα καλεί". Λίγους μήνες μετά και Μάιο του 2009 θα ανακοινώσουν με ένα κείμενο στην επίσημη ιστοσελίδα τους ότι το συγκρότημα διαλύεται.
| | monajia
17-10-2010 @ 05:13 | ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ .............................ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.....................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | poetryf
17-10-2010 @ 05:25 | Ό,τι αντέχει στο χρόνο αέναα αναγεννάται.....
πανέμορφο αφιέρωμα και μπράβο για την ιδέα ! | | Μολυβένιος Στρατιώτης
17-10-2010 @ 06:11 | Νομίζω ότι βρήκα τον καλύτερο συμπαραστάτη και συνοδοιπόρο στο μικρό αφιέρωμα που ήθελα να κάνω στα Διάφανα Κρίνα!!!Τέλλο σε ευχαριστώ για το υπέροχο αφιέρωμα Νο2 και να υπάρξουν στο μέλλον και άλλες τέτοιες συνεργασίες ελπίζω.Τώρα ... τι άλλο να πούμε για τα Κρίνα.Είμαστε πολύ μικροι για να τα αγγίξουμε.Άλλωστε είναι και Διάφανα,πως θα μπορούσαμε να τα δούμε; ::up.:: ::rock.:: ::theos.:: | | sharon
17-10-2010 @ 06:12 | http://www.youtube.com/watch?v=TEizp4zZjVY&feature=related
Καλό μεσημέρι! | | Αγνή
17-10-2010 @ 06:26 | απόγονοι του τίποτα πελάτες της σιωπής
έχουμε τσέπες αδειανές και στην καρδιά δυο μνήματα
μια άδεια μποτίλια δίπλα στο κρεβάτι είναι ο μόνος μας συγγενής.
Ευχαριστώ Τέλλε, ευχαριστώ! | | heardline
17-10-2010 @ 10:16 | Μπράαααααααααααααααααβο !!!!!!!!!!!
::up.:: ::yes.:: ::theos.:: | | Nikos Krideras
17-10-2010 @ 10:35 | Καλησπέρα πολύ ωραίο !! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΛΑΧΕΣΙΣ
17-10-2010 @ 12:05 | love will tear us apart...φθινόπωρου δείλι...
http://www.youtube.com/watch?v=1SF_XpV8SeE
| | ΤΕΛΛΟΣ
17-10-2010 @ 12:56 | Σαν ένα θραύσμα μετά τη διάλυση των Κρίνων ο τραγουδιστής Θάνος Ανεστόπουλος συνεχίζει σόλο:
Παραδειγματικόν(Ιωάννης Πολέμης)
http://www.youtube.com/watch?v=AmcgTqCXwQA
Καταραμένε κάπελα... | | ΛΑΧΕΣΙΣ
17-10-2010 @ 13:03 | ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΟ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ
ΑΦΗΣΑ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΟΑΧΑΚΑ
ΤΟ ΞΕΡΩ ΑΡΓΑ Ή ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΩΣ ΘΑ ΧΑΘΩ
ΥΒΟΝ, ΜΑΚΡΙΑ ΣΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΑΡΩ ΑΝΑΣΑ
ΜΑ ΘΑ ΔΙΑΛΕΞΩ ΕΓΩ ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΩ
ΑΣΘΜΑΙΝΩ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ
ΣΑΝ ΕΜΒΡΥΟ ΔΙΧΩΣ ΠΝΟΗ
ΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΣΕΣ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ
ΜΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ
ΚΕΝΟΣ ΘΑ ΦΕΥΓΩ ΠΑΝΤΟΤΕ ΣΑΝ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΣΤΟ ΑΓΙΑΖΙ
ΚΑΙ Η ΘΛΙΨΗ ΑΜΜΟΣ ΘΑ ΚΥΛΑΕΙ, ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΚΑΥΤΗ
ΕΣΥ ΜΟΝΑΧΑ ΘΑ ΜΕΤΡΑΣ, ΤΙΣ ΣΤΑΛΕΣ ΣΤΟ ΠΕΡΒΑΖΙ
ΚΑΙ ‘ΓΩ ΘΑ ΚΕΙΤΟΜΑΙ ΝΕΚΡΟΣ, ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΜΕ ΒΡΟΧΗ
ΠΥΡΙΝΑ ΜΑΤΙΑ ΜΕ ΚΟΙΤΑΝΕ
ΜΟΡΦΕΣ ΠΟΥ ΡΙΧΝΟΥΝΕ ΣΚΙΕΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΠΟΥ ΓΥΡΝΑΜΕ
Η ΜΝΗΜΗ ΟΛΟ ΠΛΗΓΕΣ
ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΟ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ, ΠΕΤΡΩΣΑ ΣΑΝ ΤΗ ΛΑΒΑ
ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΕΛΛΟΝ, ΟΥΤΕ ΠΑΡΕΛΘΟΝ
ΜΟΥ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΣΚΑΛ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΒΑ
ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΘΕ ΜΟΥ ΜΕΡΑ, ΜΕΡΑ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ
αφιερωμένο στο αφιέρωμα σου
http://www.youtube.com/watch?v=rHWYSGlS3II
| | **Ηώς**
17-10-2010 @ 13:09 | ::love.:: ::kiss.:: ::kiss.:: MPRABO.... | | Ναταλία...
18-10-2010 @ 02:29 | Μπράβο παιδιά ωραία συνεργασία ::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΛΑΧΕΣΙΣ
18-10-2010 @ 04:32 | πεινάει η δημιουργία 63...κατάγομαι απ’ τη λύπη σου, το ξέρεις...
http://www.youtube.com/watch?v=Xn31ECL0wEU
::9831.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
