| |
Τι κι αν πονώ
Το αντάμωμα ποτέ δεν θα ‘ναι στεριωμένο
Τι κι αν θρηνώ
Πάντοτε μόνη στην άκρη θα προσμένω
Κι έρχεται η θλίψη
Κι ο πόνος χτυπάει τα μουδιασμένα χέρια
Έπεται σήψη
Ελπίδα η ευχή στα λαμπερά αστέρια
Οι εικόνες θολώνουν
Ο χρόνος κυλάει κι αυτές μένουν πίσω
Ψυχές που παγώνουν
Παιχνίδι ζωής που δεν είναι ίσο
Γεύσεις πικρές
Και αναμνήσεις που πια δεν γλυκαίνουν
Κρυφές μας ματιές
Με χείλη καρδιά αντάμα σωπαίνουν
Τι κι αν πονώ
Το αντάμωμα ποτέ δεν θα διώχνει το κρύο
Τι κι αν θρηνώ
Μαζί με το γεια και το αντίο
Αγόρι μου στερνό
Πίσω μην λες μια μέρα θα ξανάρθεις
Αγόρι μου θεριό
Μα πάντα αδύναμο στα δίχτυα της αράχνης..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
