«Τα μονοπάτια της σιωπής» και «πίσω απ την κόρη του ματιού» είναι δυο συλλογές με στιχάκια που γράφτηκαν η μεν πρώτη εν έτει 2000, η δε δεύτερη 2005.
Παραθέτω λοιπόν, τους στίχους με πρώτο τα μονοπάτια της σιωπής απ την ομώνυμη συλλογή.
Φθηνά ταξίδια κάνει η ψυχή μου
και άδειος τόπος είναι η γη μου
κι ο χρόνος τρέχει και ροκανίζει
τις αναμνήσεις και δε γυρίζει.
Φαντάζει ο κόσμος άδειο βαγόνι
σαν εφιάλτης που με ιδρώνει
στενό κρεβάτι, έρημο σπίτι
ενός χαμένου ψευδοπροφήτη.
Στου εαυτού μου το παλάτι
στης σιωπής το μονοπάτι
πολεμάνε νύχτα μέρα
στης ψυχής μου την παλαίστρα
το κορμί μου με το πνεύμα
να κερδίσουνε το στέμμα.
Πάντα αυτή θα βγαίνει φταίχτρα
κι όσο ο πόλεμος φουντώνει
τόσο αυτή θα το πληρώνει
μα αυτό τη δυναμώνει.
Ψάχνω στο σύμπαν το πρόσωπό μου
και ποιος να ήμουν στο παρελθόν μου
ο ήλιος δύει κι η γη χλομιάζει
και το φεγγάρι να με δικάζει.
Σ' ένα παλάτι που έχω μπρος μου
φυλακισμένοι του κάτω κόσμου
αναρωτιέμαι ποιον έχω εχθρό μου
κι ανακαλύπτω τον εαυτό μου.
Στου εαυτού μου το παλάτι
στης σιωπής το μονοπάτι
πολεμάνε νύχτα μέρα
στης ψυχής μου την παλαίστρα
το κορμί μου με το πνεύμα
να κερδίσουνε το στέμμα.
Πάντα αυτή θα βγαίνει φταίχτρα
κι όσο ο πόλεμος φουντώνει
τόσο αυτή θα το πληρώνει
μα αυτό τη δυναμώνει.
