| |
Συλλέκτης...
σε κέρινα ομοιώματα...
φλόγες...
γλύφουν τ' ανάγλυφο...
ρευστές οι μορφές...
σακατεύονται...
ωριμάζουν στο χάος...
θεατής...
μονάχος...
οι κερκίδες σκεβρωμένες...
ο αντίλαλος μου κρεμιέται...
στα γερασμένα γκολπόστ...
η κραυγή αγκαλιάζει την σιωπή...
βάναυσα...
αγώνας σικέ...
κόκκινες ματωμένες κάρτες...
δεν υπάρχει κανείς...
δεν χειροκροτεί κανείς...
το τέλος...
τον θάνατο...
μια σπασμένη χορδή...
στις άνισης ήττας την ζάλη...
Έφυγαν...
πριν ξεκινήσει ο αγώνας...
μαύρες κορδέλες...
ανακατεμένες στο χώμα...
ένα είδωλο ραγισμένο...
ένα όνειρο σακατεμένο...
μια προσ-ευχή αιμορραγεί...
χαράζοντας την ζωή...
με το ποιο αιχμηρό νυστέρι...
δεν υπάρχει κανείς...
να δακρύσει στην άγονη γη...
μονάχα λέξεις γυρισμένες ανάποδα...
σύμβολα πλεγμένα με κατάρες...
διακορεύουν τον μανδύα της αγάπης...
ακρωτηριάζουν τον έρωτα...
αποκεφαλίζουν ένα χλωμό χαμόγελο...
κι οι δήμιοι σε άπειρες ορδές...
χλευάζουν...
σαρκάζουν...
το λευκό μονοπάτι...
που ακροβατεί..
στην ραγισμένη γέφυρα...
που ποθεί τ' ατσάλινο φαράγγι...
δεν υπάρχει κανείς...
Ψυχή μου...
***
Στέλιος Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
