stixoi.info: Το τελευταίο γράμμα

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το τελευταίο γράμμα

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130608 Τραγούδια, 269425 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Το τελευταίο γράμμα

...................

Γιατί έφυγες; Απάντησέ μου.
Θα μπορούσα να ρωτάω μέχρι πάντα
δίχως ποτέ να μου δώσεις την όποια απάντηση.
Θα μπορούσα να βάφω τις νύχτες με διάφανο βερνίκι και να κρύβομαι μέσα τους
Εγώ, μια σκιά των ανθρώπων, του κόσμου.
Πού είσαι; Κουβαλάω κουτιά με επιδέσμους
για να κλείνω αυτοστιγμεί τις πληγές μου
σ’ αυτό το παραγνώρισμα που έκανα με τη λήθη.
Με θυμάσαι καθόλου; Ταξιδεύω τα βράδια κοντά σου,
φτιάχνω μικρές δακρυθάλασσες, μπορώ,πίστεψε με.
Ίσως να ‘ναι αυτό το μεγάλο μου πρόβλημα...Τα μεγάλα καράβια που φτιάχνω με τις σκέψεις!
Βάζω μέσα επιβάτες εμένα κι εσένα
κι όσο να φτάσω, εσύ χάνεσαι
γιατί είσαι εσύ –μονάχα εσύ- ο προορισμός μου.
Μίλησε μου απόψε. Μου λείπεις. Προσπαθώ να χαράξω ένα ξύλινο όχι στη βάρκα μας
να αντιστρέψω τη βάση του ονείρου. Σ’ αγαπάω ακόμα, σε φοβάμαι ακόμα.
Κωπηλατώ σε μιαν ατέρμονη έκταση αβεβαιότητας.
Παίρνω ανάσα να ρουφήξω το σύμπαν,
να σε φέρω σαν άνεμο περιορισμένης εμβέλειας
στα πνευμόνια ενός έρωτα ασθμαίνοντα.
Περνάει ο χρόνος κι ας μην είσαι εδώ για να δω τα ψεγάδια ή τις ρυτίδες.
Παρατηρώ –όσο η μνήμη μου αντέχει- κάτι επίμονα αινίγματα στην εικόνα σου.
Αναλλοίωτη αγάπη, η καρδιά μου μετρά τη φθορά.
Με τροχίζουν οι μέρες και λείπεις.
Σα λεπίδα ακονίστηκα, κοίτα. Μπορώ τώρα πιο εύκολα
να τρυπήσω το δέρμα του κόσμου και να βάψω με το αίμα τον ίσκιο σου.
Σ’ όποιο πέλαγο πήγα, με διώξανε
σ’ όποια αγάπη μιλούσα, με δώσανε.
Σου μιλάω ακόμα κι αλήθεια, είναι ο οίστρος πως σου γράφω για τελευταία φορά
που δεν αφήνει τα δάχτυλά μου να γλιστρήσουν απ’ το πληκτρολόγιο για το τελευταίο αντίο.
Είναι ο οίστρος, διάλεξα έτσι να προδίδω τις λέξεις μου.
Φορώντας τους μια κατακόκκινη θηλιά με το όνομα «έμπνευση».
Στις προσφέρω απόψε αιμορραγώντας κι εκείνες.
Σ’ ένα κομμάτι χαρτί χώρεσε όλη κι όλη η τέφρα μιας απίστευτης αγάπης.
Κι εσύ; Εσύ μπορείς να μ’ αναπαύσεις απλά διαβάζοντας με.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 23 Στα αγαπημένα: 4


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.

poetryf 18-10-2010 @ 14:08	http://www.youtube.com/watch?v=Dyo4tNwNIvQ http://www.youtube.com/watch?v=-ZJDNSp1QJA
apelsini 18-10-2010 @ 14:42	Σ΄ένα κομμάτι χαρτί χώρεσε όλη κι΄΄ολη η τέφρα μιας απίστευτης αγάπης....... ::love.:: ::love.:: ::love.:: μέ έκανες να πω ΑΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ!!!!!!!!!!!!!
elsa98 18-10-2010 @ 14:56	Σ’ ένα κομμάτι χαρτί χώρεσε όλη κι όλη η τέφρα μιας απίστευτης αγάπης. Κι εσύ; Εσύ μπορείς να μ’ αναπαύσεις απλά διαβάζοντας με. Θέλει δύναμη η αγάπη και να την πεις και να την νοιώθεις και εσυ την έχεις !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Καλό ξημέρωμα
nikarios 18-10-2010 @ 15:27	Παίρνω ανάσα να ρουφήξω το σύμπαν, να σε φέρω σαν άνεμο περιορισμένης εμβέλειας στα πνευμόνια ενός έρωτα ασθμαίνοντα. ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
AETΟΣ 18-10-2010 @ 19:22	!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: http://www.youtube.com/watch?v=54xnteSp6n8
στίχος 18-10-2010 @ 20:46	Καλημέρα Αθανασία...συγκλονιστικό !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
sofiagera 18-10-2010 @ 22:15	Σ’ ένα κομμάτι χαρτί χώρεσε όλη κι όλη η τέφρα μιας απίστευτης αγάπης. Aνεξάντλητη η τέφρα της αγάπης....με σπίθες κρυμμένες ::theos.::
oneiropola 19-10-2010 @ 00:14	Σ’ ένα κομμάτι χαρτί χώρεσε όλη κι όλη η τέφρα μιας απίστευτης αγάπης. Κι εσύ; Εσύ μπορείς να μ’ αναπαύσεις απλά διαβάζοντας με. Γραφης υπεροχα σε θαυμαζω!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
αντικλείδι 19-10-2010 @ 00:57	Συγχαρητήρια κοπέλα μου, Εύγε σου !!!!!!! ::hug.:: ::love.::
barboutsala 19-10-2010 @ 01:17	δε λέω τίποτα χωρίς το δικηγόρο μου
nanette 19-10-2010 @ 02:13	::hug.:: ::hug.::
μηχανοδηγος 19-10-2010 @ 03:04	Θαυμάζω....!!!!!!!! ::angel.:: ::blush.:: ::angel.::
Ναταλία... 19-10-2010 @ 04:18	Συγχαρητήρια Αθανασία μου ::yes.:: ::theos.:: ::love.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 19-10-2010 @ 04:20	Με τροχίζουν οι μέρες και λείπεις. .......................................................................!!!!!!!!!!!!!!!!!
idroxoos 19-10-2010 @ 05:30	πολύ ωραίο Αθανασία ::yes.:: ::hug.::
peiraiotissa 19-10-2010 @ 07:11	Περνάει ο χρόνος κι ας μην είσαι εδώ για να δω τα ψεγάδια ή τις ρυτίδες.......................................Θέλεις να μου το αφιερώσεις? Σ΄ευχαριστώ.... ::theos.:: ::theos.:: ::love.::
Σειληνία 19-10-2010 @ 07:48	Συγκινήθηκα... ::smile.:: ::hug.::
aspigon 19-10-2010 @ 07:59	mbravo sou poli poli kalo!!!!!!!! ::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Kostas Houston 19-10-2010 @ 09:36	Αθανασία αυτό είναι κατάθεση ψυχής! Χωρίς μέτρο χωρίς ρίμα σαν χείμαρος μέσα από τη ψυχούλα σου. Ελπίζω όντως να σε διαβάζει.
Ελένη Σ. 20-10-2010 @ 09:09	Κι' άλλα πολλά θα υπάρξουνε, γράμματα της ψυχής σου!!!
φλοισβος 20-10-2010 @ 09:22	Εκπληκτικό!!!!
Aνδρέας Lark 21-11-2010 @ 02:28	'Εσύ μπορείς να μ΄αναπαύσεις απλά διαβάζοντάς με'-αυτό είναι λύση, αυτό είναι κάθαρση, αυτό είναι λύτρωση...κι όλα στα μέτρα τα ανθρώπινα...γιατί, φυσικά, απελευθερώνει (δεν εκβιάζει σωματική επιστροφή/κατοχή) αλλά την ίδια στιγμή δεσμεύει (διαβάσε ΜΕ και κράτα τις λέξεις ΜΟΥ)...
Σελίνα 02-01-2011 @ 16:46	με παρέσυρες...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο