Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131237 Τραγούδια, 269576 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στο σώμα σου θα περπατώ
 Από τη συλλογή "Πίσω απ' την κόρη του ματιού"
 
Ταξίδια θα κάνω στην καρδιά σου
ν' ακούσω τον τρόπο που χτυπά
να δω αν το ρέμα του έρωτά σου
βαθιά μέσα στις φλέβες σου κυλά.

Θ' ανέβω στα κάστρα των χειλιών σου
τις λέξεις να διαβάσω που φυλάς
ν' αγγίξω το γλυκό χαμόγελό σου
να μάθω αν για μένα το κρατάς.

Στο σώμα σου θα περπατώ
με της ψυχής το βλέμμα
να δω αν ακόμα μ' αγαπάς
ή αν όλα ήταν ψέμα.

Θα φτάσω στα μαύρα σου τα μάτια
που μοιάζουν με φεγγάρια σαν κοιτάς
να ξέρω του φωτός τα μονοπάτια
με ποιον παρέα τώρα τα γυρνάς.

Βαπόρι θα γίνω στο μυαλό σου
στο πέλαγο της σκέψης σου να μπω
να δω αν πλέω ακόμη στ' όνειρό σου
στα κύματα του χτες αν κολυμπώ.

Στο σώμα σου θα περπατώ
με της ψυχής το βλέμμα
να δω αν ακόμα μ' αγαπάς
ή αν όλα ήταν ψέμα.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Πόντιος κι έναν ομμάτ'
 
elli
12-08-2005
echo ...σε διάβασα είσαι πολύ καλός/ή και σε αυτό έχεις ωραίο τίτλο...Εύγε σου!!!
M.is
12-08-2005
Πολύ όμορφο πραγματικά..
Αγνή
12-08-2005
Πανέμορφο φίλε/φίλη, καλώς ήλθες!
echo
12-08-2005
Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια! Ομολογώ ότι δε γράφω ποίηση, δεν έχω ιδέα γι’ αυτήν (μου κάθεται βαριά στο στομάχι), απλά έγραψα κάποια στιχάκια προσπαθώντας να βγάλω ότι είχα μέσα μου, έτσι όπως τα είδα και τα απέδωσα, μέσα από τα δικά μου «γυαλιά». Θα ήθελα, δε, να τονίσω ότι προτιμώ να γράφω rock - φιλοσοφικούς στίχους, μιας και θεωρώ ότι τον έρωτα και την αγάπη πολλοί τους ύμνησαν. Κέντρο βάρους των στίχων θεωρώ τον "εαυτό μας", υιοθετώντας ένα "εαυτοκεντρικό" θα το ονόμαζα στυλ. Θεωρώ τον εαυτό μας την πηγή της ευτυχίας. Η ευτυχία δε χαρίζεται από κάποιον ή κάτι, κερδίζεται από εμάς. Και σε αυτή τη ζωή είμαστε μοναχικοί καβαλάρηδες απ' όπου ορθώνουμε τα κοντάρια μας, της σάρκας και του πνεύματος, σε μια αέναη εσωτερική πάλη με στόχο την τελείωση, τη Θέωση (όπως γράφει ο Καζαντζάκης). Από μικρός ψαχνόμουν, αναζητούσα, αμφισβητούσα και όλα μέσα μου, όλο το κυνήγι για να ταυτιστώ με τον εαυτό μου, σε ένα σώμα, ένα άτομο. Έτσι να καταφέρω να τον κάνω φίλο μου, καλή παρέα, ώστε η μοναξιά μου να είναι απόλαυση, δημιουργία και όχι καταστροφικό συναίσθημα. Το αν τα κατάφερα είναι άλλο ζήτημα βέβαια. Ο αγώνας συνεχίζεται. Αυτή είναι η σιωπή μου. Η επαφή με το μέσα μου. Συγνώμη που κούρασα!!! (μεγάλε σώνει!!!!) Καλό ταξίδι!! Γιώργος.
echo
12-08-2005
Συγνώμη, αλλά θα συμπληρώσω πως το γεγονός ότι βρίσκομαι εδώ οφείλεται σε μια όμορφη ψυχή, στην οποία αφιερώνω όλα τα στιχάκια. Εnjoy the silence!!!
elli
13-08-2005
Αγαπητέ Γιώργο....ορθότατα όλα αυτά που γράφεις στο σχόλιο σου, όσο και οι στίχοι σου, οι οποίοι θα έλεγα κατά τη δική μου προσωπική άποψη είναι με ουσία και περιεχόμενο...Νομίζω στου Καζαντζάκη τον τάφο αναγράφεται : Δεν πιστεύω τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα είμαι ελεύθερος...αλλά έχει πολύ σκοτάδι και κρύο εδώ...Το παραφράζω για τη ζωή και λέω " όσο ζω ελπίζω, πιστεύω, δεν είμαι ελεύθερος...είμαι δέσμιος των πιο φανερών και απόκρυφων επιθυμιών του εαυτού μου....Και κάτι ακόμη silence must be heard... ακόμη και η σιωπή πρέπει να ακούγεται...Να είσαι καλά και να φωτίζεις σαν ένα μικρό αστέρι το σκοτεινό ουρανό της εποχής μας!!!
ΕΓΙΝΕΣ ΟΝΕΙΡΟ
14-09-2010 @ 00:02
::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο