| |
μέσα σε ένα δωμάτιο με τα ίδια τραγούδια ,
μέσα σε ένα σκοτεινό μυαλό με πολύχρωμα στολίδια ,
η ζωή κρύβει μια απαισιόδοξη χαρά ,
που χάνεται και βρίσκεται μέσα σε μια αγκαλιά.
ο θόρυβος της χαλασμένης πόρτας ,
ο πιο γλυκός ήχος μέσα στο σπίτι.
η ξεθωριασμένη κουρτίνα αυτής της ψυχής ,
το πιο λευκό χρώμα αυτή τη στιγμή.
το μυαλό έτοιμο να εκραγεί ,
αλλά ένα μικρό βιολί ,
μιλάει , τραγουδάει , ποθεί ,
το πιο ακραίο παγωμένο φιλί.
με βλέπεις που κοιτάω την βροχή ?
με βλέπεις που κρατάω αυτή την πνοή ?
με ακούς που διαβάζω αυτό το ποιήμα ?
με ακούς που φωνάζω με κλειστό το στόμα ?
τα ποτήρια πέφτουν από το τραπέζι ,
και τα κομμάτια χορεύουν τρελλά σαν τσίρκο.
τα δάκρυα σκάνε σαν μπαλόνι ,
και τα λόγια χάνονται σαν άνεμος στο πουθενά......
αυτή.....αυτή η μικρή χαρά που φέρνει η γιορτή ,
πριν την αρχή και το τέλος μιας γαμημένης ζωής.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
