| |
Παραλήρημα (πεζό)
Υπάρχουν νύχτες. Βραδιές αξημέρωτες. Γεννήθηκα. Έζησα. Χάθηκα. Μες στο χιόνι. Εκεί που όλοι. Πεθαίνουν. Στο Βορρά. Της ζωής μου. Ένα φεγγάρι. Ατέλειωτο. Μια χλωμή. Ηλιαχτίδα. Του κόσμου. Ο θάνατος. Πικρή χαρά. Η νυχτερίδα. Έσπασε στη μέση. Σχίστηκε. Το περιστέρι. Το σπίτι. Άδειο. Δεν υπάρχει. Κάτι να. Πιστέψεις. Αν όλα γυρίζουν. Τότε γιατί εγώ είμαι. Εδώ? Αν όλοι μοιάζουμε μεταξύ μας. Γιατί μου φαίνεσαι σαν κάτι το. Διφορετικό? Όταν το πιάνο μου. Κλαίει. Τα πλήκτρα. Ραγίζουν. Άσπρες καρδιές. Μαύρα αστέρια. Εκεί στου κόσμου τα στενά φύσηξε ο αέρας. Ζήσε όσο. Προλαβαίνεις. Πόσο κουραστική είναι. Η υποκρισία? Θεατρίνοι όλοι σας. Στην ψευδαίσθηση. Της ευτυχίας σας. Ψεύτες. Κακόμηρα πλάσματα. Ακόμη πιστεύετε. Στην ουτοπία. Του καπιταλισμού. Χωρίς να ξεχωρίζω. Από σας. Οι λύκοι. Ουρλιάζουν. Κάτι. Ακούγεται. Ψίθυροι. Μαύροι άγγελοι. Κουρδίζουν. Το βιολί. Ένα ξόρκι. Με κυριεύει. Σπάσ’ το. Αφήνομαι. Παραδίνομαι. Η μάγισσα. Είναι. Στο χείλος του γκρεμού. Εκεί που τα όνειρα μαθαίνουν να πετούν. Στη μυρωδιά της καμένης σάρκας. Στο ξημέρωμα τοθ εφιάλτη. Στη μαστούρα του δρόμου. Εδώ θέλω να γίνω ένα μ’ εμένα........
22/10/10 15:32 ( Σέρρες, Σπίτι)
Cogito, ergo sum.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
