| |
Λένε ότι κανένα δώρο, δεν αξίζει πιο πολύ, από το δώρο της ζωής.
ʼν είναι έτσι, τότε εγώ, σου δωρίζω τη ζωή μου! Ίσως να μην είναι κάτι που κοστίζει, μα σίγουρα είναι κάτι που αξίζει! Και να ξέρεις μονάχα ένα, θα το 'χεις για σήμερα, για αύριο, για πάντα! Ναι, για πάντα! Μέχρι να σβήσουν τ' αστέρια, μέχρι η γη να σταματήσει να γυρνά, μέχρι οι θάλασσες να στερέψουν,
μέχρι τα ρολόγια να σταματήσουν το τικ- τακ και ο χρόνος πάψει πια να κυλά, εγώ Θα είμαι εκεί!
Όταν θα ερωτευτείς και η καρδούλα σου σα τρελή θα χτυπήσει και χρώματα και λουλούδια, η καρδιά σου γεμίσει, εγώ θα είμαι εκεί, για να στα ποτίσω! Και αν αυτός που ερωτευτείς, κάποια μέρα σε προδώσει, θα σκουπίσω τα δάκρυα σου, με μεταξένιο χαρτομάντηλο από τη καρδιά μου. Εγώ θα είμαι εκεί! Όταν πια σε άντρα, το σώμα σου δώσεις, και ίσως νιώσεις λίγο πιο φθηνή, θα σου θυμίσω ότι η αγνότητα κατοικεί μόνο στη καρδιά και όχι στο κορμί. Εγώ θα είμαι εκεί!
Όταν οι φίλες σου πισώπλατα σε χτυπήσουν, και πληγωθείς βαθιά,
αίμα από τις φλέβες μου θα στάξω, τις πληγές σου να γιατρέψω ξανά. Εγώ θα είμαι εκεί! Και όταν τελειώσεις το σχολείο
και δεις ότι η ζωή δεν είναι ένα παιχνίδι, θα απογοητευτείς
και η ζωή σου ξανά από την αρχή θα ξεκινήσει. Θα νιώσεις σα μωρό που μαθαίνει ακόμα, τα πρώτα του βήματα, μα μη φοβάσαι, θα' χεις εμένα να σου κρατώ το χέρι, για να μη πέσεις. Εγώ θα είμαι εκεί!
Όταν πια νύφη ντυθείς, τα πιο όμορφα λουλούδια στεφάνι θα σου πλέξω, να το βάλω στα μαλλιά σου και θα σου τραγουδώ χορεύοντας,
γύρω απ' το λευκό σου νυφικό, αγγέλων τραγούδια, που ταιριάζουν σε αγγέλους σα και σ' ένα. Εγώ θα είμαι εκεί! Και όταν από πόνο στη γέννα θα κλάψεις, το δικό μου χέρι να σφίγγεις κι ας με πονέσεις, αντέχω. Μόνο για σένα, γιατί ο πόνος σου, είναι και δικός μου πόνος. Εγώ θα είμαι εκεί!
ʼν κάποια μέρα δυστυχισμένη νιώσεις, τα δάκρια σου σε ποτήρι θα βάλω να τα πιω, να τελειώσουν, ώστε να μην έχεις άλλα και να πάψεις να κλαις. Εγώ θα είμαι εκεί! Και αν πάλι χαρά σε πλημμυρίσει, το γέλιο μας θα γίνει ένα και θα είναι τόσο δυνατό,
που ο κόσμος θ' αναρωτιέται "πως και ανέτειλε ο ήλιος τη νύχτα;"
Εγώ θα είμαι εκεί! Όταν πια γριά με μπαστουνάκι θα 'σαι, τσαγάκι θα σου φτιάχνω και θα σου τραγουδώ νανούρισμα να κοιμηθείς.
Και αν δε μπορείς να περπατήσεις, στήριγμά σου εγώ θα γίνω και μαζί θα περπατήσουμε, το τελευταίο μονοπάτι της ζωής. Εγώ θα είμαι εκεί! Και όταν έρθει η μέρα, τα μάτια μου να κλείσω και φύγει η ψυχή, μη κλάψεις! Θα φύγω ευτυχισμένη, γιατί είχα εσένα,
που μου έκανες υπέροχη τη ζωή. Μα και πάλι, θα είμαι ακόμα εκεί!
Και όταν η ψυχούλα σου πετάξει μακριά, προς την αιώνια ζωή,
κόκκινο χάλι θα στρώσω. Θα ξαφνιαστείς όταν με δεις, στου Παραδείσου την Πύλη να σε περιμένω.
Και τότε εγώ χαμογελώντας θα σου θυμίσω, μια υπόσχεση πολύ ακριβή που κάποτε, σαν ήμασταν παιδιά σου είχα πει "σου το 'χα πει "εγώ θα είμαι εκεί." Έτσι καρδιά μου, για χθες, για σήμερα και για όλα σου τα αύριο, υπόσχεση σου δίνω "Θα είμαι εκεί, αυτό πάει να πει, αδελφή ψυχή!"
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
