| |
Τραγούδι μου αειθαλές
ποτέ σου δεν βραδιάζεις,
μεσ' τις ρεμπέτικες καρδιές
σα δένδρο θα βλαστάνεις.
Τραγούδια γράφηκαν πολλά,
ήλθαν κι' αντιπαρήλθαν,
σαν φυλλοβόλα πέρασαν
και στο χιονιά χαθήκαν.
Τραγούδι μου αειθαλές
κι' αμάραντο τραγούδι,
δεν σου αγγίξαν οι βροχές
ουτ' ένα σου λουλούδι.
Τραγούδισες σε γειτονιές
και φτωχοσυνοικίες,
άγαλμα σ' έκανε ο λαός
σ' όλες τις συνοικίες.
Από την Νίνου ως εδώ
κι' από την Μπέλλου ως πέρα,
με τη σκυτάλη στη Μαριώ
και πάμε παρά πέρα.
Τραγούδι μου αειθαλές
ποτά να μη βραδιάζεις,
μεσ' των ανθρώπων τις καρδιές,
να ζεις και να υπάρχεις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
