| |
Στην Αμοργό τα καλοκαίρια προσπερνούν νωχελικά
δυο λέξεις, ανοιχτό πουκάμισο, φως λατρεμένο
τα καρυδότσουφλα μεθοκοπούν παρέα με τα αγερικά
δυο μπράτσα, μια καρδιά, και το φεγγάρι αναμμένο
========
Τόπος που σμίγει η ανάμνηση με το παρθένο χρώμα
καθώς ξανοίγεται η αρμύρα σε άδειες καρδιές
μοσκοβολούν οι Κυριακές, αγιόκλημα και χώμα
τα αμούστακα παίζουν κρυφτό, ελιές και λεμονιές
========
Ξαπλώνονται οι Κυκλάδες στα θερινά μελτέμια
ψιθύρισμα στο αυτί ο ήχος του πελάγους, μεσημέρι.
Της ψυχής μας τα άλογα τρέχουν πια δίχως γκέμια
ο αγέρας αέναος μας κρατά από το χέρι
=========
Στην Αμοργό,ιδεατές κουβέντες πάψαν να κοχλάζουν
δυο μάτια, μαγιάτικα λουλούδια, ατέλειωτος χορός.
Στο είδωμα του φθινοπώρου τα κύματα παφλάζουν
κι ο ουρανός πέφτει μεμιάς στη θάλασσα νεκρός.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
