| |
Στο παραμύθι της ζωής ίδιος μένω
κι έτσι ξέρω απο μικρός να περιμένω
γιατί οτι υπήρξε υπήρξε για να υπάρξει
κι ότι υπάρχει υπάρχει για να υπάρχει.
Και να που νοσταλγώ το παρελθόν
εγώ που μιλούσα για παρόν
ένας απόκρυφος παλιών στιγμων νοσταλγός.
Στ' αλήθεια πως σου φαίνονται οι στιγμές
οι πιο ωραίεες συλλαβες, ανέμελες τότε τις θυμάμαι
κατρακύλησαν απ τις κορφές της καρδιάς σου τις φωνές.
Κι έμαθα να κρατιέμαι απ'αυτές
γιατί στ'αλήθεια ήταν στιγμές
ένα σημάδι που ήρθε ν'αλλάξει..
Πως με τρομάζει ο ουρανός
ένας φίλος είναι στ'αλήθεια πολύ σκληρός..
Στ' αστέρια σαν ζήτησα παρηγοριά
μου θύμησαν όνειρα που είχα κρυφά...
Κι όμως κοίτα τ'αστέρια έχουν ψυχή
έν' απ'αυτά μου έδωσε παραμονή
θυσίασε την ίδια του τη ζωή
να μου χαρίσει μια ευχή..
Ημουν ο αυτός και είμαι ο αυτός
ένα σημάδι περιμένω και θα δεις
κάτι υπάρχει ,κάτι υπάρχει..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
