Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Θα φωνάζω
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130303 Τραγούδια, 269354 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Θα φωνάζω
 
[font=Lucida Sans Unicode][color=black]Άκου τον πάγο πως ραγίζει όταν παγώνει μια καρδιά
άκου το τραίνο που σφυρίζει και φεύγει για την ξενητειά
δες ένα δάκρυ που κυλάει για τ’ όνειρο που ‘χει ξεμείνει
δες τον καπνό απ’ το φουγάρο, εσύ εδώ, αλλού εκείνη.

Άγγιξ’ το στήθος σου και γροίκα τα τύμπανα της μοναξιάς
χτύπα τα τέλια κι αναζήτα αυτό που είναι γραφτό για μας
σφίξε τα δόντια σου στο «αχ...» και στου μυαλού σου τα «γιατί»
κοίτα του κόσμου την κατάντια που επέβαλαν οι «δυνατοί».

Γίνε το πόδι της γιαγιάς που σέρνεται στη λησμοσύνη
ψάξε το βλέμμα του ζητιάνου όταν ζητά ελεημοσύνη
νοιώσε τον κόμπο στον λαιμό σου και τη μιλιά σου που δε βγαίνει
κλάψε και φύλαξε στο δάκρυ, το μάταιο που σε βαραίνει.

Μείνε μονάχος στις επάλξεις και φύλαγε τις Θερμοπύλες
φυλάξου απ’ τον καυτό τον ήλιο -φεγγάρι άστρα και καμήλες-
βγες έξω να βραχείς στην μπόρα - το σύννεφο χάνει τη μάχη -
δώσε αγάπη στους ανθρώπους που στη ζωή είναι μονάχοι.

Άνοιξ’ τα μάτια της ψυχής -παιδιά πεθαίνουν από πείνα-
κλείσε τ’ αυτιά σου μην ακούς -τα λόγια τους είναι βιτρίνα-
πάρε στα χέρια σου λιθάρι και μπήξ’ το μες τη γη βαθιά
φτιάξε θεμέλια για σένα κι όλου του κόσμου τα παιδιά.

Σκύψε, γονάτισε εντός σου, άκου της ήττας τις φωνές
στις ιαχές κάθε σου νίκης αντιλαλούν σαν αμανές
μα μια φωνή που ξεχωρίζει, χροιά -στον ήχο ήττας- δίνει
είν’ η φωνή της σιωπής... σαν... τίποτα δεν θ' απομείνει...
μα μέχρι τότε θα φωνάζω κι είν’ οι φωνές: μιας ήττας θρήνοι.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 18
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Γυμνασμένα παραμύθια
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
03-11-2010 @ 15:31
Μείνε μονάχος στις επάλξεις και φύλαγε τις Θερμοπύλες
φυλάξου απ’ τον καυτό τον ήλιο -φεγγάρι άστρα και καμήλες-
βγες έξω να βραχείς στην μπόρα - το σύννεφο χάνει τη μάχη -
δώσε αγάπη στους ανθρώπους που στη ζωή είναι μονάχοι.


................!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
nikarios
03-11-2010 @ 15:32
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
{πάρε στα χέρια σου λιθάρι και μπήξ’ το μες τη γη βαθιά
φτιάξε θεμέλια για σένα κι όλου του κόσμου τα παιδιά.}

ωραία μηνύματα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Aνδρέας Lark
03-11-2010 @ 15:42
Βήμα-βήμα ο αγώνας μέσα μας...μια αντανάκλαση αυτών που πρέπει να κατακτηθούν έξωθεν...όταν έρθει η ήττα-ταπείνωση θα την ακούσουν όσοι σωπάσουν...
Dimitri Favvas
03-11-2010 @ 15:46
Θέλω να πω ότι μου αρέσει.
Ο Ανδρέας έκανε τέτοια ανάλυση που δεν έχω τίποτε άλλο να προσθέσω
στίχος
03-11-2010 @ 16:20
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
καλό ξημέρωμα Χρήστο.................
idroxoos
03-11-2010 @ 16:39
κι είν’ οι φωνές: μιας ήττας θρήνοι.

::yes.:: ::up.::
Celestia
03-11-2010 @ 17:01
Αριστουργημα!!!!!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
αντικλείδι
03-11-2010 @ 20:54
Σκύψε, γονάτισε εντός σου, άκου της ήττας τις φωνές
στις ιαχές κάθε σου νίκης αντιλαλούν σαν αμανές
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
monajia
03-11-2010 @ 23:27
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ...............................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
μηχανοδηγος
03-11-2010 @ 23:53
::angel.:: ::blush.:: ::angel.::
http://www.youtube.com/watch?v=Yrn31qYIbbg
**Ηώς**
04-11-2010 @ 00:21
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΠΑΤΡΙΔΑ.................. ::hug.:: ::theos.:: ::theos.::
oneiropola
04-11-2010 @ 00:40
Άνοιξ’ τα μάτια της ψυχής -παιδιά πεθαίνουν από πείνα-
κλείσε τ’ αυτιά σου μην ακούς -τα λόγια τους είναι βιτρίνα-
πάρε στα χέρια σου λιθάρι και μπήξ’ το μες τη γη βαθιά
φτιάξε θεμέλια για σένα κι όλου του κόσμου τα παιδιά.

Με αγγιξε πολυ παει στα ::love.:: ::theos.:: ::theos.::
ΜΝΗΜΩΝ
04-11-2010 @ 01:36
μα μέχρι τότε θα φωνάζω κι είν’ οι φωνές: μιας ήττας θρήνοι

Χρήστο υποκλίνομαι.... Εξαίσιο ποίημα με μοναδικές αλήθειες που τις αφήνουμε να μας προσπερνούν...
::up.:: ::up.:: ::up.::
peiraiotissa
04-11-2010 @ 04:23
Εντάξει....καλός είσαι,δεν τρελλαίνομαι κιόλας!!!!!!!!!!!

Τα σέβη μου όμως...απλά!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ναταλία...
04-11-2010 @ 04:35
Άνοιξ’ τα μάτια της ψυχής -παιδιά πεθαίνουν από πείνα-
κλείσε τ’ αυτιά σου μην ακούς -τα λόγια τους είναι βιτρίνα-
πάρε στα χέρια σου λιθάρι και μπήξ’ το μες τη γη βαθιά
φτιάξε θεμέλια για σένα κι όλου του κόσμου τα παιδιά.

Με αγγιξε πολυ ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
φλοισβος
04-11-2010 @ 06:25
Απίστευτα δυνατό Χρήστο!!!!! Υπέροχο!!!!
αισχυ(λος)
04-11-2010 @ 13:43
::up.:: ::up.:: ::up.::
adespotoi
05-11-2010 @ 00:24
λέγετα μας τα εσύ ξεκάθαρα να κάνεις το χρέος σου κι ότι μπορείς με τα έργα σου Χρήστο. ::theos.:: ::smile.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο