| |
Αποψε που ο ουρανος πηρε φωτια το δειλινο
τα βηματα με φερανε μπρος στο σπιτακι το παλιο
Δεξια απο την πορτα κατι ξεραμενα χορτα
κ της βρυσης τ αγγελουδια σταματησαν τα τραγουδια
Ολα εχουν γκριζο χρωμα κ στο γερασμενο χωμα
εν φυτρωνουν τωρα πια κρινα κ βασιλικα
Μια πορτουλα ολο τριζει σα να με καλοσωριζει
την ανοιγω κ ριγιζω μπρος σ αυτο που αντικρυζω
Κατι στεφανα λυμενα μες στην σκονη βουτηγμενα
πεταμενη στην γωνια μια παλια φωτογραφια
Κ στον τοιχο κρεμασμενο το ρολοι σκουριασμενο
κολλημενο χρονα τωρα δειχνει του χαμου την ωρα
Η πορτουλα ολο τριζει για να φυγω μου θυμιζει
κ στο τελος ψυθυριζει φταιξατε κ οι δυο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
