monajia
11-11-2010 @ 12:25 | ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ......................
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
Aνδρέας Lark
11-11-2010 @ 12:55 | κρασί και τσιγάρο-ηρεμιστικά...παροδικά γιατί πιο κάτω...
'...οι στίχοι μου με πνίγουν'-ο λόγος δεν λυτρώνει, ο πάνικος είναι μεγαλύτερος απ' αυτό που εκτιμήθηκε γιατί παραμένει...'πράσινο' θα μπορούσε να είναι το χρώμα της χολής-περιρέουσα σκληρότητα
'ένα σκαθάρι...κάτω'-το πιο ποιητικό κομμάτι του γραπτού, μου θυμίζει τον Εργένη με το Τζώρτζογλου (ταινία νομίζω του Παναγιωτόπουλου)-προφανώς μοναξιά, εγκατάλειψη, παραίτηση οπότε σκαθάρια, η μόνη ζωντανή επικοινωνία (ανατριχιαστικά ειλικρινές)
'η ανηφόρα...'-κάπως εγωιστικό, αποκλεισμός των άλλων ή και αμυδρά ελπιδοφόρο ανάληψη ευθυνών
Δεν ισχυρίζομαι ότι σε γνώρισα (αν και κάτι τέτοιο θα σε 'κανε να γελάσεις που μπορεί να το χρειάζεσαι), θα ισχυριστώ ότι προσπάθησα γιατί είδα ένα συγκροτημένα δυνατό γραπτό (πολύ μοναχικό, την καληνύχτα σου την χαρίζεις στην νύχτα...)
| |
Fo.Ko.s
11-11-2010 @ 23:20 | Καλημέρα,
φιλε Ανδρέα σε ευχαριστω για τον κοπο που εκανες να προσπαθησεις να μπεις λιγο στο νοημα.
Ομολογω οτι τα καταφερες αρκετα καλα!!!
Αλλα και μονο ο χρονος που αφιερωσες για να ασχοληθεις με τιμαει και σε ευχαριστω πολυ.
Καλα γραπτα σε ολους ::up.:: | |
ΑΝΑΜΠΕΛ
11-04-2012 @ 16:54 | http://www.youtube.com/watch?v=SZEHst_hxGk
::wink.:: ::wink.:: ::wink.:: | |
Tessi
18-04-2012 @ 21:41 | ::up.:: ::up.:: | |
nadin1974
23-08-2012 @ 07:13 | κόβεται η ανάσα μου
οι στίχοι μου με πνίγουν... ::yes.:: | |
 |
