| |
| | Το Αστέρι και ο Ουρανός |  | | |
[B]Το Αστέρι και ο Ουρανός
Όπως η πέτρα που πέφτει στο χώμα,
σημάδια στα χέρια με κόκκινο χρώμα,
η αύρα μου τυλίγει το κορμί σου.
Για τις χαρές που έμειναν, χαρές που κυματίζουν,
η φωνή μου αντίλλαλος στο αβάσταχτο κενό,
με τη βροχή του έρωτα, οι φλέβες πλυμμηρίζουν,
απ’ το αίμα μου στο δέρμα σου, το πρώτο Σ’ ΑΓΑΠΩ.
Ώρα καλή, απ’ την αρχή, πάλι μαζί.
Eσύ εδώ το αστέρι, εγώ εκεί ο ουρανός,
ενωμένοι.
Σαν τον βράχο ενάντια στο κύμα,
με ανοιχτή καρδιά αντέχω το πλήγμα,
κάθε φορά που νιώθω την αφή σου.
Για τις στιγμές που πέρασαν, γι’ αυτές, που δεν γυρίζουν·
φωτιά στα χείλη τα φιλιά, με δάκρυα στο λαιμό,
μάτια που άντεξαν να δουν, τους δρόμους να χωρίζουν,
με την ελπίδα να θυμάσαι το πρώτο Σ’ ΑΓΑΠΩ.
Σε ποια στροφή; Kαι αν κοπεί η επαφή;
Eσύ εκεί το αστέρι, εγώ εδώ ο ουρανός,
σκορπισμένοι.
Διγενής Σαββίδης 25. 01. 2008
[/B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Τίποτα δεν σε συγκινεί* τόσο πολύ όσο ένας άνθρωπος *(συν +κινεί) | | | |
|
niki_71
12-11-2010 @ 10:47 |
Για τις στιγμές που πέρασαν, γι’ αυτές, που δεν γυρίζουν·
φωτιά στα χείλη τα φιλιά, με δάκρυα στο λαιμό,
μάτια που άντεξαν να δουν, τους δρόμους να χωρίζουν,
με την ελπίδα να θυμάσαι το πρώτο Σ’ ΑΓΑΠΩ.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | monajia
12-11-2010 @ 10:48 | Για τις στιγμές που πέρασαν, γι’ αυτές, που δεν γυρίζουν·
φωτιά στα χείλη τα φιλιά, με δάκρυα στο λαιμό,
μάτια που άντεξαν να δουν, τους δρόμους να χωρίζουν,
με την ελπίδα να θυμάσαι το πρώτο Σ’ ΑΓΑΠΩ.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | mpalarina
04-03-2011 @ 12:47 | Γράφεις με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο!
Οι στίχοι σου έχουν μία απίστευτη αύρα, η οποία ξέρει να τυλίγει τον αναγνώστη.
Διάβασα όλους τους στίχους που έχεις ανεβάσει εδώ.
Έχεις το σπάνιο ταλέντο να φέρνεις και να δένεις στην καθημερινή πραγματικότητα,
όλα αυτά τα μυθολογικά και παραμυθένια στοιχεία, για το οποία η καθημερινή ζωή
δεν έχει τόπο και χρόνο.
Δένεις τον σουρεαλισμό, τον μύθο, το παραμύθι με την ανθρώπινη,
καθημερινή πραγματικότητα και αυτό μέσα από τον δικό σου, προσωπικό
και πολύπλευρο τρόπο αντίληψης και ερμηνείας των πραγμάτων και γεγονώτων.
Εύχομαι οι στίχοι σου να μελοποιηθούν γιατί αυτό που έχεις και θέλεις να πεις αγγίζει πολύ!
..."σημάδια στα χέρια με κόκκινο χρώμα"...
..."απ’ το αίμα μου στο δέρμα σου, το πρώτο Σ’ ΑΓΑΠΩ."
Αυτό "το αίμα σου" είναι ορατό και έντονο σε κάθε στίχο!
Συγχαρητήρια Διγενή!!! Υποκλίνομαι!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | galaxias
25-06-2011 @ 02:42 | Αυτοί οι στίχοι πρέπει να γίνουν τραγούδι και εμείς να γίνουμε οι θεατές μιας αγάπης που όπως φαίνεται διαρκεί ακόμα... ::love.::
Εύχομαι να βρεθεί ο κατάλληλο άτομο που θα τους μελοποιήσει και μια φωνή - γεμάτη έρωτα - που μπορεί να τους τραγουδήσει!
Είναι τυχερό το αστέρι σου!
| | φλοισβος
01-05-2012 @ 14:01 | Είναι όλο εκπληκτικό... Πόσο καθυστερημένα το διαβάζω.... Ελπίζω να ανεβάσεις κάτι ξάνα...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
