Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Έτρεμα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130737 Τραγούδια, 269452 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Έτρεμα
 
Είναι που ο αγέρας με θυμάται,
κάτι βράδια
Και γέρνει, πάνω μου,
σα δακρυσμένο φως…
Κι εγώ που τρέμω και φοβάμαι
τα σκοτάδια
Του παραδίνομαι,
σαν ύμνος ιερός…

Η λίμνη, χρόνια…Σταθερή.
Σ’ ένα σημείο…
Δε λογαριάζει ούτε αέρα,
ούτε φως.
Μα εγώ που έτρεμα και δάκρυζα
στο κρύο
Πια δεν αντέχω σταθερή
και πάντα εκτός…

Στου πρώτου ήλιου, χαραυγή
Θα υποχωρήσω
Και θα γλιστρήσω, σα λεπίδα
στην πληγή…
Μα τη δική σου την πληγή.
θα ξεχωρίσω
Να την γιατρέψω, απ’ το δέρμα
ως την ψυχή…

Ταξίδια έκανα, δήθεν
να σε ξεχάσω…
Και πάντα έτρεμα,
μήπως αυτό συμβεί…
Μακριά πηγαίνω…
Όμως ξέρω, πού θα φτάσω.
Εκεί που τ’ όνειρο,
στο τέλος…
επιζεί!



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

....του κοσμου το νοημα....στα ματια σου ειδα!!!!
 
στίχος
23-11-2010 @ 16:06
Εξαιρετικό....................................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Καλό ξημέρωμα ..................................
aprobleptos
23-11-2010 @ 16:28
Ταξίδια έκανα, δήθεν
να σε ξεχάσω…
Και πάντα έτρεμα,
μήπως αυτό συμβεί…
Μακριά πηγαίνω…
Όμως ξέρω, πού θα φτάσω.
Εκεί που τ’ όνειρο,
στο τέλος…
επιζεί!
....ΥPEROXO!!! KALO 3HMERWMA Yρώ!!! (thema taytosimo ...eixame..!!!) ::hug.:: ::theos.::
monajia
23-11-2010 @ 21:36
Ταξίδια έκανα, δήθεν
να σε ξεχάσω…
Και πάντα έτρεμα,
μήπως αυτό συμβεί…
Μακριά πηγαίνω…
Όμως ξέρω, πού θα φτάσω.
Εκεί που τ’ όνειρο,
στο τέλος…
επιζεί!

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ........................
::love.:: ::love.:: ::love.::
ALIROS
23-11-2010 @ 22:26
Η λίμνη, χρόνια…Σταθερή.
Σ’ ένα σημείο…
Δε λογαριάζει ούτε αέρα,
ούτε φως.
Μα εγώ που έτρεμα και δάκρυζα
στο κρύο
Πια δεν αντέχω σταθερή
και πάντα εκτός…
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ::theos.:: ::theos.::
oneiropola
23-11-2010 @ 23:22
Στου πρώτου ήλιου, χαραυγή
Θα υποχωρήσω
Και θα γλιστρήσω, σα λεπίδα
στην πληγή…
Μα τη δική σου την πληγή.
θα ξεχωρίσω
Να την γιατρέψω, απ’ το δέρμα
ως την ψυχή…

Με αγγιξε μπραβο σου !!! ::theos.:: ::hug.::
rector2011
24-11-2010 @ 00:22
Ταξίδια έκανα, δήθεν
να σε ξεχάσω…
Και πάντα έτρεμα,
μήπως αυτό συμβεί…
Μακριά πηγαίνω…
Όμως ξέρω, πού θα φτάσω.
Εκεί που τ’ όνειρο,
στο τέλος…
επιζεί!

Etsi!! ::kiss.::
φλοισβος
24-11-2010 @ 01:56
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!!!! ΜΟΝΑΔΙΚΟ!!!!! ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ...::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
malkon64
24-11-2010 @ 02:37
Είναι που ο αγέρας με θυμάται,
κάτι βράδια
Και γέρνει, πάνω μου,
σα δακρυσμένο φως…

Θαυμάσιο ........!!!!!!!!!!!!!

::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
sylia_218
24-11-2010 @ 16:26
Sas eyxaristw PARA poly!!!!!!! ::hug.::
thn kalhspera mou!!!!! ::wink.::
aggelos sigalas
25-11-2010 @ 01:17
πολύ καλό και στό τέλος τό όνειρο επιζε. ::up.:: ::up.:: ::up.::
sylia_218
25-11-2010 @ 08:14
naiii!!!!eyxaristw!!!!ontws einai me eytyxismeno telos....... ::angel.:: ::wink.:: ::yes.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
25-11-2010 @ 11:49
υπεροχο...............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο