Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Τα νυχτολούλουδα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130707 Τραγούδια, 269445 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τα νυχτολούλουδα
 ξέρω καλά τι πέρασες..βλέπω σκιές στο σώμα..ξέρω νιώθεις πως γέρασες..μα κράτα λίγο ακόμα..
 
Φιλιά στα τότε ψέμματά σου πριγκιπέσσα
τα όσα σ'έντυσαν και τώρα στις αλήθειες που γυμνώνουν την ψυχή σου
εδώ τα χρώματα δεν έχουν κάτι από αγάπη
ούτε κρατούν στο στόμα ευχαρίστηση
μονάχα πόνο και μοναξιά
μοναξιά και πόνος η ζωή σου πριγκιπέσσα

Τώρα λοιπόν τί τα μετράς τα χρόνια που έζησες;
πάλι χαμένα θα σου βγουν!
Μπλεχτήκαμε κι εμείς κι οι φόβοι κι οι συνήθειες
κι εγω δεν ξέρω κι άλλο τί
κι ένα κουβάρι ανασφάλειες που μια ζωή
κάνουν τα χέρια να κρύβουν το πρόσωπο

απρόσωποι ποιητές, άνθρωποι που κρύβονται πίσω από στίχους
μη τυχόν και τους βρουν,
μη τυχόν και διαβάσουν το μέσα τους απ'τα ίδια τα μάτια
κρυφτείτε λοιπόν ποιητές μου, κρυφτείτε και γράψτε
μουτζουρώστε και βγάλτε τις αλήθειες απ'τα μάτια σας
η ποίηση θέλει καρδιά για να μπορέσει ν'ανθίσει όμορφα λουλούδια
γιατί θαρρείς πως τα λουλούδια του πόνου δεν είναι όμορφα
..
κι όμως είναι τα νυχτολούλουδα της ψυχής μας
γιατί έχουν το χρώμα της νύχτας και τα ποτίζει κάθε δάκρυ μας

γράφω για να κρυφτώ από τον έξω κόσμο..

Μιλούν τα μάτια τα χαμένα για όσα έζησα
και κλείνουν τόσα που δεν πάει παρακάτω
κλείσαμε ψυχή κι αισθήματα..ξεπουλήσαμε
Κάπου θα βρεθώ αρκεί να βρω κόσμο να με βάλω
κι απ'τη στάχτη μου να ξαναγίνω όνειρο..


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

κι ας ήταν μια φορά να δεις μικρέ μου φουκαρά πως μαλακώνω σαν δε μου μιλάς σκληρά.
 
ΝΙΚΟΣ P
24-11-2010 @ 10:21
Meta apo polu kairo...yperoxo... ::theos.::
monajia
24-11-2010 @ 10:29
Μιλούν τα μάτια τα χαμένα για όσα έζησα
και κλείνουν τόσα που δεν πάει παρακάτω
κλείσαμε ψυχή κι αισθήματα..ξεπουλήσαμε
Κάπου θα βρεθώ αρκεί να βρω κόσμο να με βάλω
κι απ'τη στάχτη μου να ξαναγίνω όνειρο..

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
elpidakwstopoulou
24-11-2010 @ 10:33
Κάπου θα βρεθώ αρκεί να βρω κόσμο να με βάλω
κι απ'τη στάχτη μου να ξαναγίνω όνειρο..

πάντα θα ελπίζουμε ..πάντα
έστω και μέσα απο τις στάχτες....
θα ξαναφτιάξουμε τα ονειρα
ΟΛΑ
απ την αρχη κι ας ξανακαουν
πάλι απ την αρχη
δεν εχουμε αλλο τροπο !!!
::kiss.:: ::love.:: ::hug.::
ALIROS
24-11-2010 @ 10:48
απρόσωποι ποιητές, άνθρωποι που κρύβονται πίσω από στίχους
μη τυχόν και τους βρουν,
μη τυχόν και διαβάσουν το μέσα τους απ'τα ίδια τα μάτια
κρυφτείτε λοιπόν ποιητές μου, κρυφτείτε και γράψτε ::up.:: ::up.::
idroxoos
24-11-2010 @ 11:07
Μιλούν τα μάτια τα χαμένα για όσα έζησα
και κλείνουν τόσα που δεν πάει παρακάτω
κλείσαμε ψυχή κι αισθήματα..ξεπουλήσαμε
Κάπου θα βρεθώ αρκεί να βρω κόσμο να με βάλω
κι απ'τη στάχτη μου να ξαναγίνω όνειρο..

πανέμορφο!!!! ::yes.:: ::hug.:: ::yes.::
utterly sweet
24-11-2010 @ 11:17
http://www.youtube.com/watch?v=BQSTcRZ5weM&feature=related
αντικλείδι
24-11-2010 @ 12:01
ΖΕΣΤΟ πολύ !!!!!!!!!!!!! φοριέται "κατάσαρκα", όπως του αρμόζει ...
aprobleptos
24-11-2010 @ 12:31
γράφω για να κρυφτώ από τον έξω κόσμο..

...ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!! ΤΗΝ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΟΥ ΜΑΡΙΤΣΑ ::up.:: ::yes.:: ::theos.::
Nikitas...
24-11-2010 @ 12:40
::up.:: ::up.:: ::up.::
στίχος
24-11-2010 @ 12:50
απρόσωποι ποιητές, άνθρωποι που κρύβονται πίσω από στίχους
μη τυχόν και τους βρουν,
μη τυχόν και διαβάσουν το μέσα τους απ'τα ίδια τα μάτια
κρυφτείτε λοιπόν ποιητές μου, κρυφτείτε και γράψτε
μουτζουρώστε και βγάλτε τις αλήθειες απ'τα μάτια σας
η ποίηση θέλει καρδιά για να μπορέσει ν'ανθίσει όμορφα λουλούδια
γιατί θαρρείς πως τα λουλούδια του πόνου δεν είναι όμορφα
..
κι όμως είναι τα νυχτολούλουδα της ψυχής μας
γιατί έχουν το χρώμα της νύχτας και τα ποτίζει κάθε δάκρυ μας

Καταλυτικό...................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
smaragdenia
24-11-2010 @ 12:52
κι όμως είναι τα νυχτολούλουδα της ψυχής μας
γιατί έχουν το χρώμα της νύχτας και τα ποτίζει κάθε δάκρυ μας

γράφω για να κρυφτώ από τον έξω κόσμο..

πόσα μεράκια δεν μας περνάνε και πόσες χαρές και πίκρες με το γράψιμο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!πολύ αληθινό ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Ναταλία...
25-11-2010 @ 02:43
Μιλούν τα μάτια τα χαμένα για όσα έζησα
και κλείνουν τόσα που δεν πάει παρακάτω
κλείσαμε ψυχή κι αισθήματα..ξεπουλήσαμε
Κάπου θα βρεθώ αρκεί να βρω κόσμο να με βάλω
κι απ'τη στάχτη μου να ξαναγίνω όνειρο

Πολύ μου άρεσε όλο ::yes.:: ::theos.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο