Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131186 Τραγούδια, 269562 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αναπόληση
 
ΑΝΑΠΟΛΗΣΗ


Τη Νύχτα σε θυμήθηκα
που έκλαιγαν τα άστρα,
και έγινε ο Ήλιος πινελιά
και κάλυψε τα Κάστρα.

Τη μέρα σε αντάμωσα
στου δρόμου τ’ ανηφόρι,
κ’ έγινε ο χρόνος ζωγραφιά
κι άπλωσε πανωφόρι.

Τ’ απόγευμα σ’ αγκάλιασα
μέσα απ’ τον εαυτό σου,
που ήταν σα να κάλεσα
μορφή απ’ το όνειρό σου.

Και το πρωί σε ξέχασα
σαν έφυγες στην πλάτη του αγέρα,
μικρής δροσοσταλιάς που γέλασα
χωρίς να φέρει μέρα.



Κωνσταντίνος




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κωνσταντίνος Μαλάμος
 
monajia
26-11-2010 @ 00:14
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ........................
::love.:: ::love.:: ::love.::
στίχος
26-11-2010 @ 01:17
Στιγμές...............................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Tαυράκι
26-11-2010 @ 01:21
::hug.::
Ναταλία...
26-11-2010 @ 02:19

Τη μέρα σε αντάμωσα
στου δρόμου τ’ ανηφόρι,
κ’ έγινε ο χρόνος ζωγραφιά
κι άπλωσε πανωφόρι.

Υπέροχο ::yes.:: ::theos.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο