| |
Είσαι ένας στρατιώτης που πρέπει πάντα να ανησυχείς,
να ξαγρυπνάς μεσ’ στο σκοτάδι.
Έχεις δικαίωμα να λανθάνεις μα τη συνείδηση να έχεις για Θεό·
τις σκέψεις βάλε στη σειρά, τη λογική να έχεις οδηγό.
Υπομονή και επιμονή, ο δρόμος είναι μακρύς·
σκαμπανεβάσματα θα αντηχούν μεσ’ στη ψυχή σου
μα η αποδοχή είναι το κλειδί σου.
Θα μάθεις την τέχνη του ν’αφήνεσαι, το φόβο θα κάνεις φίλο·
θα γίνεις αλοιφή, πάντα θα είσαι εσύ.
Και ξεκινάς απ’το σκοτάδι και ρίχνεις λίγο Φως,
Και έχεις παρτίδες με τον Άδη γιατί αυτός είν’ Οδηγός.
Και κάποτε έρχεται η Φώτηση, ξαναγιεννιέσαι και είσαι Εσύ·
και κάποτε πίσω κοιτάς κ’ αγαλιάζει η ψυχή.
Είναι η ώρα που είσαι έτοιμος η ώρα για Ψηλά,
το υλικό το σώμα σου σε αποχαιρετά…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
