| |
| | οφθαλμαπάτη |  | | |
Σε θέλω ακόμα…
Πιο πολύ από χθες…
Μια σταγόνα πιο λίγο,
από αύριο…
Και ξέρω αύριο,
πως θα σαι πιο μακριά
Απ’ όλα αυτά, που ζήσαμε…
Θυμάσαι…;
Σε μια γωνία,
φωτισμένες οι σκιές…
Στέκουν ακόμα
και θωρούν το θάνατό τους…
Μιας και ποτέ πια
Δε θα είμαστε μαζί…
Ποτέ πια.
Μέσα στο θέατρο
Εγώ η μια σκιά…
Και μες στο φως σου,
ένιωθα οφθαλμαπάτη…
Και σ’ αγαπούσα
-αν θυμάσαι-
δυνατά…
Μου ‘χες φωνάξει:
«σ’ αγαπώ».
Εκεί, στο θέατρο…
Κι είχα πιστέψει
Ό, τι λόγια είχες πει…
Είχα ξεχάσει,
πού βρισκόμασταν,
νομίζω…
Κι ύστερα γύρισες, κάποτε
να με δεις…
Μα δεν αντέχω, ούτε καν
Να σ’ αντικρίζω…
Εγώ σ’ αγάπησα-νομίζω-
Δυνατά…
Μα τώρα πλέον,
τη μορφή σου, δε γνωρίζω…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ....του κοσμου το νοημα....στα ματια σου ειδα!!!! | | | |
|
ALIROS
01-12-2010 @ 11:15 |
Μέσα στο θέατρο
Εγώ η μια σκιά…
Και μες στο φως σου,
ένιωθα οφθαλμαπάτη…
Και σ’ αγαπούσα
-αν θυμάσαι-
δυνατά… pohsh | | monajia
01-12-2010 @ 11:16 | Μου ‘χες φωνάξει:
«σ’ αγαπώ».
Εκεί, στο θέατρο…
Κι είχα πιστέψει
Ό, τι λόγια είχες πει…
Είχα ξεχάσει,
πού βρισκόμασταν,
νομίζω…
::xmas.:: ::xmas.:: ::xmas.:: | | idroxoos
01-12-2010 @ 11:50 | !!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::hug.:: | | ΝΙΚΟΣ P
01-12-2010 @ 13:33 | polu gluko...! ::yes.:: | | rector2011
02-12-2010 @ 00:57 | ...................................... ::hug.:: | | Celestia
02-12-2010 @ 07:55 | Κι ύστερα γύρισες, κάποτε
να με δεις…
Μα δεν αντέχω, ούτε καν
Να σ’ αντικρίζω…
Εγώ σ’ αγάπησα-νομίζω-
Δυνατά…
Μα τώρα πλέον,
τη μορφή σου, δε γνωρίζω…
Πανεμορφο!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
