Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131357 Τραγούδια, 269589 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πλατάνι ικέτη τ' ουρανού
 
[B]Πλατάνι ικέτη τ’ ουρανού
......................... Του Γιάννη Ποταμιάνου[/B]

Πλατάνι με τ’ απλωμένα
........................... δάκτυλα
σε πιο κλαδί κρέμασες
................. τα σκουλαρίκια σου
σε πιο ρυάκι ξεδίψασαν
.......................... τα πόδια σου
Είδα πολλά όνειρα
............ το καταμεσήμερο
......................... στη σκιά σου
Νεράιδες και πουλιά φώλιασαν
......................... στου θρύλους σου
Πόσοι καβαλάρηδες κάθισαν
να ξαποστάσουν
............... απ’ το μακρύ ταξίδι τους
.............................. σε κάμπους θαλερούς

Πλατάνι με τη χιλιόχρονη μνήμη
................................. με θυμάσαι;
Με τη σφεντόνα μου βγήκα να κυνηγήσω
.................................. ξωτικά ανάερα
όπως δημοκρατία και ισότητα
Κι’ έπεσα στα ρέματα
................... λαβωμένος σαν ελάφι

Θυμάσαι
που γλύφοντας τα τραύματά μου
........................................ σαν σκυλί
έριξα γέφυρες στα καπρίτσια του εφικτού;

Κι’ έφυγαν τα πουλιά και πάνε
Κι’ οι γερανοί
............. είδαν το έγκλημα και δεν μιλούν
μόνο ξεμοναχιάζονται στους βάλτους
....................... και κοιτάζονται λυπημένοι

Πλατάνι με ανοιχτές τις αγκαλιές σου,
γιατί απλώνεις
.................... τις πλατειές παλάμες σου
τι ζητάς απ’ τα ταξιδιάρικα πουλιά
Γιατί παρακαλάς το σύννεφο το βροχερό
όταν καιροφυλακτούν οι κυνηγοί
......................... και το αίμα στάζει;
Ανάμεσα στα φύλλα σου ξεψυχούνε
............................................ τα τρυγόνια
Καθώς οι δεντρογαλιές σφίγγουν
............................................ τις θηλιές τους
Στο στήθος μου ρέει κόκκινο ποτάμι

Πλατάνι με τα’ απλωμένα δάκτυλα,
......................... βαθιά στο χώμα ριζωμένο
κουνάς το μαντήλι σου
......................... σε μακρινά καράβια
περίμενε να δακρύσει ο ουρανός μπόρες
........................ και καταιγίδες
περίμενε, θα ‘ρθει ο βοριάς
......................... με τα σιδερένια νύχια

Πλατάνι με τα’ απλωμένα χέρια,
......................... ικέτη του ουρανού
γιατί έριξες τα φύλλα σου;
που θα φωλιάσουν τα πουλιά
......................... σαν έρθει ο βοριάς;
Ανάμεσα στα γυμνά κλαδιά σου
......................... θα παγώσουν τα όνειρα
Κι εγώ τι θ’ απογίνω
......................... με παγωμένα τα όνειρα
πλατάνι που με δείχνεις
......................... με τεντωμένο δάκτυλο
πλατάνι φτωχό, πλατάνι γυμνό
......................... έρχεται χειμώνας

[B] 14 Νοεμβρίου 2010
Γιάννης Ποταμιάνος[/B]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 26
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
monajia
04-12-2010 @ 14:36
ΠΟΙΗΣΗ...................
ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΕ.........
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
idroxoos
04-12-2010 @ 14:37
Πλατάνι με τα’ απλωμένα δάκτυλα,
......................... βαθιά στο χώμα ριζωμένο
κουνάς το μαντήλι σου
......................... σε μακρινά καράβια
περίμενε να δακρύσει ο ουρανός μπόρες
........................ και καταιγίδες
περίμενε, θα ‘ρθει ο βοριάς
......................... με τα σιδερένια νύχια

Γιάννη.......άπαιχτο!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
aprobleptos
04-12-2010 @ 14:41
Θυμάσαι
που γλύφοντας τα τραύματά μου
........................................ σαν σκυλί
έριξα γέφυρες στα καπρίτσια του εφικτού;

Κι’ έφυγαν τα πουλιά και πάνε
Κι’ οι γερανοί
............. είδαν το έγκλημα και δεν μιλούν
μόνο ξεμοναχιάζονται στους βάλτους
....................... και κοιτάζονται λυπημένοι
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!! ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΓΙΑΝΝΗ ::up.:: ::yes.:: ::theos.::
ΛΑΧΕΣΙΣ
04-12-2010 @ 15:01
καταδικασμένο...γι'αγαπημένο...
Celestia
04-12-2010 @ 15:54
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
AETΟΣ
04-12-2010 @ 20:30
Υπέροχο!!!!!!
Καλημέρα Γιάννη!
Νίκας Π.
04-12-2010 @ 20:33
Εξοχο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Την καλημέρα μου Γιάννη!
Pavlos Melas
04-12-2010 @ 22:54
Πλατάνι με τα’ απλωμένα χέρια,
......................... ικέτη του ουρανού
γιατί έριξες τα φύλλα σου;
που θα φωλιάσουν τα πουλιά
......................... σαν έρθει ο βοριάς;
Ανάμεσα στα γυμνά κλαδιά σου
......................... θα παγώσουν τα όνειρα
Κι εγώ τι θ’ απογίνω
......................... με παγωμένα τα όνειρα
πλατάνι που με δείχνεις
......................... με τεντωμένο δάκτυλο
πλατάνι φτωχό, πλατάνι γυμνό
......................... έρχεται χειμώνας

Καλημέρα ΓΙΑΝΝΗ υπέροχο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
galanidoy
04-12-2010 @ 23:08
υμάσαι
που γλύφοντας τα τραύματά μου
........................................ σαν σκυλί
έριξα γέφυρες στα καπρίτσια του εφικτού;

Κι’ έφυγαν τα πουλιά και πάνε
Κι’ οι γερανοί
............. είδαν το έγκλημα και δεν μιλούν
μόνο ξεμοναχιάζονται στους βάλτους
....................... και κοιτάζονται λυπημένοι


Καλημέρα κυριε Γιάννη....!!!!!
smaragdenia
05-12-2010 @ 00:18
Ανάμεσα στα γυμνά κλαδιά σου
......................... θα παγώσουν τα όνειρα
Κι εγώ τι θ’ απογίνω
......................... με παγωμένα τα όνειρα
πλατάνι που με δείχνεις
......................... με τεντωμένο δάκτυλο
πλατάνι φτωχό, πλατάνι γυμνό
......................... έρχεται χειμώνας

Καλημέρα , πάντοτε απολαμβάνω να διαβάζω τις δουλειές σου και εδώ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΟΛΕΣ!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
05-12-2010 @ 00:19
ωραιοτατο.............!!!!!!!!!!!!!!!!!! την καλημερα μου
μηχανοδηγος
05-12-2010 @ 00:32
πλατάνι που με δείχνεις
......................... με τεντωμένο δάκτυλο

::angel.:: ::angel.:: ::angel.::
http://www.youtube.com/watch?v=yuFI5KSPAt4
Aνδρέας Lark
05-12-2010 @ 01:28
Το πλατάνι δεν 'πολυρίχνει' τα φύλλα του...γι' αυτό και 'γω θα θεωρήσω το πλατάνι ως τον αιώνιο άνθρωπο, αυτόν που πλάθεται και συντηρείται μέσα στις ιστορικές αξίες και...που ίσως, για πρώτη φορά, κλονίζεται...
φλοισβος
05-12-2010 @ 01:35
Γραφείς με έναν εξαιρετικό μοναδικό τρόπο..... όταν βλέπω ότι έχεις ανεβάσει κάτι, είμαι σίγουρος ότι αυτό που θα διαβάσω θα μείνει στην μνήμη μου πολύ καιρό.... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΚατεριναΘεωνα
05-12-2010 @ 03:27
καλά ,εβλεπα κατι εικονες οταν το διαβαζα ::theos.:: ::yes.::
Ναταλία...
05-12-2010 @ 03:31
Υπέροχο ::yes.:: ::theos.:: ::up.::
aggelos sigalas
05-12-2010 @ 03:38
τήν καλημε΄ρα μου. !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
φραγκοσυριανος
05-12-2010 @ 04:55
Πλατάνι με τη χιλιόχρονη μνήμη
................................. με θυμάσαι;
Με τη σφεντόνα μου βγήκα να κυνηγήσω
.................................. ξωτικά ανάερα
όπως δημοκρατία και ισότητα
Κι’ έπεσα στα ρέματα
................... λαβωμένος σαν ελάφι

::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Στιχομανής
05-12-2010 @ 07:55
Πολύ καλό Γιάννη!
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
TAS
05-12-2010 @ 08:48
καταιγισμός εικόνων και αισθήσεων...
- καταπληκτικό . .
heardline
05-12-2010 @ 08:48
::up.:: ::up.:: ::up.::
oneiropola
05-12-2010 @ 08:50
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
την καλησπερα μου!!!
Φερεκύδης
05-12-2010 @ 10:02
Πλατάνι με τα’ απλωμένα χέρια,
......................... ικέτη του ουρανού
γιατί έριξες τα φύλλα σου;
που θα φωλιάσουν τα πουλιά
......................... σαν έρθει ο βοριάς;
Ανάμεσα στα γυμνά κλαδιά σου
......................... θα παγώσουν τα όνειρα
Κι εγώ τι θ’ απογίνω
......................... με παγωμένα τα όνειρα
πλατάνι που με δείχνεις
......................... με τεντωμένο δάκτυλο
πλατάνι φτωχό, πλατάνι γυμνό
......................... έρχεται χειμώνας

::up.:: ::up.:: ::up.::
Helene52
05-12-2010 @ 10:24
Δεν υπάρχουν λόγια ....
Θαυμασμός μόνον και ....υποκλίνομαι ...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Την καλησπέρα μου Γιάννη ::hug.::
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
06-12-2010 @ 07:27
Κι εγώ τι θ’ απογίνω
......................... με παγωμένα τα όνειρα .......πάντα βρίσκεται η στιγμή που ζεσταίνονται ξανά τα όνειρα μας Γιάννη......εξαιρετικό!!!!!!!!! ::yes.:: ::theos.::
pantelidis
06-12-2010 @ 10:05
Ποίημα με δυνατούς συμβολισμούς!!!!!!!!!

::up.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο