Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: μοιρολοι
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130610 Τραγούδια, 269429 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 μοιρολοι
 
[I][I][I]Στις ώρες που ανθοφορεί το πρώτο νύχτωμα,
κάποιος του κόσμου σιωπηλός διαβάτης,
τ΄ανέμου του αλογολάτη αναβάτης,
το΄χει παράπονο, στην άκρη της θαλάσσης.
Μ΄ένα σουραύλι,απο κείνα που μερεύουν
ως και τα φίδια οι φακίριδες οι ινδοί,
όμοιο παράπονο δεν έχουν ματαδεί
αντίκρυ, των κυμμάτων οι αφροσχάσεις.

Της νύχτας ταίριαξαν, τα μάτια τα κλειστά
κι οση θλίψη ειχαν κρυμμένη ακόμα μέσα
σαν στα δυο χέρια μια απουσία πριγκιπέσσα
πλάι στη θάλασσα τρεμόπαιξε, γυμνή.
Και εκείνοι οι ήχοι,αχ!! οι ήχοι, της ψυχής
σαν που γεννιούταν στο σουραύλι, απ΄τις ανάσες
φέυγαν σαν άλμπαντρος,και γύριζαν σαν κάσες
που μέσα κείτονταν νεκροί , όλοι οι λυγμοί.

Δεν το χορταίνει η θάλασσα αυτό το μοιρολόι
γι΄αυτο και τρώει αγάπες, χρόνους και ταξίδια
μαζέυει απο όλα τ΄άστρα τα στολίδια,
παν΄ στο κορμί της τα φορά να λαμπυρίζουν.
και κάθε που νυχτώνει , αυτη η πλάση
κάποιος του κόσμου σιωπηλός διαβάτης
τ΄ανέμου που απέμεινε, προστάτης
παίζει σουραύλι στ΄ονειρα του, που δακρύζουν


θανασης κρουσταλης[/I][/I][/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...κι ακόμα φέγγουν τα θαμπά φώτα της πόλης που μας κράτησε στα χέρια της
 
monajia
05-12-2010 @ 08:28
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ............................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Γιάννης Ποταμιάνος
05-12-2010 @ 08:28
Δεν το χορταίνει η θάλασσα το μοιρολόι
γι΄αυτο και τρώει αγάπες, χρόνους και ταξίδια
μαζέυει απο όλα τ΄άστρα τα στολίδια,
παν΄ στο κορμί της τα φορά να λαμπυρίζουν.
και κάθε που νυχτώνει , αυτη η πλάση
κάποιος του κόσμου σιωπηλός διαβάτης
τ΄ανέμου που απέμεινε, προστάτης
παίζει σουραύλι στ΄ονειρα του, που δακρύζουν

Πανέμορφο Θανάση
Θέμα, στίχοι, λεξιλόγιο
Μπράβο

::theos.::
φλοισβος
05-12-2010 @ 08:43
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Μπράβο Θανάση!!!!!
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
05-12-2010 @ 08:51
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Helene52
05-12-2010 @ 11:29
Καταπληκτικό ... πατριωτάκι !!!!!!!!
Καλό σου βράδυ ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
Celestia
05-12-2010 @ 16:00
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Tessi
11-08-2012 @ 19:48
απο τα πιο ποιητικα....εξαιρετικο!!!
elsa98
11-08-2012 @ 20:01
Πραγματικά απίστευτη δημιουργία !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

τα σέβη μου !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ο Γέροντας
11-08-2012 @ 21:55
Δεν το χορταίνει η θάλασσα αυτό το μοιρολόι
γι΄αυτο και τρώει αγάπες, χρόνους και ταξίδια
μαζέυει απο όλα τ΄άστρα τα στολίδια,
παν΄ στο κορμί της τα φορά να λαμπυρίζουν.
και κάθε που νυχτώνει , αυτη η πλάση
κάποιος του κόσμου σιωπηλός διαβάτης
τ΄ανέμου που απέμεινε, προστάτης
παίζει σουραύλι στ΄ονειρα του, που δακρύζουν
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Απεριόριστος
11-08-2012 @ 23:08
ΥΠΕΡΟΧΟ???????????????


::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο