Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Τι κι αν
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269415 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τι κι αν
 
[B]Τι κι αν[/B]

Τι κι αν λυγίσανε οι μέρες που συνάντησα τα μάτια σου
τι κι αν προσπέρασαν οι ώρες που τον ήχο σου μού χάρισες
τι κι αν ναυάγησαν οι νύχτες που τον ήχο μου κρατούσες
τι κι αν καμπούριασαν οι γέφυρες που στήσαμε
τι κι αν η απόσταση εμίκρυνε τον ήλιο.
Εγώ θα βρέξω μες στο αίμα το μαντήλι μου
να τ’ ανεμίζω στ’ αγεριού το σταυροδρόμι
για να σου φέρνει στα λευκά τα πρωινά σου
την πιο κόκκινη θωριά μιας ευτυχίας.
Δεν ξεριζώνονται οι ώρες που σε κοίταζα
ούτε σιγάζουν οι σιωπές που τραγουδάνε.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

«Ένα σύγνεφο ξηλώνει τα ουράνια»
 
monajia
13-12-2010 @ 02:05
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΕΛΕΝΗ ΜΟΥ............
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
stixoplektis
13-12-2010 @ 02:23
Τι κι’ αν λυγίσανε οι μέρες που συνάντησα τα μάτια σου,
τι κι’ αν προσπέρασαν οι ώρες που τον ήχο σου μού χάρισες,
τι κι’ αν ναυάγησαν οι νύχτες που τον ήχο μου κρατούσες,
τι κι’ αν καμπούριασαν οι γέφυρες που στήσαμε,
τι κι’ αν η απόσταση εμίκρυνε τον ήλιο.
Εγώ θα βρέξω μες στο αίμα το μαντήλι μου,
να τ’ ανεμίζω στ’ αγεριού το σταυροδρόμι,
για να σου φέρνει στα λευκά τα πρωινά σου,
την πιο κόκκινη θωριά μιας ευτυχίας.
Δεν ξεριζώνονται οι ώρες που σε κοίταζα,
ούτε σιγάζουν οι σιωπές που τραγουδάνε.

Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Η ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ !!! ΜΕ ΠΙΚΡΕΣ ΑΛΛΗΘΕΙΕΣ.
TAS
13-12-2010 @ 02:52
κοκκίνησαν οι ώρες στην προσμονή μιας ευτυχισμένης θωριάς . .
ALIROS
13-12-2010 @ 03:39
POIHSH ::love.:: ::love.::
Ναταλία...
13-12-2010 @ 03:39
Εγώ θα βρέξω μες στο αίμα το μαντήλι μου,
να τ’ ανεμίζω στ’ αγεριού το σταυροδρόμι,
για να σου φέρνει στα λευκά τα πρωινά σου,
την πιο κόκκινη θωριά μιας ευτυχίας.
Δεν ξεριζώνονται οι ώρες που σε κοίταζα,
ούτε σιγάζουν οι σιωπές που τραγουδάνε.


Υπέροχο όλο Ελένη ::yes.:: ::theos.:: ::xmas.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
13-12-2010 @ 04:10
τα σεβη μου............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ALYZIOS
13-12-2010 @ 04:45
::up.:: ::theos.:: ::love.::
prince philip
13-12-2010 @ 06:44
αριστουργημα !!!! ::yes.:: ::yes.:: ::theos.::
poetryf
13-12-2010 @ 06:52
!!!!!!!!!

Υ.Γ Ετοιμάσου..... ::hug.::

::theos.::
Ιχνηλάτης
13-12-2010 @ 07:35
Η υπομονή του έρωτα και της αγάπης!!!!!!
Αντέχονται όλα μπροστά στον έρωτα!
Θυσιάζονται όλα μπρός στην αληθινή αγάπη!
Πρέπει να υπομένεις την ομορφιά.



elpidakwstopoulou
13-12-2010 @ 07:50
τι κι αν ......
δεν ξεριζώνονται οι ώρες, τα λεπτά ,τα δευτερόλεπτα....
και οι σιωπές γίνονται ήχοι ,νότες ,τραγούδια ....
χορεύουν σε ρυθμούς καρδιάς .......υπέροχη μου γλυκιά Ελένη ::love.:: ::love.:: ::love.::
ΜΝΗΜΩΝ
13-12-2010 @ 11:34
Τι κι αν.... αυτή η φράση σου οι τρεις μικρές λεξούλες
ψυχής αντίσταση στον νου και μόνη μας αλήθεια.....

Ελένη με αυτό το ποίημα πατάς επάνω στο θέλω σου και αντιπαλεύεις τον χρόνο και την αλήθεια του, αναπνέοντας την δική σου αλήθεια.....
::up.:: ::up.:: ::up.::
Nefeligeretis
31-12-2010 @ 10:33
Ελένη Καλή Χρονιά!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο