| |
| | Με νυχτωμένες Κυριακές |  | | |
Με νυχτωμένες Κυριακές χαράματα στο χιόνι
παλεύεις το άκαιρο της γης, στα μάτια του αλλουνού
χάθηκαν οι σταγόνες σου, δεν πότισες το αφιόνι
κι ανηφορίζεις το έλλειμμα, στη σκέπη τ’ ουρανού
Λευτέρωσες τον άνεμο φέρνοντας το δρολάπι
μαντρώνοντας τον Ίαμβο, ο Ανάπαιστος να βγει,
με κάμα το «Αντίο» σου, έσφαξες την αγάπη
κι ανηφορίζεις με άλλονε στης νύχτας σου τη γη.
Μακρύτερα απ’ την άβυσσο, σ’ έναν τεκέ του απείρου
στοίχειωνες μια καλύβα σου, ποντάροντας μ’ εφέ,
και φύτευες παράπλευρα στη ρίζα ενός ονείρου
βολβούς από άγριο έρωτα, ριζίμια κατιφέ…
Αχ! πώς να μπω στην πλάνη σου, με αγάπης πειθαρχία
που ‘χει παγώσει το άνοιγμα, στου έρωτα τη φωλιά,
κι ας βρέθηκαν κοιτάσματα στα πιο παλιά ορυχεία,
με «σ’ αγαπώ» ακατέργαστα, κι ίζημα από φιλιά.
Κι αν ο Βοριάς διχάστηκε για τ’ ουρανού το χνώτο
κι επιτροπή από άνεμους κατέφτασε στη γη
ρωτούν ποιος μετακόμισε τα σύνορο απ’ τον Νότο,
παλεύοντας για εκτόνωση, πόλεμος να μη βγει
Με νυχτωμένες Κυριακές, αλάργα απ’ το μαράζι
στα βάραθρά σου έφτασα, με αγέρες συντροφιά,
και σου είπα : « Ξέχνα τα παλιά, είναι ο καιρός στ’ αγιάζι,
μ’ ένα μονάχα σ’ αγαπώ , πεθαίνει η συννεφιά!!!
13.12.2010
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 20
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Γιάννης Ποταμιάνος
14-12-2010 @ 16:21 | Κι αν ο Βοριάς διχάστηκε για τ’ ουρανού το χνώτο
κι επιτροπή από άνεμους κατέφτασε στη γη
ρωτούν ποιος μετακόμισε τα σύνορο απ’ τον Νότο,
παλεύοντας για εκτόνωση, πόλεμος να μη βγει
Υπέροχο!!!!
Μπράβο φίλε
Καλό βράδυ
::yes.:: ::yes.:: | | apelsini
14-12-2010 @ 16:23 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: πανέμορφο !!!!
καλό ξημερωμα... | | ΝΙΚΟΣ P
14-12-2010 @ 16:24 | Polu kalo! ::up.:: | | oneiropola
14-12-2010 @ 16:28 | Αχ! πώς να μπω στην πλάνη σου, με αγάπης πειθαρχία
που ‘χει παγώσει το άνοιγμα, στου έρωτα τη φωλιά,
κι ας βρέθηκαν κοιτάσματα στα πιο παλιά ορυχεία,
με «σ’ αγαπώ» ακατέργαστα, κι ίζημα από φιλιά.
Δεν εχω λογια !!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΚατεριναΘεωνα
14-12-2010 @ 17:58 | πολύ ομορφο όλο
αλλα κι αυτος ο τεκές τ απείρου ::theos.:: ::yes.:: | | Celestia
14-12-2010 @ 18:19 | Κι αν ο Βοριάς διχάστηκε για τ’ ουρανού το χνώτο
κι επιτροπή από άνεμους κατέφτασε στη γη
ρωτούν ποιος μετακόμισε τα σύνορο απ’ τον Νότο,
παλεύοντας για εκτόνωση, πόλεμος να μη βγει
Μπορει να ξεχωρισα αυτο αλλα ολοκληρο ειναι ενα αριστουργημα!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | monajia
14-12-2010 @ 23:41 | ΥΠΕΡΟΧΟ ΟΛΟ......................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Spartinos
15-12-2010 @ 00:03 | Γραφεις καταπληκτικα!!! | | Pavlos Melas
15-12-2010 @ 00:39 | Κι αν ο Βοριάς διχάστηκε για τ’ ουρανού το χνώτο
κι επιτροπή από άνεμους κατέφτασε στη γη
ρωτούν ποιος μετακόμισε τα σύνορο απ’ τον Νότο,
παλεύοντας για εκτόνωση, πόλεμος να μη βγει
Με νυχτωμένες Κυριακές, αλάργα απ’ το μαράζι
στα βάραθρά σου έφτασα, με αγέρες συντροφιά,
και σου είπα : « Ξέχνα τα παλιά, είναι ο καιρός στ’ αγιάζι,
μ’ ένα μονάχα σ’ αγαπώ , πεθαίνει η συννεφιά!!!
πολύ ωραίο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!την καλημέρα μου | | ALIROS
15-12-2010 @ 00:40 | ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ ::love.:: ::love.:: ΚΑΛΗΜΕΡΑ | | sofiagera
15-12-2010 @ 01:05 | και φύτευες παράπλευρα στη ρίζα ενός ονείρου
βολβούς από άγριο έρωτα, ριζίμια κατιφέ…
::up.:: ::up.:: ::up.:: Όλο εξαιρετικό!!!!!!πολύτιμη κατάθεση καρδιάς.... | | prince philip
15-12-2010 @ 02:01 | Μακρύτερα απ’ την άβυσσο, σ’ έναν τεκέ του απείρου
στοίχειωνες μια καλύβα σου, ποντάροντας μ’ εφέ,
και φύτευες παράπλευρα στη ρίζα ενός ονείρου
βολβούς από άγριο έρωτα, ριζίμια κατιφέ…
φοβερο !!!
απ`τα καλυτερα σου ::yes.:: ::theos.:: ::up.:: | | TAS
15-12-2010 @ 02:06 | λευτέρωσες τον άνεμο μα και τη λάβα την εσωτερική . .
- ηφαίστιο . . | | smaragdenia
15-12-2010 @ 05:46 | Αχ! πώς να μπω στην πλάνη σου, με αγάπης πειθαρχία
που ‘χει παγώσει το άνοιγμα, στου έρωτα τη φωλιά,
κι ας βρέθηκαν κοιτάσματα στα πιο παλιά ορυχεία,
με «σ’ αγαπώ» ακατέργαστα, κι ίζημα από φιλιά.
Καλημέρα σου, υπέροχο!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | kallia
15-12-2010 @ 06:16 |
Με νυχτωμένες Κυριακές, αλάργα απ’ το μαράζι
στα βάραθρά σου έφτασα, με αγέρες συντροφιά,
και σου είπα : « Ξέχνα τα παλιά, είναι ο καιρός στ’ αγιάζι,
μ’ ένα μονάχα σ’ αγαπώ , πεθαίνει η συννεφιά!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Αταξίδευτος
15-12-2010 @ 08:09 | Καλησπέρα Θανάση
Τέλειο
όλοι γράφετε σήμερα
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | στίχος
15-12-2010 @ 09:01 | κι ανηφορίζεις το έλλειμμα, στη σκέπη τ’ ουρανού
μαντρώνοντας τον Ίαμβο, ο Ανάπαιστος να βγει,
Μακρύτερα απ’ την άβυσσο, σ’ έναν τεκέ του απείρου
Αχ! πώς να μπω στην πλάνη σου, με αγάπης πειθαρχία
Με νυχτωμένες Κυριακές, αλάργα απ’ το μαράζι
στα βάραθρά σου έφτασα, με αγέρες συντροφιά,
και σου είπα : « Ξέχνα τα παλιά, είναι ο καιρός στ’ αγιάζι,
μ’ ένα μονάχα σ’ αγαπώ , πεθαίνει η συννεφιά!!!
Επειδή θα ξαναμπεί ο pithanos και θα με προγκάρει πάλι,
θα πω ότι κεντάς, ζωγραφίζεις, χαράζεις με σουγιάδες ανεξίτηλες γραφές, σμιλεύεις νοήματα ...
Εκπληκτική γραφή Θανάση...........!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: | | Alianthi
15-12-2010 @ 10:05 | Αλλο ένα αριστούργημα!
::theos.:: | | Sofitsa
15-12-2010 @ 11:45 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Ανδρομάχη
17-12-2010 @ 19:41 | Κι αν ο Βοριάς διχάστηκε για τ’ ουρανού το χνώτο
κι επιτροπή από άνεμους κατέφτασε στη γη
Λεβάντης κάποιος φώναξε σάυτόν εδώ τον τόπο
η ελπίδα πως δεν σβήστηκε μέσα απο την ψυχή
Με νυχτωμένες Κυριακές.. 'μενανε δεν με νοιαζει
η αγάπη σου μου ζέστανε και πάλι την καρδιά,
Νιώθω για μας ο έρωτας και πάλι να φωλιάζει
ταξίδεμα η αγάπη μας μ΄ ολόλευκα πανιά!!!
::blush.::
Να είσαι καλά φίλε μου Θανάση!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
