Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αιθέρων βήματα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130653 Τραγούδια, 269440 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αιθέρων βήματα
 
Στη θάλασσα τις μέρες μου πετάω
σα βότσαλα γλιστρούν πάνω στα κύματα
μικρές στιγμές τινάζονται , μετράω
της μνήμης μου να φτιάξω τα κοσμήματα

Μαύρες οι τρύπες , λάμψεις να βυθίζονται
πίσω τους κρύβω τα σκοτάδια μου σε λάθη
φιλιά κι ελπίδες σε λερούς γυρνούν ορίζοντες
και βλέπουν μαύρο του καφέ το κατακάθι

Χάνομαι μόνος , της ευγένειας αέριο
μόνος κανένας τη ζωή δεν την αλλάζει
πόδια πολλά ζητά το βήμα της το καίριο
πολλές ανάσες για της νύχτας το αγιάζι

Κι όλο τα όνειρα αταξίδευτα βουλιάζουν
κι όλο χρεώνουνε της ήττας μου τοπίο
ξερά τα χείλη σε σκοτάδια αναστενάζουν
σιωπή σκαρώνει της ευθύνης προσωπείο

Μα θα χορέψω σ’ ένα σύννεφο ζεϊμπέκικο
και το ποτήρι μου θα σπάσω σ’ ένα αστέρι
ν’ αλλάξω κείνα που στη Γη με κάνουν μέτοικο
να ξαναχτίσει τη φωλιά το περιστέρι



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Η γλώσσα είναι ένας τρόπος για ν' αλλάξω...
 
sissaki ssss
15-12-2010 @ 08:19
σιωπή σκαρώνει της ευθύνης προσωπείο....
πολυ καλο...ωραια ομοιοκαταληξια...ωραιες εννοιες....
καλο σου απογευμα!!
monajia
15-12-2010 @ 08:54
Μα θα χορέψω σ’ ένα σύννεφο ζεϊμπέκικο
και το ποτήρι μου θα σπάσω σ’ ένα αστέρι
ν’ αλλάξω κείνα που στη Γη με κάνουν μέτοικο
να ξαναχτίσει τη φωλιά το περιστέρι


::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Γιάννης Ποταμιάνος
15-12-2010 @ 09:11
Στη θάλασσα τις μέρες μου πετάω
σα βότσαλα γλιστρούν πάνω στα κύματα
μικρές στιγμές τινάζονται , μετράω
της μνήμης μου να φτιάξω τα κοσμήματα

Υπέροχο!!!!!
Καλό απόγευμα Δημήτρη
::yes.:: ::yes.::
ALIROS
15-12-2010 @ 09:27
Μα θα χορέψω σ’ ένα σύννεφο ζεϊμπέκικο
και το ποτήρι μου θα σπάσω σ’ ένα αστέρι
ν’ αλλάξω κείνα που στη Γη με κάνουν μέτοικο
να ξαναχτίσει τη φωλιά το περιστέρι
Aνδρέας Lark
15-12-2010 @ 10:47
εντάξει...μ' αρέσουν οι ρίμες γι' αυτό και τις υποστηρίζω...
...αν είναι μετρημένες οι συλλαβές, ψαγμένες οι ομοιοκαταληξίες (όπως εδώ) τότε καλά...
...αν τώρα υπάρχουν και ωραίες εικόνες (προϊόντα παρατήρησης προφανώς όπως 'μαύρες οι τρύπες λάμψεις να βυθίζονται'), τότε ακόμα καλύτερα...
...αν υπάρχουν και αλληγορίες με υλικό πρωτότυπο ('ευγένειας αέριο'), τότε πολύ καλά...
...αν υπάρχουν και νοήματα (σιωπή σκαρώνει της ευθύνης προσωπείο), τότε εξαιρετικά...
κι αν κλείνεις 'στη Γη με κάνουν μέτοικο', τότε...θα πρέπει να κοιτάξω και σε άλλα που έχεις γράψει...(παλιότερα απ' το προηγούμενο)
iraklisv
15-12-2010 @ 11:45
Μου άρεσε!!!

Καλό βράδυ Δημήτρη.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο