Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αναμοχλευω
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130554 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αναμοχλευω
 Εκεί με κρύβω από όλους και από εμένα...
 

[align=center]
Έφτασα πάλι στα ανοιχτά, με κουρασμένο βήμα
Αγνάντεψα της μοναξιάς τον ίσκιο μες το κύμα

Περαστικοί που όλο κοιτούσαν μονολογούσανε με στόμφο
Βλάσφημα λόγια και με λέξεις που όλο τις σπρώχνανε με κόπο

Αργά το χέρι μου ακούμπησα το γαλανό να πιάσω
Έτριξε η θάλασσα και έσκασε στης αμμουδιάς τον πιάτο

Ξεκούρδισα τις νότες της στιγμής μου, με αγωνία
Ξεφλούδισα της μοναξιάς τα πέπλα με μανία

Τώρα κανείς δεν θα μου πει μείνε κοντά να μην σε χάσω
Τυλίχτηκα σε πέπλο γαλανό μες τον βυθό, τελεία βάζω.[/align]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ας είχε "xώρο" η ψυχή... να τα3ιδεύει...
 
Ναταλία...
21-12-2010 @ 04:11
Αργά το χέρι μου ακούμπησα το γαλανό να πιάσω
Έτριξε η θάλασσα και έσκασε στης αμμουδιάς τον πιάτο


Πολύ ωραίο ::yes.:: ::theos.:: ::xmas.::
monajia
21-12-2010 @ 04:11
Έφτασα πάλι στα ανοιχτά, με κουρασμένο βήμα
Αγνάντεψα της μοναξιάς τον ίσκιο μες το κύμα

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ivikos
21-12-2010 @ 04:36
.....Ξεφλούδισα της μοναξιάς τα πέπλα με μανία.....

ΠΑΝΕΜΟΡΦΟΣ στίχος στιγμούλα.....
ΕΥΓΕ σου!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::love.:: ::up.::
στίχος
21-12-2010 @ 04:46
Αναμοχλευω
Εκεί με κρύβω από όλους και από εμένα...



Έφτασα πάλι στα ανοιχτά, με κουρασμένο βήμα
Αγνάντεψα της μοναξιάς τον ίσκιο μες το κύμα

Περαστικοί που όλο κοιτούσαν μονολογούσανε με στόμφο
Βλάσφημα λόγια και με λέξεις που όλο τις σπρώχνανε με κόπο

Αργά το χέρι μου ακούμπησα το γαλανό να πιάσω
Έτριξε η θάλασσα και έσκασε στης αμμουδιάς τον πιάτο

Ξεκούρδισα τις νότες της στιγμής μου, με αγωνία
Ξεφλούδισα της μοναξιάς τα πέπλα με μανία

Τώρα κανείς δεν θα μου πει μείνε κοντά να μην σε χάσω
Τυλίχτηκα σε πέπλο γαλανό μες τον βυθό, τελεία βάζω.

και παύλα μη σου πω......με εκφράζεις απόλυτα..........

::theos.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
21-12-2010 @ 06:30
::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
Αταξίδευτος
21-12-2010 @ 07:56
Συντάσσομαι


http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=142431
στίχος
21-12-2010 @ 09:25
http://www.youtube.com/watch?v=GN9z585ziww

::hug.:: ::love.:: ::xmas.::
DimitrisPratsos
21-12-2010 @ 12:27
παρα πολυ ωραιο μπραβο ::up.:: ::up.:: ::up.::
Helene52
21-12-2010 @ 15:12

Έφτασα πάλι στα ανοιχτά, με κουρασμένο βήμα
Αγνάντεψα της μοναξιάς τον ίσκιο μες το κύμα

Περαστικοί που όλο κοιτούσαν μονολογούσανε με στόμφο
Βλάσφημα λόγια και με λέξεις που όλο τις σπρώχνανε με κόπο

Αργά το χέρι μου ακούμπησα το γαλανό να πιάσω
Έτριξε η θάλασσα και έσκασε στης αμμουδιάς τον πιάτο

Ξεκούρδισα τις νότες της στιγμής μου, με αγωνία
Ξεφλούδισα της μοναξιάς τα πέπλα με μανία

Τώρα κανείς δεν θα μου πει μείνε κοντά να μην σε χάσω
Τυλίχτηκα σε πέπλο γαλανό μες τον βυθό, τελεία βάζω.

!!!!!!!!!!!!!!!11 ::theos.:: ::yes.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο