Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μεγάλη νύχτα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130565 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μεγάλη νύχτα
 
Λες και στον Άδη περπατάς και υποφέρεις
η ρόδα γύρισε αργά στο παρελθόν
εσύ δεν μπήκες μες τη σφαίρα των θνητών
μα κάτι φέρνεις.

Πώς να ρθείς;
Εδώ η νύχτα είναι τόσο παγωμένη.
Πως μπορείς;
Να μοιάζεις όνειρο κι ιδέα ξεχασμένη..

Εγώ μπήκα μες τη χώρα των θνητών
κρυμμένη φλόγα για να βρω του παραβάτη
για να αλλάξω το μαχαίρι με σπαθί
να ακυρώσω ένα λάθος υπνοβάτη.

Θ’ αναζητήσω ένα δρόμο γυρισμού
υπομονή και ενοχή σε δάκρυ ξένου
ζήτα με πάλι στην ανάσα του θεού
όταν κοπάσουν οι αδερφές βροχές του ανέμου.

Με ποια χαρά σ’ εξαπατάει η στιγμή
κι όταν κοντεύεις να με δεις ξαναμακραίνεις
αυτό το βήμα που σε κάνει σιωπηλή
πόσο αλλάζεις ξαφνικά και ομορφαίνεις.

Είναι η γεύση της ζωής μας πικραμένη
κι η ζώνη πάνω σου δεμένη κυκλικά
λύσε με εκεί που μάγια αρχίζουν ξαφνικά
κι η ανατολή τα άλογα της ξαναδένει.






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.
 
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
21-12-2010 @ 16:17
Καλές γιορτές
::xmas.:: ::hug.::
στίχος
21-12-2010 @ 16:29
Λες και στον Άδη περπατάς και υποφέρεις
η ρόδα γύρισε αργά στο παρελθόν
εσύ δε μπήκες μες τη σφαίρα των θνητών
μα κάτι φέρνεις.

Πώς να ρθεις;
Εδώ η νύχτα είναι τόσο παγωμένη.
Πως μπορείς;
Να μοιάζεις όνειρο κι ιδέα ξεχασμένη..

Εγώ μπήκα μες τη χώρα των θνητών
κρυμμένη φλόγα για να βρω του παραβάτη
για να αλλάξω το μαχαίρι με σπαθί
να ακυρώσω ένα ψέμα υπνοβάτη.

Θ’ αναζητήσω ένα δρόμο γυρισμού
όταν κοπάσουν οι αδερφές βροχές του ανέμου
ζήτα με πάλι στην ανάσα του θεού
υπομονή και ενοχή σε δάκρυ ξένου.

Με ποια χαρά σ’ εξαπατάει η στιγμή
κι όταν κοντεύεις να με δεις ξαναμακραίνεις
αυτό το βήμα που σε κάνει σιωπηλή
πόσο αλλάζεις ξαφνικά και ομορφαίνεις.

Είναι η γεύση της ζωής μας πικραμένη
κι η ζώνη πάνω σου δεμένη κυκλικά
λύσε με εκεί που μάγια αρχίζουν ξαφνικά
κι η ανατολή τα άλογα της ξαναδένει.

Θεοδώρα, για μένα το έγραψες ;;; εκπληκτική έκφραση και νοήματα...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Καλό ξημέρωμα....................
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
21-12-2010 @ 16:45
Αφιερωμένο λοιπόν, γλυκιά μου Χριστίνα..
στίχος
21-12-2010 @ 17:14
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΡΔΟΥΛΑ............ ::love.:: ::love.:: ::love.::
ΝΙΚΟΣ P
21-12-2010 @ 17:24
::up.:: ::yes.:: ::up.::
monajia
22-12-2010 @ 00:04
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ..........................
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΟΥ..........
::love.:: ::love.:: ::love.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
22-12-2010 @ 00:48
καλες γιορτες........!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
utterly sweet
22-12-2010 @ 00:56
Με ποια χαρά σ’ εξαπατάει η στιγμή
κι όταν κοντεύεις να με δεις ξαναμακραίνεις
αυτό το βήμα που σε κάνει σιωπηλή
πόσο αλλάζεις ξαφνικά και ομορφαίνεις.

Υπέροχο!!Καλές γιορτές κι από μένα!! ::up.:: ::xmas.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
22-12-2010 @ 01:20
Καλές γιορτές.. ::hug.::
smaragdenia
22-12-2010 @ 02:27
Με ποια χαρά σ’ εξαπατάει η στιγμή
κι όταν κοντεύεις να με δεις ξαναμακραίνεις
αυτό το βήμα που σε κάνει σιωπηλή
πόσο αλλάζεις ξαφνικά και ομορφαίνεις.
χωρίς λόγια , μόνο θαυμασμό για την γραφή αου!!!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
μηχανοδηγος
22-12-2010 @ 02:42
::angel.:: ::xmas.:: ::xmas.::
http://www.youtube.com/watch?v=Bqvcmud3LFQ
ΚΟΥΚΛΑΚΙ
22-12-2010 @ 04:43
Εγώ μπήκα μες τη χώρα των θνητών
κρυμμένη φλόγα για να βρω του παραβάτη
για να αλλάξω το μαχαίρι με σπαθί
να ακυρώσω ένα λάθος υπνοβάτη.

::xmas.:: ::xmas.:: ::xmas.:: oreo
αντικλείδι
22-12-2010 @ 11:38
Καταπληκτικό ποίημα , συγχαρητήρια μέσα από την καρδιά μου !!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο