Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Λήθης Λιμάνι
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130737 Τραγούδια, 269452 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Λήθης Λιμάνι
 
Ένα-ένα τα δάχτυλα σμίγουν
σε παλάμες που κρατούν τον ορίζοντα
κι ας είναι σ’ εκκρεμότητα ο άνεμος
κοιμάται ακόμα, δεν ανοίγει πανιά
για το βρεγμένο λιμάνι της λήθης,
η βουή της ελάχιστης σιωπής κερώνει τον ήχο
πάνω από κύματα εγκατάλειψης,
με γνώριμα περάσματα λύπης
να σφυροκοπούν το θέλημα του ταξιδιού
στα τρεμάμενα νερά της αγάπης.

Γίνεται να ντυθεί το κενό
με δάκρυα-με λυγμούς-με μνήμες
με άναρθρα ψιθυρίσματα
μπρος σε ελαιώνες θλίψης;

Πάνω στην πέτρα σκιές αφηγούνται
την ζέστη που άφησαν κορμιά μαθημένα
στην ιερότητα των ροών,
αποτυπωμένα ίχνη αποκαλύπτουν
σκόρπιες ψυχές πιασμένες στο δίχτυ
περιμένοντας να φυσήξει ο άνεμος.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κομμάτια μνήμης βγαλμένα θαρρείς από ιστορίες έρωτα-φαντασίας-ζωής.
 
Δέσποινα1971
07-01-2011 @ 16:18
Πάνω στην πέτρα σκιές αφηγούνται
την ζέστη που άφησαν κορμιά μαθημένα
στην ιερότητα των ροών,
αποτυπωμένα ίχνη αποκαλύπτουν
σκόρπιες ψυχές πιασμένες στο δίχτυ
περιμένοντας να φυσήξει ο άνεμος
::up.:: ::up.:: ::up.::
sofia strezou
07-01-2011 @ 16:20
http://www.youtube.com/watch?v=M7gtNQxfCnI
ΑΙΟΛΟΣ
07-01-2011 @ 16:23
"Μίκρυνε πια πολύ η σκήτη μου
και δε χωρά τίποτα άλλο
παρά μονάχα την ισχνή μου ανάσα
λίγες λέξεις με στίγμα αφεύγατο
και μνήμες θολές από σένα"

Ωραιότατο το λιμάνι της λήθης σου Σοφία..
Καλό σου βράδυ..
::yes.::
monajia
07-01-2011 @ 16:26
Γίνεται να ντυθεί το κενό
με δάκρυα-με λυγμούς-με μνήμες
με άναρθρα ψιθυρίσματα
μπρος σε ελαιώνες θλίψης;

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
07-01-2011 @ 16:33
::up.:: ::theos.:: ::up.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
07-01-2011 @ 17:00
Γίνεται να ντυθεί το κενό
με δάκρυα-με λυγμούς-με μνήμες
με άναρθρα ψιθυρίσματα
μπρος σε ελαιώνες θλίψης;
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
07-01-2011 @ 18:33
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
φλοισβος
07-01-2011 @ 19:14
Υπέροχη δημιουργία!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
στίχος
08-01-2011 @ 04:09

Ένα-ένα τα δάχτυλα σμίγουν
σε παλάμες που κρατούν τον ορίζοντα
κι ας είναι σ’ εκκρεμότητα ο άνεμος
κοιμάται ακόμα, δεν ανοίγει πανιά
για το βρεγμένο λιμάνι της λήθης,
η βουή της ελάχιστης σιωπής κερώνει τον ήχο
πάνω από κύματα εγκατάλειψης,
με γνώριμα περάσματα λύπης
να σφυροκοπούν το θέλημα του ταξιδιού
στα τρεμάμενα νερά της αγάπης.

Γίνεται να ντυθεί το κενό
με δάκρυα-με λυγμούς-με μνήμες
με άναρθρα ψιθυρίσματα
μπρος σε ελαιώνες θλίψης;

Πάνω στην πέτρα σκιές αφηγούνται
την ζέστη που άφησαν κορμιά μαθημένα
στην ιερότητα των ροών,
αποτυπωμένα ίχνη αποκαλύπτουν
σκόρπιες ψυχές πιασμένες στο δίχτυ
περιμένοντας να φυσήξει ο άνεμος.

..............................!!!! καταπληκτική δημιουργία...................!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο