Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Θλίψη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130899 Τραγούδια, 269486 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Θλίψη
 
[B]Θλίψη[/B]

Μαραζωμένη συννεφιά καταπίνει τον ήλιο
κι έτσι θαρρείς στα ξαφνικά μεγάλωσε η νύχτα.
Πυκνή ομίχλη κατακάθισε στην άκρη των φτερών.
Χλόμιασε το κόκκινο τριαντάφυλλο
– εκείνο π’ άνθισε στην άκρη τ’ ουρανού-
Κοχλάζει η θλίψη. Ω, η θλίψη…
Λάμψη στο σκότος,
δύναμη μες στην αδυναμία,
πληγή που ρέει αίμα, αίμα κι’ αέναες αντοχές.
Ανακατεύω τα ομιχλώδη σημεία
με καθαρές λέξεις και διάφανα όνειρα.
Θα πετάξω σου λέω, θα πετάξω.
Θα μυρίσω ξανά ‘κείνο το κόκκινο τριαντάφυλλο,
που άνθισε στην άκρη τ’ ουρανού.
Όχι. Δε νοθεύονται τα ύψη με τον πόνο.





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

«Ένα σύγνεφο ξηλώνει τα ουράνια»
 
monajia
12-01-2011 @ 02:34
Θα μυρίσω ξανά ‘κείνο το κόκκινο τριαντάφυλλο,
που άνθισε στην άκρη τ’ ουρανού.
Όχι. Δε νοθεύονται τα ύψη με τον πόνο.


ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ....................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ALIROS
12-01-2011 @ 02:40
poihsh!!!!!!!!!
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
12-01-2011 @ 02:50
εξοχο.....!!!!!!!!!!!!!!!!!!
lemmy
12-01-2011 @ 03:21
πανεμορφο..!!
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Αμελλή
12-01-2011 @ 05:05
::theos.:: Εξαιρετικό!
poetryf
12-01-2011 @ 05:21
Ένα από τα καλύτερα σου Ελένη μου....
ΝΙΚΟΣ P
12-01-2011 @ 05:34
Συγχαρητήρια! ::theos.::
Ναταλία...
12-01-2011 @ 05:34
Θα πετάξω σου λέω, θα πετάξω.
Θα μυρίσω ξανά ‘κείνο το κόκκινο τριαντάφυλλο,
που άνθισε στην άκρη τ’ ουρανού.
Όχι. Δε νοθεύονται τα ύψη με τον πόνο.

Εξαιρετικό Ελένη ::yes.:: ::theos.:: ::up.::
barboutsala
12-01-2011 @ 08:29
τι κοχλάζει, εδώ έβρασε και χύθηκε κιόλας
AETΟΣ
12-01-2011 @ 08:58
Yπέροχο!!!!
Καλημέρα και καλή χρονιά Ελένη!
::hug.::
Αταξίδευτος
12-01-2011 @ 09:27
Ανακατεύω τα ομιχλώδη σημεία
με καθαρές λέξεις και διάφανα όνειρα...

::up.:: ::up.:: ::up.::
TAS
12-01-2011 @ 11:34
"κι έτσι με το καρτέρεμα μεγάλωσαν οι νύχτες" Γ.Ρίτσος ...
- άνθισαν οι λέξεις . .
Xωρολάτρης
12-01-2011 @ 15:24
Ακριβώς αυτό..ακριβώς έτσι Ελένη μου.."δεν νοθεύονται τα ύψη με τον πόνο"..
Τα ύψη από μόνα τους είναι μια στέρεη κορυφή όπου οι παρυφές τους δυναμώνουνε ακόμα πιο πολύ με τον πόνο..Δεν υπάρχουνε συμπράγκαλα θλίψης στην υπερτροφία της έκφρασης..υπάρχει μονάχα μια σωστά φτιαγμένη δόση από αυτό που πρόκειται να σε δυναμώσει περισσότερο σαν άνθρωπο και σαν κάθε εξής..
Συνεχίζεις να καταπίνεις υπέροχα τα εποικοδομητικά χιλιόμετρα της πολλής παρουσίας σου..
Celestia
12-01-2011 @ 19:22
Απλα ....

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο