monajia
12-01-2011 @ 08:19 | Σαν της μυρτιάς το άνθισμα
που έρχεται και αλυχτά
τις εποχές της νιότης της
στα φύλλα τ ΄ασημιά,
εκεί που οι χρόνοι ερωτροπούν
και μοιάζει τ΄άγγιγμα
το πλάνο του αγεριού,
με νέα γνωριμιά.
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ....................
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | |
dante537
12-01-2011 @ 08:25 | αράχνες στα καλάθια του παλιού καλοκαιριού (στίχος του Ρίτσου) ::yes.:: ::up.:: | |
στίχος
12-01-2011 @ 08:59 | Μια ζήση ακόμα ανάδρομη
μέσα της να στοιβάξει
όλο το μωβ του έρωτος
που χάθηκε στα φώτα
..εκείνου που εχάθηκεν
που αγγέλοι δεν εράναν
κι οι μοίρες αποφάσισαν
να ορθωθεί σαν πρώτα.
.....................!!!!!!!! | |
sharon
12-01-2011 @ 09:17 | Πολλά χρώματα...Πολλές ευωδίες...
Πολλή αλήθεια στο
"κι ότι απ΄'ολα πιότερο
να ζήσω αναζητάω
είναι οι αλλοτινές
οι άγιες γνωριμιές της"
Υπέροχος λόγος,ρέει και σε κάνει να αναζητάς τον επόμενο στίχο! | |
**Ηώς**
12-01-2011 @ 09:28 | εκεί που οι χρόνοι ερωτροπούν
και μοιάζει τ΄άγγιγμα
το πλάνο του αγεριού,
με νέα γνωριμιά...ποιητικό μεσουράνημα λυρισμού !!!!!!!! | |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
12-01-2011 @ 10:32 | ::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: | |
ΛΥΔΙΑ_Θ
12-01-2011 @ 11:27 | ........!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: | |
karabasgeorgos
12-01-2011 @ 15:58 | Τη γλύκα να ΄χουν πάντοτε
εκείνη που μου εδώθη
απο τα δυο τα χείλη της
και τ΄ουρανού τ΄αστέρια,
χλωμά τα άγια χρώματα
που άπλωσε εντός μου
κι αποσταμένα έμειναν
γερμένα καλοκαίρια.
ΥΠΕΡΟΧΟ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
 |
