Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132631 Τραγούδια, 271057 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 τόσο
 

δεν την χορταίνω απόψε την διαύγεια του φωτός
τόσο είναι καθαρή η ατμόσφαιρα που μου επιτρέπεται να δω
μέχρι εκεί που φτάνουν τα μάτια μου,
μέχρι εκεί που φτάνει η όραση της ψυχής μου.
κι έτσι ενώ η θάλασσα κάπου μακριά μου κυματίζει
μπορώ να δω από εδώ τον αφρό των κυμάτων της
και να ατενίσω τον ορίζοντα που την ορίζει
ή τα βουνά που αρμυρίζει τα υπερκείμενα…

δεν την χορταίνω απόψε τη σιγή…
λες και σταμάτησε με μιας να αναπνέει ο κόσμος
κι έτσι μπορώ να ακούσω και το θόρυβο τον παραμικρό
απ’ το φτερούγισμα των πεταλούδων
κι απ’ την αιώρηση των φύλλων στο κενό.
ή ακόμη – ακόμη τα λόγια τα ψιθυριστά
που μου υπαγορεύει ο άνεμος ο ελάχιστος .

τόσο δεν την χορταίνω απόψε την ζωή
-σαν να ‘ταν για μια μέρα μόνο ακόμη-
που και της σάρκας μου η παρακμή δε με φοβίζει πια
δεν νιώθω την κατάρρευση του εντός μου
μήτε κι αισθάνομαι την αλλαγή
στον τρόπο που μιλώ, που γράφω που αγαπώ...
λες κι ανακάλυψα εντελώς προσφάτως
μες στο σεντούκι με τα θαύματα
τον τρόπο να παραμένω ες αεί αγέραστος.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
monajia
13-01-2011 @ 02:18
δεν την χορταίνω απόψε τη σιγή…
λες και σταμάτησε με μιας να αναπνέει ο κόσμος
κι έτσι μπορώ να ακούσω και το θόρυβο τον παραμικρό
απ’ το φτερούγισμα των πεταλούδων
κι απ’ την αιώρηση των φύλλων στο κενό.
ή ακόμη – ακόμη τα λόγια τα ψιθυριστά
που μου υπαγορεύει ο άνεμος ο ελάχιστος .

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ..........................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ALIROS
13-01-2011 @ 03:32
::angel.:: ::angel.:: ::love.::
Ναταλία...
13-01-2011 @ 03:48
τόσο δεν την χορταίνω απόψε την ζωή
-σαν να ‘ταν για μια μέρα μόνο ακόμη-
που και της σάρκας μου η παρακμή δε με φοβίζει πια
δεν νιώθω την κατάρρευση του εντός μου
μήτε κι αισθάνομαι την αλλαγή
στον τρόπο που μιλώ, που γράφω που αγαπώ...
λες κι ανακάλυψα εντελώς προσφάτως
μες στο σεντούκι με τα θαύματα
τον τρόπο να παραμένω ες αεί αγέραστος.


Πολύ ωραίο και αυτό Χρήστο ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
στίχος
13-01-2011 @ 09:45
τόσο δεν την χορταίνω απόψε την ζωή
-σαν να ‘ταν για μια μέρα μόνο ακόμη-
που και της σάρκας μου η παρακμή δε με φοβίζει πια
δεν νιώθω την κατάρρευση του εντός μου
μήτε κι αισθάνομαι την αλλαγή
στον τρόπο που μιλώ, που γράφω που αγαπώ...
λες κι ανακάλυψα εντελώς προσφάτως
μες στο σεντούκι με τα θαύματα
τον τρόπο να παραμένω ες αεί αγέραστος.

........................!!!!!!!!!!!
DimitrisPratsos
13-01-2011 @ 12:16

δεν την χορταίνω απόψε τη σιγή…
λες και σταμάτησε με μιας να αναπνέει ο κόσμος
ΜΠΡΑΒΟ ΧΡΗΣΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΟΛΟ
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο